Αντίο εργοστάσιο της ΔΕΗ... Μια καλή είδηση υπό προϋποθέσεις

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ


Δεν υπάρχει πλέον η παραμικρή αμφιβολία ότι το νησί της Ρόδου δεν πρόκειται να αποκτήσει ποτέ νέο συμβατικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αν μεχρι σήμερα μιλούσαμε για μια παρελκυστική τακτική από πλευράς κυβερνήσεων και ΔΕΗ, για πολλούς και διάφορους λόγους που η τοπική κοινωνία γνωρίζει πολύ καλά, σήμερα όλα δείχνουν ότι πρόκειται για συνειδητή επιλογή της σημερινής κυβέρνηση. 
Ο προσανατολισμός της  φάνηκε ξεκάθαρα την Πέμπτη οπότε παρουσιάστηκε η μελέτη για τη διασύνδεση των νησιών στο δίκτυο της ηπειρωτικής Ελλάδας.  «Η ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών με το ηπειρωτικό δίκτυο της χώρας αποτελεί πάγια πολιτική, διότι εμφανίζει σειρά πλεονεκτημάτων, έναντι της ηλεκτροδότησής τους με τοπικούς σταθμούς παραγωγής με καύση πετρελαϊκών προϊόντων». 

Η ανακοίνωση του Υπουργείου Περιβάλλοντος δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας : «Στόχος της μελέτης, είναι η δημιουργία υποδομής που θα επιτρέπει την ελαχιστοποίηση της χρήσης πετρελαίου για την ηλεκτροδότηση των νησιών και τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας των νησιών και κυρίως του πλούσιου αιολικού δυναμικού τους».

Όσο για την επιχειρηματολογία υπέρ της διασύνδεσης, προσομοιάζει απολύτως με την περίπτωση της Ρόδου:
«- Οι τοπικές μονάδες παραγωγής εμφανίζουν υψηλό κόστος που επιβαρύνει την οικονομία και δημιουργούν τοπικά προβλήματα ρύπανσης.
- Τα νησιά εμφανίζουν μεγάλους ρυθμούς αύξησης της ζήτησης, λόγω κυρίως της τουριστικής ανάπτυξης, αλλά και αδυναμία εξεύρεσης νέων θέσεων για τοπικούς σταθμούς και αντιδράσεις του τοπικού πληθυσμού».

Πόσο ρεαλιστική είναι η νέα πρόταση;

«- Οι συνεχείς εξελίξεις στην τεχνολογία των καλωδίων και των υποβρύχιων διασυνδέσεων, κυρίως λόγω της ανάπτυξης των θαλασσίων αιολικών πάρκων στην Βόρεια Ευρώπη, κάνουν περισσότερο τεχνικά υλοποιήσιμο το εγχείρημα της διασύνδεσης όλο και περισσότερων ελληνικών νησιών».

Υπάρχουν όμως και προαπαιτούμενα:

«Για την υλοποίηση αυτών των έργων, αβαφέρεται, τέλος, ότι απαιτείται να λυθούν ζητήματα τεχνικά, χρηματοδοτικά, γραφειοκρατικά, αλλά και ζητήματα κοινωνικής αποδοχής».

Η μελέτη αυτή και κυρίως η προοπτική υλοποίησής της, θα μπορούσε να ήταν μια πραγματικά καλή είδηση αν ζούσαμε σε μια χώρα όπου οι εξαγγελίες περί πράσινης ανάπτυξης θα είχαν περιεχομένο, δεν θα χάνονταν στην ατέρμονη και δαιδαλώδη γραφειοκρατία και το κυριότερο, δεν θα αποκτούσαν μονιμότητα οι πρόσκαιρες και εμβαλωματικές λύσεις τύπου Η/Ζ στον ΑΗΣ Σορωνής.