Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Το δημόσιο χρέος και το καθεστώς υποδούλωσης της Ελλάδας

            του Δ. Καζάκη Από το Hellenic Nexus Οκτωβρίου 2010

Όταν μιλάμε για κρίση σήμερα στην Ελλάδα, είτε το θέλουμε, είτε όχι, είμαστε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε πρώτα απ’ όλα για το δημόσιο χρέος. Αν δεν απαντήσεις σήμερα στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους, δεν μπορείς να απαντήσεις πειστικά σε τίποτε, ούτε στα εργασιακά, ούτε στα μισθολογικά, ούτε στα ασφαλιστικά, ούτε στο ξεπούλημα των πάντων.
Κι αυτό γιατί όλα αυτά, αλλά κι αυτά που έρχονται, πηγάζουν από το πρόβλημα του δημόσιου χρέους. Η ίδια η κρίση έχει επικεντρωθεί στην κατάσταση του χρέους.
Το εγγενές πρόβλημα του δημόσιου χρέους
Υπάρχει πρόβλημα με το δημόσιο χρέος ή όλα όσα λέγονται αποτελούν πρόσχημα, μπλόφα ή φόβητρο; Σαφώς και υπάρχει. Η εξυπηρέτηση του δημόσιου δανεισμού έχει φτάσει να αποτελεί το 35% του ΑΕΠ το 2009. Πράγμα που ισοδυναμεί σχεδόν με το σύνολο των μισθών που πληρώνει κάθε χρόνο η ελληνική οικονομία.
Ισοδυναμεί με το 140% των δημοσίων εσόδων και σχεδόν με το διπλάσιο των εισπράξεων της χώρας από τις εξαγωγές της. Με μεγάλη δυσκολία θα βρείτε άλλη χώρα στον κόσμο που να έχει φτάσει σ’ αυτό το έσχατο σημείο εξυπηρέτησης του δημόσιου δανεισμού της.
Η χώρα εδώ και χρόνια έχει οδηγηθεί σε μια κατάσταση όπου η επιβίωσή της εξαρτάται από το αν και κατά πόσο μπορεί να βρει δάνεια για να εξυπηρετήσει το χρέος της. Την τελευταία δεκαετία η χώρα  δανείστηκε κοντά στα 490 δισ. ευρώ, από τα οποία το 97% πήγε στην εξυπηρέτηση παλαιότερων δανείων, ενώ μόνο το 3% πήγε στην κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος. Με άλλα λόγια δανειζόμαστε για να ξεπληρώνουμε παλαιότερα χρέη.
Τέλος η δυναμική του δημόσιου δανεισμού είναι τέτοια, που είναι αδύνατον να αποπληρωθεί ό,τι κι αν γίνει. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία δεκαετία η συνολική εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους στοίχισε γύρω στα 450 δισ. ευρώ, δηλαδή τα έσοδα 8 προϋπολογισμών του 2009. Παρόλα αυτά, αντί το δημόσιο χρέος να αναχαιτιστεί, να μειωθεί ή τέλος πάντων να σταθεροποιηθεί, αυτό αυξήθηκε κατά 153 δισ. ευρώ.

Η γενικευμένη εκποίηση της Ελλάδας

 Πηγή: Hellenic NEXUS, τ. 46 Nοέμβριος 2010
Του Δημήτρη Καζάκη

Πριν ένα μήνα ο Πολ Τόμσεν, δηλαδή ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην τρόικα, παραδέχτηκε εμμέσως ότι το Ταμείο είχε θέσει λάθος προτεραιότητες στην περίπτωση της Ελλάδας, σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία (16/9/2010) Ο κ. Τόμσεν, που συνόδευσε τον υπουργό Οικονομικών στην περιοδεία του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, μιλώντας σε θεσμικούς επενδυτές του Λονδίνου, ιεράρχησε στις προτεραιότητες του ΔΝΤ, όχι τόσο τη σχολαστική μείωση του ελλείμματος και του χρέους, αλλά κυρίως τις μεταρρυθμίσεις, με τις οποίες εν τέλει άλλαξε άρδην ο εργασιακός και ασφαλιστικός χάρτης της χώρας. Παραδέχτηκε μάλιστα ότι «το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν ήταν τόσο το δημόσιο χρέος αλλά οι διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας».

Από την μεριά του έχει δίκιο. Το κυρίως ζητούμενο ευθύς εξαρχής δεν ήταν η αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, αλλά η υποθήκευση της χώρας προς όφελος των δανειστών. Ο κ. Τόμσεν, όπως και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι της τρόικας, γνωρίζουν πολύ καλά ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί. Είναι υπόθεση απλών μαθηματικών. Όσο περισσότερο διογκώνεται, τόσο πιο δύσκολα η χώρα θα βρίσκει δάνεια για να αποπληρώνει τα παλιά. Είναι τόσο απλό.
Σήμερα όλο και περισσότεροι ανακαλύπτουν ότι το μνημόνιο «απέτυχε», ότι ο λογαριασμός του μνημονίου δεν βγαίνει και άλλα παρόμοια. Η αλήθεια είναι ότι το μνημόνιο δεν είχε σχεδιαστεί ποτέ για να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους του. Ούτε στόχος του ήταν η ανάταξη με κάποιον τρόπο της ελληνικής οικονομίας. Βασικός στόχος ήταν η συντριβή των αντιστάσεων του ελληνικού λαού ώστε να περάσουν οι «διαρθρωτικές αλλαγές», στις οποίες αναφέρθηκε ο κ. Τόμσεν. Αυτές ήταν εξαρχής το ζητούμενο. Πρόκειται για μια συνηθισμένη τακτική στις διεθνείς χρηματαγορές που αποκαλείται μετατροπή του χρέους σε εμπράγματες αξίες (conversion of debt into equity). Είναι η προσπάθεια των δανειστών να καλύψουν το χρέος που δεν μπορεί να πληρωθεί με εμπράγματες αξίες και περιουσιακά στοιχεία. Η μετατροπή αυτή γίνεται συνήθως με τρεις τρόπους: 1) Εξασφάλιση του χρέους με δημόσια περιουσία. 2) Εξασφάλιση του χρέους με ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία. 3) Εξασφάλιση του χρέους με αναδιάρθρωση.

Νότης Μαριάς: Οι Σκοτεινοί Όροι του Δανεισμού της Τρόικας


114news on livestream.com. Broadcast Live Free

Η αβάσταχτη εθνική ταπείνωση του Μνημονίου

΄Οσοι ελληνόγλωσσοι πολίτες σ΄αυτή την χώρα άκουγαν από τις αρχές Δεκεμβρίου 2009 τον Πρωθυπουργό Γ. Α. Παπανδρέου να κάνει λόγο σε δηλώσεις του περί μειώσεως της Εθνικής Κυριαρχίας της χώρας λόγω του δημοσιονομικού αδιεξόδου της (βλ. ΝΕΑ 9/12/ 09, Ελευθεροτυπία 12/12/2010) δεν πίστευαν στα αυτιά τους. Πως είναι δυνατόν να απολεσθεί τμήμα της Εθνικής Κυριαρχίας του Κράτους χωρίς προηγούμενη πολεμική ήττα διερωτώντο ευλόγως. 
Διασκέδαζαν τότε τις ανησυχίες τους με την σκέψη ότι μάλλον, η γνωστή ροπή του Γ.Α. Παπανδρέου σε γλωσσικές αστοχίες, απέδιδε νέα έργα. Οι εξελίξεις όμως απέδειξαν το αντίθετο: Ο Πρωθυπουργός όχι μόνο ήξερε πολύ καλά τι σκεπτόταν αλλά και άριστα διατύπωνε στα Ελληνικά τα διανοήματά του.
Σήμερα πλέον κανείς δεν δικαιούται να αγνοεί ότι τα λόγια εκείνα του ΄Ελληνα Πρωθυπουργού δεν ήσαν τυχαία ούτε άστοχα. Προανήγγειλαν μια από τις πιο οδυνηρές ταπεινώσεις του ΄Εθνους εν καιρώ ειρήνης. Από τότε ο Γ.Α. Παπανδρέου σχεδίαζε την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση πασχίζοντας να κρύψει κάτω από ένα αθώο «Μνημόνιο» την πιο επαίσχυντη για κυρίαρχο κράτος δανειακή σύμβαση. 

Όπως προκύπτει από την αλληλουχία των γεγονότων ο Πρωθυπουργός παρέδωσε στους Ευρωπαίους δανειστές μας και το Δ.Ν.Τ. μαζί με τις άλλες συμβατικές εγγυήσεις για την εξασφάλιση των συμφερόντων τους και την εθνική μας υπερηφάνεια. Επειδή κατά κόρον έχει λεχθεί ότι τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και οι πρόθυμοι σύμμαχοί του, αποδέχθηκαν τους πράγματι επαχθείς και ταπεινωτικούς όρους του Μνημονίου για…να εξοικονομήσουν τα χρήματα που απαιτούντο για την πληρωμή των μισθών και των συντάξεων των υπαλλήλων του Δημοσίου, αξίζει να ερωτηθούν δημοσίως: είχαν άραγε συνείδηση των συνεπειών που προκάλεσε η μέσω του Μνημονίου αυτού παραίτηση της Ελλάδας από τις ασυλίες της Εθνικής της κυριαρχίας, την οποία φευ αδιστάκτως προσυπέγραψαν και με τον τρόπο αυτό οδήγησαν τον ελληνικό λαό σε μία από τις μεγαλύτερες ταπεινώσεις της ιστορίας του

Πολυπλοκότητα, κρίσιμη αστάθεια και το τέλος του καπιταλισμού. (Μετάφραση από Turbulence)



































«Ακόμα και σε γεωλογική χρονική κλίμακα, ο αιώνας μας έχει κάτι το μοναδικό.» Προεδρική ομιλία Martin Rees 2006, Βρετανική Ακαδημία Επιστημών.

Καπιταλισμός: ένα πολύπλοκο σύστημα

Καμιά φορά, οι πιο ένθερμοι οπαδοί του καπιταλισμού είναι οι αντι-καπιταλιστές. Δεν είναι τόσο παράδοξο όσο ακούγεται. Πολλοί νομίζουν ότι ο καπιταλισμός έχει την ικανότητα να υπερνικά κάθε μορφή αντίστασης και να ξεπερνά κάθε κρίση. Αυτό τον κάνει αήττητο, οπότε το μόνο που μας μένει είναι να γράφουμε κριτικά άρθρα για τον καπιταλισμό - κάτι που κάνουν αρκετοί αντι-καπιταλιστές! Εδώ επισημαίνουμε μια εντελώς απρόσμενη πηγή αισιοδοξίας για τη ζωή μετά τον καπιταλισμό, που προέρχεται από την πιο ριζοσπαστική επιστημονική εξέλιξη του τέλους του 20ου αιώνα: Τη θεωρία της πολυπλοκότητας[1].
Η θεωρία της πολυπλοκότητας έχει να κάνει με κάθε σύστημα στο οποίο πολλά διαφορετικά μέρη συνδέονται σε ένα δυναμικό δίκτυο, δηλαδή ένα δίκτυο που αλλάζει με το χρόνο. Ένα χαρακτηριστικό τέτοιων συστημάτων, είναι ότι διέπονται από μη-γραμμικότητες. Αυτό σημαίνει ότι ένα μικρό γεγονός συνήθως έχει μικρή επίδραση στο σύστημα, αλλά κάποιες φορές μπορεί να έχει τεράστια επίδραση[2]. Αν ο καπιταλισμός είναι ένα δυναμικό, μη-γραμμικό σύστημα, τότε η θεωρία της πολυπλοκότητας είναι ένας καλός τρόπος να κατανοήσουμε τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε.
Ο καπιταλισμός είναι ένα πολύπλοκο σύστημα, αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης περισσότερων από έξι δισεκατομμύρια ανθρώπων. Είναι ένα δυναμικό σύστημα, όπως φαίνεται από τη συνεχή αλλαγή εργασιακών πρακτικών και τη διαρκή εξάπλωση της εμπορευματοποίησης. Είναι ένα δίκτυο, επικεφαλής του οποίου δεν είναι κανείς (θυμηθείτε τις ιστορικά αποτυχημένες απόπειρες να κατευθυνθεί ο καπιταλισμός[3]). Τέλος, ο καπιταλισμός είναι εξαιρετικά μη - γραμμικός: Οι απρόβλεπτες οικονομικές κρίσεις, όπως αυτή που συγκλόνισε την Αργεντινή το 2001, αλλάζουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Η κρίση εκδηλώθηκε όταν κάποιοι επενδυτές έβγαλαν τα λεφτά τους από τη χώρα. Όμως οι επενδυτές βγάζουν τα λεφτά τους από χώρες κάθε μέρα, με μηδαμινές επιπτώσεις.

Πού το πάει ο Γιώργος;

Χρήστου Δημήτρης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 15/12/2010

Ακόμα και οι πλέον διαθέσιμοι από αριστερά και δεξιά να συνδράμουν στην προσπάθεια του πρωθυπουργού, έχουν τρομάξει από τη βιαιότητα των επιθέσεων κατά του κόσμου της εργασίας συνολικά.

Τέτοιας έντασης και έκτασης νεοφιλελεύθερη πολιτική στην Ελλάδα, ουδείς μπορούσε να φανταστεί πως ήταν δυνατό να εφαρμοστεί και μάλιστα από ένα κόμμα που ονομάζεται σοσιαλιστικό! Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όσοι δεν βρήκαν το θάρρος να αντιδράσουν τότε στην υποδουλωτική συμφωνία του Μνημονίου, υποθέτοντας πως δεν υπάρχει άλλη λύση,  έχουν πλέον αγανακτήσει μ' αυτά που γίνονται. Τα πυρά που δέχτηκε τη Δευτέρα από βουλευτές,  ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των Κοινοβουλευτικών Τομέων Εργασίας και Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, ήταν σφοδρότατα.
Κοινή συνισταμένη της κριτικής των βουλευτών ήταν η επισήμανση ότι υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας, καθώς ο υπουργός Οικονομίας υπογράφει μόνος του την επικαιροποίηση του Μνημονίου και εκ των υστερών το φέρνει ενώπιον των βουλευτών, καλώντας τους να το ψηφίσουν με το "πιστόλι στο κεφάλι" όπως είπε χαρακτηριστικά ο Νίκος Σαλαγιάννης.
ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ επισήμαναν ότι με την απειλή εξασφάλισης της κάθε δόσης βρίσκονται προ τετελεσμένων γεγονότων και καλούνται να υποστηρίξουν πράγματα για τα οποία δεν έχουν γνώση. «Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος που έχει επιλέξει η κυβέρνηση ακυρώνεται η δημοκρατία και ο συνδικαλισμός», είπαν. Άλλοι βουλευτές επισήμαναν ότι γίνεται βίαιη υποτίμηση των οικονομικών δυνατοτήτων των εργαζομένων με αβέβαιο αποτέλεσμα στο μέλλον, ενώ υπάρχει παντελής έλλειψη σχεδιασμού.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν ήταν ελεύθεροι να μιλήσουν αν θα έλεγαν τα ίδια πράγματα. Όχι πως αυτά που σημείωσαν είναι ασήμαντα, άσχετα αν δεν έχουν το θάρρος να αντιδράσουν ούτε τώρα. Αλλά δεν είναι πλέον λίγοι στο ΠΑΣΟΚ που αναρωτιούνται πού το πάει τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου μ' αυτά που κάνει, σε βαθμό που να έχει τρομάξει μέχρι και ο αντιπρόσωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα Πολ Τόμσεν, ο οποίος όπου σταθεί κι όπου βρεθεί διαρρέει πως αυτή η πολιτική με τις περικοπές μισθών και στον ιδιωτικό τομέα και παράλληλα τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας δεν είναι απαίτηση της τρόικας, αλλά απόφαση του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου!

Η σπίθα των πολιτών

 Η ιδρυτική διακήρυξη του Μίκη Θεοδωράκη για την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών

Αγαπητοί φίλοι,
Με την εξαγγελία για τη δημιουργία ενός Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος ούτε ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία. Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό-κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από τη βαθειά κρίση στην οποία μάς οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού και οι εξαρτημένοι από διεθνή κέντρα εξέχοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι μαζί με το σύνολο του πολιτικού κόσμου, που συμμετείχε ενεργητικά ή παθητικά στον κατήφορο της δημόσιας ζωής από το 1974 έως σήμερα.
Τα προβλήματα που γεννήθηκαν μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης και των συμμάχων της και τη μονοπώληση της δύναμης σε στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο από τις ΗΠΑ, που η τεράστια ισχύς τους τις έχει μεταβάλει σε ένα σύγχρονο ιμπεριαλιστικό κράτος, το γεγονός αυτό οδηγεί την ανθρωπότητα σε αναγκαστικές εξελίξεις -είτε με τον πόλεμο είτε με το φόβο του πολέμου είτε με τον οικονομικό εκβιασμό είτε με την οικονομική εξάρτηση- και παραμορφώνει τις κοινωνικές εξελίξεις στον διεθνή χώρο, που επηρεάζουν και οδηγούν τους λαούς είτε σε ολοκληρωτικές καταστροφές είτε σε γενικευμένη κρίση και εθνικά αδιέξοδα.

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Το μήνυμα δεν ελήφθη

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΡΟΔΟΣ NEWS - ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Είναι κανόνας αδιαμφισβήτητος. Η αποχή από τις κάλπες ευνοεί το εκάστοτε πολιτικό κατεστημένο. Διότι, πολύ απλά, μόνο αυτό κινητοποιείται, επειδή ενδιαφέρεται για τη συνέχιση της κυριαρχίας του. Με την έννοια αυτή, η  μεγάλη αποχή στις τελευταίες εκλογές που έφτασε στο ιστορικό υψηλό του 40%,  έδωσε προστιθέμενη αξία στην ψήφο αυτών που προσήλθαν στις κάλπες και δεν ήταν άλλοι από τους σκληρούς κομματικούς. Κατά συνέπεια, η αποχή ως διαμαρτυρία, έφερε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο.

Διαφαίνεται ότι αυτή τη φορά η αποχή δεν ήταν απόρροια αδιαφορίας αλλά αντίδρασης απέναντι στο αναξιόπιστο και αναποτελεσματικό πολιτικό σύστημα της χώρας, που είτε εκβιάζει με φοβικά διλήμματα, είτε αδυνατεί να αρθρώσει μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση. Γι αυτό και όσοι απείχαν  της κάλπης υπεραμύνονται της απόφασής τους, ως μιας καθαρής πολιτικής και συνειδητοποιημένης πράξης.

Ωστόσο, ένα μήνυμα έχει αξία μόνο αν φτάσει στον αποδέκτη και μόνο εφ’ όσον εκείνος θελήσει να το ερμηνεύσει σωστά. Αν το αγνοήσει ή – ακόμη χειρότερα – το διαστρεβλώσει, τότε το μήνυμα δεν έχει καμία απολύτως αξία.  Δυστυχώς, το μήνυμα της αποχής σ’ αυτές τις εκλογές, δείχνει να πέφτει στο κενό, αφού κανένας δεν δείχνει διατεθειμένος να το αναλύσει στις πραγματικές του  διαστάσεις. Ερμηνεύεται κατά το δοκούν και όπως συμφέρει.

Έπεα πτερόεντα…

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΡΟΔΟΣ NEWS - ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Ø  Χατζής Χατζηευθυμίου: «Κάποιοι δε με ήθελαν Δήμαρχο, ήταν ενοχλητική για αυτούς η παρουσία μου στο Δήμο Ροδίων. Χρησιμοποιήθηκε κάθε μέσο. Λάσπη, ίντριγκες και εκμαυλισμοί συνειδήσεων. Ένα αηδιαστικό, από κάθε πλευρά, παρασκήνιο».
Ποιός ήταν εκείνος ο δήμαρχος που είχε στηριχθεί από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά επέμενε να λέει ότι δεν χρωστάει τίποτα στο κόμμα του; Ποιος είχε χαρακτηρίσει  υπουργούς  της γαλάζιας κυβέρνησης «persona non grata»;  Σήμερα γιατί , αποχωρών,  διαμαρτύρεται;

Ø  Βασίλης Μπρακουμάτσος: «Με ενθουσίασε η απόφαση συνέχειας πολιτικής πορείας του Στάθη Κουσουρνά να προσπαθήσει για το καλύτερο μέλλον της Ρόδου  χωρίς σκέψη για τη βουλευτική του ιδιότητα, που άξια κατέκτησε».
Και την οποίαν ουδόλως διακινδύνευσε! Αν το είχε κάνει, ο ενθουσιασμός του κ. Περιφερειάρχη θα ήτο ακόμη μεγαλύτερος!

Ø  Χαράλαμπος Κόκκινος: «Στην ιστορία και στην πολιτική ζωή του τόπου καταγράφονται  τόσο οι «μαχητές» όσο και οι «προδότες» που απουσιάζουν από τη μάχη».
Φίλτατε Μπάμπη, την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς…

Ø  Γιώργος Χατζημάρκος : «Στις εκλογές κάνεις φίλους, κάνεις εχθρούς. Δεν νομίζω να κέρδισα περισσότερους εχθρούς, ήμουν ήδη στην κορυφή».
Αυτό είναι παρήγορο. Όταν έχεις  χτυπήσει κορυφή, πόσο πιο πάνω να φτάσεις; 

Ø  Δημήτρης Γάκης: «Η βαρκούλα της ελπίδας θα σκίσει τα τρικυμισμένα νερά της αυτοδιοίκησης. Η δημοτική αρχή «δεν θα περάσει καλά» αν δεν αλλάξει τη ρότα του δήμου».
Τέτοια τους λες αγαπητέ Δημήτρη και κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μην καθίσεις στο έδρανο του δημοτικού συμβουλίου.

Με την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται

Της ΡΕΝΑΣ ΔΑΙΚΙΔΗ  ΡΟΔΟΣ NEWS - ΔEYTEΡA 15  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Ø  Τελικά, για τί ακριβώς ψηφίσαμε στον πρώτο γύρο των εκλογών; Ψηφίσαμε για την αυτοδιοίκηση; Ψηφίσαμε για την κυβερνητική πολιτική και το Μνημόνιο; Για τί ακριβώς;

Ø  Όλοι είχαμε διαπιστώσει ότι οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ έμειναν αποσβολωμένοι όταν άκουσαν τον πρωθυπουργό να πολιτικοποιεί απροκάλυπτα τις εκλογές. Δεν ήξεραν αν αυτό θα τους έβγαινε σε καλό ή σε κακό. Προσπαθούσαν λοιπόν να  πείσουν τους πολίτες ότι ψηφίζουν για το δήμο ή για την περιφέρεια, ότι εκλέγουν τους τοπικούς τους  άρχοντες και ότι η κυβερνητική πολιτική είναι άλλου …παπά ευαγγέλιο. Εκ του αποτελέσματος, φάνηκε ότι σε ένα βαθμό ο εκβιασμός του πρωθυπουργού έπιασε τόπο. Έπιασε στην κομματική βάση που συσπειρώθηκε, συσπειρώθηκε όμως σε ένα βαθμό και η βάση της Νέας Δημοκρατίας. Αποτέλεσμα; Όλοι δηλώνουν κερδισμένοι. Κερδισμένοι όσοι υποψήφιοι των δύο κομμάτων κατάφεραν να εκλεγούν. Κερδισμένο το ΠΑΣΟΚ, που διέγνωσε στην ψήφο του – έστω και κουτσουρεμένου λόγω αποχής -  εκλογικού σώματος, αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής και εμπιστοσύνη στους προσωπικούς πολιτικούς χειρισμούς του, κερδισμένη και η Νέα Δημοκρατία η οποία δεν διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη, όπως κάποιοι περίμεναν. Όλοι ευτυχείς!

Νίκησε η αποχή. Το 40% του εκλογικού σώματος γύρισε την πλάτη στο δίλημμα των εκλογών!

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΡΟΔΟΣ NEWS - ΔΕΥΤΕΡΑ  8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010





Σε πρωτοφανή ποσοστά για τα τοπικά δεδομένα, που δεν επιτρέπουν και δεν δικαιολογούν πανηγυρισμούς για τα τελικά αποτελέσματα, ανήλθε  η αποχή των εκλογέων από τις κάλπες, που άγγιξε το 40% τόσο στις δημοτικές εκλογές για τον Δήμο της Ρόδου, όσο και σε επίπεδο Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου,  κατ’ αντιστοιχία με τα ποσοστά αποχής που σημειώθηκαν ανά την επικράτεια.
Το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών, παρότι ερμηνεύθηκε από τον πρωθυπουργό ως ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβερνητική πολιτική και επισφράγισμα της ανάγκης να συνεχιστεί απρόσκοπτα το πρόγραμμα σταθερότητας, εν τούτοις κατέδειξε ότι ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών αρνήθηκαν δια της αποχής τους να ενδώσουν σε διλημματικές λογικές που συνέδεσαν τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των εκλογών με το φόβο της χρεοκοπίας της χώρας και τη συνέχιση της οικονομικής πολιτικής με ένα νέο πακέτο μέτρων.

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Παρέμβαση Γιάννη Παρασκευά στις δημοτικές εκλογές

Της Ρένας Διακίδη

Παρέμβαση  στα του Δήμου της Ρόδου έκανε ο Γιάννης Παρασκευάς, με συνέντευξη του νωρίτερα απόψε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της Τηλεόρασης ΚΟΣΜΟΣ, στη Ρένα Διακίδη και τον Κλεάνθη Λοΐζο, λίγα μόνο 24ωρα πριν από τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της Κυριακής.

Αναφερόμενος στους δύο βασικούς διεκδικητές του Δήμου, Γιώργο Χατζημάρκο και Στάθη Κουσουρνά, και στα χαρακτηριστικά των δύο υποψηφιοτήτων, άφησε σαφέστατα να εννοηθεί ότι προοπτική ανάπτυξης για το νέο, ενιαίο δήμο υπάρχει μόνο με τον Γιώργο Χατζημάρκο, σε αντίθεση με τον Στάθη Κουσουρνά, για τον οποίο είπε ότι η διαχειριστική λογική που τον χαρακτηρίζει, στους καιρούς κρίσης που διανύουμε, θα αποβεί σε βάρος του νησιού.
Συγκεκριμένα ο κ. Παρασκευάς είπε ότι αν δήμαρχος την Κυριακή αναδειχθεί ο Γιώργος Χατζημάρκος, τα σενάρια είναι δύο. Σύμφωνα με το θετικό σενάριο, μπορούν να γίνουν οι παρεμβάσεις και οι τομές που απαιτούνται για την ανάδειξη μιας νέας παραγωγικότητας, που θα θέσει το νησί σε τροχιά ανάπτυξης και θα μειώσει κατά πολύ τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. «Δεν μπορείς να κάνεις άλματα αν δεν έχεις κάποια “άγνοια κινδύνου” και δεν πάρεις το ρίσκο των αποφάσεών σου» δήλωσε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με το δεύτερο αρνητικό σενάριο, εάν δεν υπάρξει συνοχή στην παράταξη του Γιώργου Χατζημάρκου, τότε θα περιοριστεί σε απλή διαχείριση των προβλημάτων του νησιού.
Για τον Στάθη Κουσουρνά ο Γιάννης Παρασκευάς είπε ότι έχει πιο στέρεα χαρακτηριστικά, της διαχείρισης και του συστήματος, τα οποία όμως δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στον τόπο, ούτε να δώσουν προοπτική. «Η διαχειριστική λογική σε περιόδους ευημερίας μπορεί και να αποβεί θετική, όμως σε περιόδους κρίσης όπως η σημερινή, θα αποτελέσει βαρίδι για τον τόπο» ανάφερε.

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Δήμαρχοι για την αυτοδιοίκηση ή τοποτηρητές του Μνημονίου;

της ΡΕΝΑΣ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΡΟΔΟΣ NEWS - Δευτέρα 1η Νοεμβρίου

Με τη διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου, πριν από μια ακριβώς εβδομάδα, τα προσωπεία έπεσαν. Έγιναν τα αποκαλυπτήρια μιας κυβέρνησης που δεν ενδιαφέρεται για την αυτοδιοίκηση, την οποία επιχειρεί απροκάλυπτα να μετατρέψει σε όργανο υλοποίησης της οικονομικής πολιτικής της τρόικας, θέτοντας το πρωτοφανές δίλημμα «δήμαρχοι και περιφερειάρχες του ΠΑΣΟΚ ή χρεοκοπία»!
Ο πρωθυπουργός προεξόφλησε την καταψήφιση της κυβέρνησής του στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου και επί της ουσίας εξήγγειλε πρόωρες εθνικές εκλογές προφανώς υπό το κράτος πανικού και υπό την έμμεση πίεση της τρόικας, προκειμένου  να εφαρμοστούν  απαρέγκλιτα οι πολιτικές που αυτή επιβάλλει. Με το δίλημμα «ψήφος στο ΠΑΣΟΚ ή χρεοκοπία» ο πρωθυπουργός ζήτησε  νωπή εντολή για να εφαρμόσει την πολιτική του Μνημονίου και για να στείλει μήνυμα στις «αγορές».
 Ο μεγάλος ηττημένος από το διάγγελμα  του πρωθυπουργού είναι η τοπική αυτοδιοίκηση. Ο αυτοδιοικητικός χαρακτήρας των εκλογών όχι μόνο  καταργείται στην πράξη, αλλά επιπλέον αποδεικνύεται ότι οι επιλογές των υποψηφίων δημάρχων του ΠΑΣΟΚ έγιναν με στόχο την υλοποίηση του μνημονίου.

Κερδίζουν έδαφος οι ανεξάρτητοι

της ΡΕΝΑΣ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΡΟΔΟΣ NEWS - Δευτέρα 1η Νοεμβρίου 2010

Η δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντι στα κόμματα φαίνεται ότι θα εκφραστεί και στις κάλπες της 7ης Νοεμβρίου. Λιγότερο από κάθε άλλη φορά, το χρίσμα σε υποψηφίους δεν φαίνεται να προσδίδει ψήφους, αντιθέτως μοιάζει με τροχοπέδη, πολύ δε περισσότερο μετά το εκβιαστικό δίλημμα του πρωθυπουργού, που δεν ήχησε καθόλου καλά στα αφτιά των ψηφοφόρων. Εν μέσω κρίσης, οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι προβάλλουν ως φαβορί για να στείλουν το μήνυμά τους οι πολίτες.
Τι τελικά θα βγάλουν οι κάλπες. Οι δημοσκόποι μοιάζουν να σηκώνουν τα χέρια ψηλά, καθώς η εξίσωση που θα καθορίσει τις επιλογές του πολίτη έχει πολλές μεταβλητές. Και αυτές, τελούν υπό διαμόρφωση μέχρι και την τελευταία στιγμή.
«Οι εκλογές γίνονται σε μια περίεργη συγκυρία για τη χώρα. Βρισκόμαστε στην καρδιά της κρίσης εν μέσω τρόικας και μνημονίου. Δεν μπορούμε να απομονώσουμε τις εκλογές, σαν να βρίσκονται σε γυάλα» διαπιστώνει ο Δ. Μαύρος, διευθύνων σύμβουλος της MRB. «Το βέβαιο είναι ότι ο πολίτης θέλει να στείλει ένα μήνυμα προς την κυβέρνηση, ιδιαίτερα βλέποντας ότι η προσπάθεια που κάνει δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα», συμπληρώνει.

Ο μήνας του μέλιτος

της ΡΕΝΑΣ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΡΟΔΟΣ NEWS - Δευτέρα 1η Νοεμβρίου 2010Είτε ως μέσω πίεσης προς τους ψηφοφόρους, είτε ως μόνη προοπτική έπειτα από ένα κακό αποτέλεσμα στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου, στην κοινή γνώμη τείνει να εμπεδωθεί η βεβαιότητα ότι οι πρόωρες εθνικές εκλογές έχουν στόχο την ανανέωση της λαϊκής εντολής ενόψει ενός δεύτερου γύρου επώδυνων μέτρων. Και τούτο διότι τα οικονομικά στοιχεία δεν είναι ευοίωνα.
Ας δούμε ορισμένα κρίσιμα μεγέθη, η αξιοπιστία των οποίων δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση:
  • Πτώση στις πληρότητες των ξενοδοχειακών μονάδων κατά το δίμηνο Ιουλίου – Αυγούστου ακόμη και της τάξης του 30%.
  • Μείωση του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο του έτους κατά 3,7%, όταν το πρώτο είχε πάλι μειωθεί κατά 2,3%.
  • Ελεύθερη πτώση των ακαθάριστων επενδύσεων πάγιου κεφαλαίου κατά 18,6% το δεύτερο τρίμηνο του έτους, σε ετήσια βάση.
  • Μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας τον Ιούνιο, σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, από όποια σκοπιά και να την εξετάσει κανείς: Με βάση τις άδειες κατά 13%, την επιφάνεια κατά 32% και τον όγκο κατά 29%.
  • Μείωση της βιομηχανικής παραγωγής τον Ιούνιο κατά 8,6% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους και για το επτάμηνο Ιανουαρίου – Ιουλίου κατά 6,3%, όταν και πέρυσι το ίδιο επτάμηνο η μείωση είχε ξεπεράσει το 10%.
  • Επιδημία λουκέτων σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις που έχει πλήξει το 10% των καταστημάτων στην Αθήνα και το 15% στη Θεσσαλονίκη.
  • Εκτίναξη του πληθωρισμού τον Αύγουστο στο 5,5%, από 0,9% που ήταν πέρυσι, λόγω των πρόσφατων φόρων.
  • Τέλος, το χειρότερο όλων, εκτίναξη της ανεργίας τον Ιούνιο στο 11,6%, που θίγει πλέον 582.000 άτομα, 155.000 περισσότερους από πέρυσι τον ίδιο μήνα.

Ο Στάθης, ο Γιώργος και το Μνημόνιο - της Ρένας Διακίδη - ΡΟΔΟΣ NEWS - ΔΕΥΤΕΡΑ 1η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Η ταύτιση των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου με το Μνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική αλλάζει άρδην τα δεδομένα για τους δύο μονομάχους στο Δήμο Ρόδου.

                  
Εμβρόντητα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ παρακολουθούσαν το βράδυ της περασμένης Δευτέρας τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του κόμματός τους να καταργεί τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου και να τους προσδίδει χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών, ταυτίζοντας την ψήφο στους υποψηφίους δημάρχους και περιφερειάρχες του ΠΑΣΟΚ με την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και το Μνημόνιο.
Το δίλημμα «ή υπερψηφίζονται οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ στον πρώτο γύρο των εκλογών ή η χώρα χρεοκοπεί», με την ταυτόχρονη απειλή πρόωρων εθνικών εκλογών, για νέα ισχυρή κυβερνητική εντολή, «πάγωσε»  τους πάντες.
Ισχυρότερο  σοκ υπέστησαν οι υποψήφιοι που έχουν τη στήριξη του κυβερνώντος κόμματος, οι οποίοι τώρα πλέον, θα κριθούν  όχι με όρους αυτοδιοικητικούς, αλλά με όρους κυβερνητικής πολιτικής, επιλογή υψηλού πολιτικού ρίσκου εκ μέρους του πρωθυπουργού, σε μια περίοδο που η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι κατά το Μνημονίου.

Δήμαρχοι για την αυτοδιοίκηση ή τοποτηρητές του Μνημονίου;

Ρένα Διακίδη - Τρίτη, 26 Οκτωβρίου 2010
Με τη διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου, τα προσωπεία έπεσαν. Έγιναν τα αποκαλυπτήρια μιας κυβέρνησης που δεν ενδιαφέρεται για την αυτοδιοίκηση, την οποία επιχειρεί απροκάλυπτα να μετατρέψει σε όργανο υλοποίησης της οικονομικής πολιτικής της τρόικας, θέτοντας το πρωτοφανές δίλημμα «δήμαρχοι και περιφερειάρχες του ΠΑΣΟΚ ή χρεοκοπία»!
Χθες το βράδυ   ο πρωθυπουργός προεξόφλησε την καταψήφιση της κυβέρνησής του στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου και επί της ουσίας εξήγγειλε πρόωρες εθνικές εκλογές προφανώς υπό το κράτος πανικού και υπό την πίεση της τρόικας, προκειμένου  να εφαρμοστούν  απαρέγκλιτα οι πολιτικές που αυτή επιβάλλει. Με το δίλημμα «ψήφος στο ΠΑΣΟΚ ή χρεοκοπία» ο πρωθυπουργός ζήτησε  νωπή εντολή για να εφαρμόσει την πολιτική του Μνημονίου και για να στείλει μήνυμα στις «αγορές».

Ο μεγάλος ηττημένος από το διάγγελμα  του πρωθυπουργού είναι η τοπική αυτοδιοίκηση.

Και βέβαια γνώριζαν!

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010
Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς τίποτα περισσότερο από τον κοινό νου για να αντιληφθεί ότι ασφαλώς και γνώριζαν οι Βρυξέλλες την οικονομική κατάσταση της χώρας. Δεν ξύπνησαν έκπληκτοι και εμβρόντητοι, ξαφνικά  στα μέσα Οκτωβρίου του 2009, μπροστά στο χείλος της αβύσσου της ελληνικής οικονομίας.
Η δήλωση του Γιουνκέρ τα λέει όλα. Η προσπάθεια του Τρισέ να τα συμμαζέψει αμέσως μετά, τα επιβεβαιώνει. Όπως και η «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» διευκρινιστική δήλωση του «εκπροσώπου» του Γιουνκέρ, που από χιλιόμετρα  «φωνάζει»  ότι ήταν προϊόν παρεμβάσεων του διευθυντηρίου των Βρυξελλών για να αποσοβηθεί το σκάνδαλο.
Στην Ελλάδα βέβαια, δεν θα μπορούσε να έχει κανείς αξιώσεις για μια σοβαρή αντιμετώπιση του ζητήματος. Αντί να αξιοποιηθεί   η αποκάλυψη για το παιχνίδι που παίχτηκε στην ΕΕ σε βάρος της χώρας, θέτοντας σε άλλη βάση το περιβόητο Μνημόνιο  επιδίδονται σε μικροκομματικές αψιμαχίες και παριστάνουν τους …Πουαρό για να ανακαλύψουν ποιος πρωθυπουργός μίλησε για διεφθαρμένη χώρα. Ο Παπανδρέου, ο Καραμανλής, ο Σημίτης ή ο Μητσοτάκης; Τόσες μέρες τώρα διαρκεί μια συζήτηση για το προφανές! Αυτό που όλοι έχουν κατά καιρούς παραδεχθεί. Σήμερα  πέφτουν από τα σύννεφα!!! Άβουλοι, μοιραίοι, αστείοι, καρικατούρες της πολιτικής  και τελικά επικίνδυνοι, αδυνατούν να δουν πέρα από τη μικροπολιτική και το μικροκομματικό συμφέρον τους. Περιορίζονται σε λεκτικούς διαξιφισμούς προς εσωτερική κατανάλωση, ανίκανοι να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Όχι αυτή η χώρα δεν έχει σωτηρία.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Όραμα; Ευχαριστώ, δεν θα πάρω…

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΤΡΙΤΗ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010


Μια ματιά στα προεκλογικά φυλλάδια των υποψηφίων είναι μάλλον απογοητευτική. Όσο καλαίσθητα κι αν είναι σε σχέση με το παρελθόν (το Photoshop κάνει θαύματα), τόσο περισσότερο απογοητεύει το περιεχόμενό τους. Εκεί θριαμβεύουν οι κοινοτυπίες, ο ξύλινος προεκλογικός λόγος και τα κλισέ της πολιτικής που επαναλαμβάνονται ίδια κι απαράλλαχτα σε κάθε προεκλογική περίοδο. Ανεξαρτήτως κόμματος ή παράταξης, όλοι υπόσχονται τα ίδια. Παντού και πάντα.


Ο Μακιαβέλι ωχριά μπροστά τους!

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ - ΠΕΜΠΤΗ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010


Ναι, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, σύμφωνα με το δόγμα Μακιαβέλι, ωστόσο η επίκληση του «Ηγεμόνα» για να ερμηνευθούν όσα συμβαίνουν τελευταία στο προεκλογικό πεδίο, τον ξεπερνούν, ενίοτε δε και τον αδικούν!
Και τούτο διότι κατά του ερευνητές και αναλυτές του έργου του, ο Μακιαβέλι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο φλογερός υπέρμαχος της εθνικής ενότητας, η οποία γι’ αυτόν αποτελεί αυτοσκοπό.

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Καπνός και ελευθερία

 Χωρίς φωτιά καπνός δεν βγαίνει. Τη φωτιά την άναψε το ίδιο το κράτος, διά του απαγορευτικού νόμου καθολικής εφαρμογής, εξαιρουμένων των μπουζουκομάγαζων και των καζίνων, θέλοντας να γίνουμε καπνός και να βάλουμε την ουρά στα σκέλια. Το «απαγορεύεται» καταλύει την ελευθερία της έκφρασης και τη δυνατότητα την ατομική να «θέτει» ο καθένας, δηλαδή να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του, ακόμα κι όταν στρέφονται εναντίον του. 

«Απαγορεύεται το "απαγορεύεται"» δεν ήταν ένα σύνθημα του Μάη του ‘68 γενικό και αφηρημένο. Εχει να κάνει με τη συνειδητότητα του κάθε ατόμου να πράττει ελεύθερα χωρίς να βλάπτει την ελευθερία του άλλου, του διπλανού του, και προπαντός να μην ανέχεται κηδεμόνες, προστάτες και σωτήρες εξουσιαστές. Το επιχείρημα για τους παθητικούς καπνιστές χρησιμοποιείται σκοπίμως, όπως κατά καιρούς χρησιμοποιείται το δίκαιο της σιωπηρής πλειοψηφίας. Το πρόβλημα μπορούν να το λύσουν οι άνθρωποι διά συνεννοήσεως και κατανοήσεως μέσα στις καθημερινές κοινωνικές σχέσεις και συναναστροφές. Μπορεί να υπάρξουν και μαγαζιά καπνιζόντων και μη καπνιζόντων. Πάντως, οι υστερίες των μεν και των δε βλάπτουν σοβαρά την κοινωνική και πολιτισμική μας υγεία. Η απαγόρευση οδηγεί στη γλύκα της παρανομίας. Η ποτοαπαγόρευση το έχει αποδείξει, καθώς και ο κατασταλτικός νόμος αντιμετώπισης των ναρκωτικών.

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΑΡΤΥ ΦΙΛΩΝ ΕΝΥΔΡΕΙΟΥ - Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010



Για τους αναχωρητές και τους «απ’ έξω»

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010



Η αγωνία όλων των επικεφαλής παρατάξεων που συμμετέχουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, να σχηματίσουν ψηφοδέλτια, είναι έκδηλη. Αν μέχρι πρότινος τα κριτήρια επιλογής υποψηφίων συμβούλων ήταν και ποιοτικά, σήμερα, με τα γιγαντιαία ψηφοδέλτια του «Καλλικράτη» τα κριτήρια υποβιβάζονται κυρίως σε ποσοτικά. Αν μέχρι πρότινος το ζητούμενο ήταν η συγκρότηση ισχυρού ψηφοδελτίου, σήμερα  προέχει  να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος  αριθμός συμβούλων. Στη διαδικασία αυτή οι υποψήφιοι δήμαρχοι κυρίως, αλλά και οι περιφερειάρχες, προσεγγίζουν και προσπαθούν να πείσουν ακόμη και πολίτες που ίσως να μην είχαν φανταστεί ποτέ πριν τον εαυτό τους σε αυτό το ρόλο.
Μια πρώτη εικόνα των υποψηφίων συμβούλων που έχουν ανακοινωθεί μέχρι σήμερα, από όλες τις παρατάξεις, δείχνει ότι υπάρχουν τρεις κατηγορίες.
Οι λεγόμενοι «επαγγελματίες» του είδους. Δεν νοείται εκλογική αναμέτρηση χωρίς να είναι παρόντες. Εναλλάσσονται μεταξύ των παρατάξεων με αντικειμενικό στόχο να μετέχουν αδιαλείπτως στη νομή της τοπικής εξουσίας.
Η δεύτερη κατηγορία είναι οι κομματικοί στρατοί. Επιστρατευμένα από τα κόμματά τους στελέχη, μπαίνουν στους συνδυασμούς χωρίς να ενδιαφέρονται καν ποιος είναι ο επικεφαλής.

Δυστυχώς επτωχεύσαμεν πολιτικώς


      ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ -
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ 
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010


Αν η αρχή είναι το ήμισι  του παντός, τότε οι οιωνοί δεν είναι καλοί.
Ο «Καλλικράτης» απέτυχε πριν ξεκινήσει!
Είναι αδύνατον πλέον να παρακολουθήσει κανείς τις εξελίξεις στα δημοτικά πράγματα της Ρόδου, πώς αλλάζουν και ανατρέπονται από ώρα σε ώρα. Παρακινδυνευμένο να τις σχολιάσεις, αφού την επόμενη μέρα τίποτα δεν θα είναι ίδιο με την προηγούμενη.
Ακατόρθωτο να τις ερμηνεύσεις με τη λογική, αφού η λογική δεν μένει πια εδώ. 


v   
                              

                Η κοινή γνώμη παρακολουθεί άναυδη, απογοητευμένη και απαισιόδοξη  να μαίνεται εδώ και πολλούς μήνες ένα άνευ προηγουμένου και αγριότητας παρασκήνιο, μεταξύ κομμάτων, προσώπων και παρατάξεων. Η πολιτική, απούσα, έχει δώσει τη θέση της στην παραπολιτική. Σήμερα, ενάμιση μήνα πριν από τις εκλογές που υποτίθεται ότι θα σηματοδοτήσουν τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έγινε μεταπολιτευτικά σ’ αυτή τη χώρα, δεν έχει ακουστεί λέξη για την ουσία αυτής της μεταρρύθμισης. Κανένας δεν συζητά για το μέλλον, κανένας δεν προσπαθεί να δώσει προοπτική και ελπίδα για κάτι καλύτερο, σε μια εποχή που έχει ανάγκη την ελπίδα, περισσότερο παρά ποτέ.  Πόση αδημονία, πόσες προσδοκίες, πόση ρητορεία για τον «Καλλικράτη», πόσες συζητήσεις για την αξία της αυτοδιοίκησης ως θεμελίου της δημοκρατίας και για τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των εκλογών και την αξία προσώπων που συνθέτουν τάσεις και ενώνουν, για την εμπιστοσύνη στην κρίση των πολιτών... Πόσα μεγάλα λόγια..


Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Περί αξιολόγησης των Πανεπιστημίων


ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ - ΤΕΤΑΡΤΗ  22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Πριν από λίγες ημέρες, στις 11 Σεπτεμβρίου για την ακρίβεια, ο βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Νίκος Ζωίδης είχε εκφράσει με δελτίο Τύπου την ικανοποίησή του για μια σημαντική διάκριση του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Για την ακρίβεια έγραφε:
«Την πλήρη ικανοποίησή του για το γεγονός ότι  το Πανεπιστήμιο Αιγαίου απέσπασε μια σημαντική βράβευση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο από την Κοινοβουλευτική Διάσκεψη της Μεσογείου, εξέφρασε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Νίκος Ζωίδης, ο οποίος ήταν εκείνος που κατέθεσε την σχετική πρόταση στην συνεδρίαση της επιτροπής που έγινε στις 14 Απριλίου 2010 στην  Λουμπλιάνα της Σλοβενίας. Η τιμητική αυτή βράβευση, όπως τόνισε ο κ. Ζωίδης, αντικατοπτρίζει την συστηματική δουλειά, τους κόπους και την επιστημονική προσπάθεια που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια στο Πανεπιστημιακό ίδρυμα της περιοχής μας και αποτελεί ξεχωριστή τιμή για όλους όσοι συνετέλεσαν σε αυτό. Το βραβείο αυτό, που εκ των πραγμάτων ανοίγει «νέους ορίζοντες» στην διεθνή παρουσία της Ρόδου και του Πανεπιστημίου Αιγαίου, απονέμεται για τις ακαδημαϊκές και ερευνητικές δραστηριότητες σχετικές με την συνεργασία μεταξύ των Μεσογειακών Κρατών.  Επιβεβαιώνει όμως παράλληλα και για μια ακόμα φορά τον ολοένα και ανερχόμενο ρόλο των Ακαδημαϊκών Μονάδων του Πανεπιστημίου μας. Η            απονομή, έχει προγραμματιστεί να γίνει την 30η Οκτωβρίου 2010…».
Η χαρά μας για τη διεθνή διάκριση του Πανεπιστημίου Αιγαίου δεν κράτησε για πολύ. 

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Ξεκαθάρισμα λογαριασμών


 ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΤΡΙΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Ένα – ένα τα στραπατσαρισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ μαζεύουν τα κομμάτια τους και υπερβαίνοντας εαυτούς προβαίνουν σε δηλώσεις απόλυτης κομματικής νομιμοφροσύνης!  Είναι αξιοθαύμαστοι, δε λέω… Θέλει δύναμη ψυχής  να νομιμοποιήσεις στη συνείδηση της κοινής γνώμης αυτούς που σε κακοποίησαν πολιτικά. Αυτούς και τις μεθόδους τους. Η ψυχή σου το ξέρει βέβαια πώς νοιώθεις γι’ αυτό που έκανες ή σε ανάγκασαν να κάνεις. Γι’ αυτό ψάχνεις δικαιολογία. Πρώτα για τον εαυτό σου και μετά για τους άλλους. Και τη βρήκες! «Όλα για το καλό του κόμματος» λες. «Για να πάρουμε το δήμο»! Γι αυτό αξίζει να παραμερίσεις τις προσωπικές σου πικρίες, τα συναισθήματά σου. Πρώτα από όλα το κόμμα, γιατί όλα γίνονται, μόνο το αίμα δεν γίνεται νερό.

Επειδή λοιπόν κάποιοι  επικαλούνται το «καλό του κόμματος» για να πείσουν τους εξευτελισθέντες να εξευτελιστούν ακόμη περισσότερο, επειδή κάποιους έπεισαν, επειδή προσπαθούν να πείσουν κι άλλους που ίσως ακολουθήσουν μέσα στις επόμενες ημέρες, ας δούμε για ποιο «καλό του κόμματος» μιλούν.

Αισιοδοξία

Aς υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει
στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου. Aς υποθέσουμε πως
ήρθανε τα δάση μ' αυτοκρατορικήν εξάρτυση πρωινού θριάμβου, με
πουλιά, με το φως τ' ουρανού και με τον ήλιον όπου θα τα διαπεράσει.


Στο στούντιο της Τηλεόρασης "ΚΟΣΜΟΣ"

Συνέντευξη με τον Χρήστο Δουλκερίδη, Υπουργό Οικισμού - Τουρισμού - Παιδείας της περιφερειακής κυβέρνησης των Βρυξελλών και πρώην πρόεδρο του Οικολογικού Κόμματος Του Βελγίου (20 Σεπτεμβρίου 2010)

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Ανατροπές

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Αρρυθμίες και … αϋπνίες προκάλεσε στις παρατάξεις των υποψηφίων δημάρχων κκ Γιώργου Χατζημάρκου και Στάθη Κουσουρνά το πρωτοσέλιδο της «δημοκρατικής» σύμφωνα με το οποίο υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι των παρατάξεων των κκ Χατζή Χατζηευθυμίου και Γιάννη Παρασκευά σκέφτονται σοβαρά και επεξεργάζονται το σενάριο προεκλογικής συνεργασίας των δύο παρατάξεων, υπό το κλίμα που διαμόρφωσε και η τελευταία δημοσκόπηση της VPRC.
Είναι προφανές ότι αν αυτό το σενάριο, που τις τελευταίες ημέρες συζητείται ευρέως , περάσει στη φάση της υλοποίησης, όλα τα μέχρι σήμερα δεδομένα ανατρέπονται, αφού ο κοινός συνδυασμός μπορεί άνετα να χτυπήσει την πρωτιά στην εκλογική αναμέτρηση του Νοεμβρίου. Η ανακοίνωση διάψευσης από μέρους του κ. Χατζηευθυμίου που εκδόθηκε χθες με αφορμή το ρεπορτάζ  της «δ», δεν ανακόπτει τη δυναμική της πρότασης , απεναντίας, θεωρείται ότι σε αυτή τη φάση ο  δήμαρχος της Ρόδου δεν θα μπορούσε να αντιδράσει διαφορετικά. Από κάτω όμως η παράταξη «βράζει». Παράλληλα είναι πάρα πολλοί εκείνοι οι οποίοι βρίσκουν στο συγκεκριμένο σενάριο  τη διέξοδο που αναζητούν.
Σε κάθε περίπτωση, όποια κι αν είναι η εξέλιξη, οι ζυμώσεις που γίνονται καταδεικνύουν ότι στην πολιτική τα πάντα ρει και ότι πάντα υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες που μπορούν να ανατρέψουν άρδην το πολιτικό σκηνικό και να δημιουργήσουν  νέα δεδομένα. Η δημοσκόπηση της VPRC φαίνεται ότι λειτούργησε ως καταλύτης για εξελίξεις που θέτουν πλέον σε μεγάλη εκλογική επισφάλεια, τόσο τον κ. Χατζημάρκο, όσο και τον κ. Κουσουρνά.
Άλλωστε και ο ίδιος ο επιστημονικός υπεύθυνος της  VPRC Χριστόφορος Βερναρδάκης, παρουσιάζοντας και αναλύοντας τα ευρήματα της μέτρησης είπε ότι «στατιστικά  τα αποτελέσματα είναι δύσκολο έως απίθανο να ανατραπούν πλήρως, πολιτικά όμως, όλα μπορούν να συμβούν» στο διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές.
Οψόμεθα!

Τολμά να παραιτηθεί

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ 


Μπορεί να τα έκανε θάλασσα σε ό,τι αφορά τη διαδικασία επιλογής υποψηφίου δημάρχου Ρόδου με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και να οδήγησε την υπόθεση σε αδιέξοδο με πολλά ευτράπελα, ωστόσο πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι σε προσωπικό επίπεδο τολμά την υπέρβαση.
Όταν άλλοι συνάδελφοί του βουλευτές επιδεικνύουν ως υποψήφιοι με τρόπο κραυγαλέο την ανασφάλειά τους  μπροστά στις εκλογές του Νοεμβρίου και μένουν γαντζωμένοι στη βουλευτική τους καρέκλα,  ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, υποψήφιος δήμαρχος της ΝΔ στο Δήμο Πειραιά φέρεται  αποφασισμένος να παραιτηθεί από το βουλευτικό αξίωμα πριν από τις δημοτικές εκλογές . Αυτό δείχνει προφανώς  - σε αντίθεση με άλλους - και την πεποίθησή του ότι θα είναι ο τελικός νικητής.

Ο φίλος της Ρόδου και οι «κολλητοί « του.



ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ


Με ένα εντυπωσιακό ποσοστό 82,45% εξελέγη ο νέος γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Καρχιμάκης, ο οποίος κέρδισε το στοίχημα να εκλεγεί με ποσοστό άνω του 50% συν ένα, ώστε να μην τίθεται θέμα εσωκομματικής αμφισβήτησής του. Ο Μιχάλης Καρχιμάκης είναι ο πέμπτος Γραμματέας επί προεδρίας Γιώργου Παπανδρέου μετά τους Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Νίκο Αθανασάκη, Γιάννη Ραγκούση και Σωκράτη Ξυνίδη.

Στη Ρόδο η εκλογή του χαιρετίσθηκε για ένα πολύ «σημαντικό» λόγο. Επειδή κάποιοι ετερόφωτοι κομματικοί παράγοντες θεωρούνται «κολλητοί» του, οπότε θα μπορούν να τον επηρεάζουν πιο εύκολα, όσον αφορά τους εκλεκτούς και τους υπό δυσμένεια. Κατά συνέπεια, η επιρροή τους και ο ρόλος τους αναβαθμίζεται δια της τεθλασμένης , προς δόξα του κομματικού παραγοντισμού! Χαράς ευαγγέλια!

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο νέος γραμματέας είναι καλός φίλος της Ρόδου. Και αυτό είναι αλήθεια. Ο Μιχάλης Καρχιμάκης έρχεται πολύ συχνά στη Ρόδο, όπως άλλωστε και πολλοί – πολλοί άλλοι από το ΠΑΣΟΚ όσο και από τη ΝΔ. Γεγονός όμως είναι ότι αυτό το νησί δεν είχε ποτέ έλλειψη από φίλους προβεβλημένους φίλους. Αλλού είναι το ζήτημα. Στη συμβολή των σπουδαίων και ισχυρών φίλων στη διεκδίκηση λύσεων στα χρονίζοντα προβλήματα του τόπου. Πως γίνεται αλήθεια με τόσους φίλους να μετράμε τόσες ήττες και παραγκωνισμό στο πεδίο των διεκδικήσεων;

Κόμματα και αυτοδιοίκηση


Από τον Χαράλαμπο Ανθόπουλο, Επίκουρο Καθηγητή στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο 



Αποτελεί σταθερό γνώρισμα της ελληνικής νομοθεσίας για την Τοπική Αυτοδιοίκηση η απαγόρευση της επίσημης συμμετοχής των πολιτικών κομμάτων στις τοπικές εκλογές, δηλαδή με συνδυασμούς που φέρουν το όνομα ή το έμβλημά τους. Η απαγόρευση αυτή διατηρήθηκε και υπό τον «Καλλικράτη» (άρθρα 19 παρ. 5 και 121 παρ. 5 του ν. 3852/2010). Φυσικά δεν μπορεί να απαγορευθεί στα πολιτικά κόμματα η εκδήλωση υποστήριξης υπέρ συγκεκριμένων συνδυασμών -κάτι τέτοιο θα παραβίαζε την ελευθερία του πολιτικού λόγου-, αν και η υποστήριξη αυτή δεν επιτρέπεται να πάρει τη μορφή της χρηματοδότησής τους (βλ. τον πρόσφατο ν. 3870/2010).

Κάποιες αλήθειες

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ 
Ισχυρότατο πρεσάρισμα δέχεται τις τελευταίες ημέρες ο Γιάννης Παρασκευάς, στην προσπάθειά του να στελεχώσει το συνδυασμό του, με το μεγαλύτερο μέρος του κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ να έχει εξαπολύσει ένα ανελέητο κυνηγητό κατά εκείνων που επιθυμούν να «στρατευθούν» μαζί του. Χρησιμοποιείται κάθε μέσο που θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς, σε σημείο που πολλοί κάνουν λόγο για μεθόδους που παραπέμπουν  σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Οι πιέσεις έχουν στόχο να μην μπορέσει ο Γιάννης Παρασκευάς να συγκροτήσει συνδυασμό και να αναγκαστεί να αποχωρήσει. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι ακόμη ρωτούν κάποιοι, αν τελικά θα κατέβει στις εκλογές.
Είναι αλήθεια ότι ξενίζει το μένος εναντίον του, όσο κι αν υπάρχουν ερμηνείες γι’αυτό.  Και δεν εκδηλώθηκε τώρα, με το πρόσχημα δήθεν να πάει το ΠΑΣΟΚ με ένα υποψήφιο στην αναμέτρηση του Νοεμβρίου. Άλλωστε, αν τους ενδιέφερε πραγματικά η ενότητα του χώρου, θα διατηρούσαν χαμηλούς τόνους, προσβλέποντας στη συνεργασία του δεύτερου γύρου. Μέρα με τη μέρα, το χάσμα βαθαίνει και όχι με ευθύνη του Γιάννη Παρασκευά, ο οποίος ανέχεται, υπομένει και προχωρά σταθερά στη συγκρότηση του ψηφοδελτίου του.
Το σφοδρότατο μένος εναντίον του πρώην νομάρχη και πρώην βουλευτή, είχε εκδηλωθεί πολύ νωρίς, μέσα στις δήθεν «διαδικασίες» που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ για την επιλογή υποψηφίου, όταν τρεις διαδοχικές δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι είχε ξεκάθαρο προβάδισμα έναντι των υπολοίπων. Τότε ξεκίνησαν τα παρασκηνιακά μαγειρέματα και οι μεθοδεύσεις, τότε ανακαλύφθηκε ξαφνικά η υποψηφιότητα Χατζηδιάκου, τότε έπεσε στο τραπέζι η λύση Κουσουρνά. Πάση θυσία έπρεπε να είναι οποιοσδήποτε άλλος πλην του Γιάννη Παρασκευά (άλλωστε, πάντα στο τοπικό ΠΑΣΟΚ υπήρχαν δύο τάσεις, ο Παρασκευάς και όλοι οι άλλοι απέναντι. Μόνο όταν επρόκειτο να τον εξοντώσουν, μόνο τότε όλοι οι υπόλοιποι προχωρούσαν στη σύναψη ανίερης συμμαχίας, όσες διαφορές κι αν τους χώριζαν).