"L' INSTANT DECISIF"(Η αποφασιστική στιγμή) του Ηenri Cartier-Bresson και 50 πορτρέτα (φωτό)

 Albert Camus 1951

 Ο σπουδαίος Γάλλος φωτογράφος είχε φωτογραφίσει το δημιουργικό dream team του αιώνα του Πηγή: www.lifo.gr

Ο Henri Cartier Bresson γεννιέται τον Αύγουστο του 1908 στο Chanteloup-en-Brie, κοντά στο Παρίσι. Η οικογένεια του ανήκει στη μεγαλοαστική τάξη και αυτό του δίνει την ευκαιρία να φοιτήσει στα καλύτερα σχολεία και να να σπουδάσει ζωγραφική. Μαθητεύει δίπλα στον κυβιστή ζωγράφο Andre Lhote και τον Jacques Εmile Blanche. Μέσα από τους καλλιτεχνικούς του κύκλους γνωρίζει τις φωτογραφίες του Eugene Atget και εντυπωσιάζεται. Επηρεασμένος, δοκιμάζει να φωτογραφίσει με μια μηχανή μεγάλου φορμά, αλλά γρήγορα καταλαβαίνει ότι δεν του ταιριάζει. "Πατέρες" του θεωρεί τον Andre Kertesz και τον Walker Evans. Στα 24 του, έχοντας εγκαταλείψει τις σπουδές του στη ζωγραφική και μετά από ένα μεγάλο ταξίδι στην Αφρική πέφτει στα χέρια του μία από τις πρώτες Leica.



Όπως λέει ο ίδιος ''έγινε η προέκταση του ματιού μου και έκτοτε δεν με εγκατέλειψε ποτέ". Χρησιμοποιεί πάντα, φακό νορμάλ των 50mm. Το 1936-39 εργάζεται σαν βοηθός του σκηνοθέτη Jean Renoir. Περπατάει ατελείωτα χιλιόμετρα, ταξιδεύει και φωτογραφίζει συνεχώς. Μέχρι να πουλήσει τις πρώτες του δουλειές στο Vu, τον βοηθάει οικονομικά η οικογένεια του. Το 1940 στρατολογείται και περνά 35 μήνες αιχμάλωτος των Γερμανών, όπου μετά απο δύο αποτυχημένες προσπάθειες, τελικά καταφέρνει να δραπετεύσει και να επιστρέψει στη Γαλλία.

Εν τω μεταξύ στο ΜοΜΑ με την είδηση ότι σκοτώθηκε στον πόλεμο, ετοιμάζουν προς τιμήν του έκθεση, στην διοργάνωση της οποίας βοηθάει τελικά και ο ίδιος. Το 1947, μαζί με τους Robert Capa, David Seymour, George Rodger, William Vandivert, Rita Vandivert και την Maria Eisner ιδρύει το διεθνές φωτοειδησεογραφικό πρακτορείο Magnum. Τα επόμενα χρόνια γυρίζει τον κόσμο και παράγει έναν τεράστιο όγκο δουλειάς. Έζησε και κατέγραψε με τη μηχανή του μερικές από τις καθοριστικότερες στιγμές της ιστορίας του 20ου αιώνα.

 Από την Κίνα του Μάο, την Σοβιετική Ένωση, την Αφρική, την Ινδία, το Μεξικό, τον πόλεμο στην Ευρώπη, τον εμφύλιο της Ισπανίας. Παράλληλα με την υπόλοιπη θεματολογία του κάνει και πολλά πορτρέτα. Έχει πρόσβαση και φωτογραφίζει, τις περισσότερες φορές στον προσωπικό τους χώρο, πρόσωπα της παγκόσμιας ελίτ, από πολιτικούς, διανοούμενους και καλλιτέχνες, μέχρι σταρ του Χόλιγουντ. Συνήθως αδιαφορεί για το τελικό αποτέλεσμα. Τον ενδιαφέρει και τον ικανοποιεί μόνο η στιγμή της λήψης και χαρακτηριστικό είναι ότι δεν ασχολήθηκε ποτέ με την εμφάνιση των φιλμ και τα τυπώματα των φωτογραφιών του. Οι φωτογραφίες του αλλά και η φιλοσοφική του θεώρηση απέναντι στη φωτογραφία θα επηρεάσει όλες τις επόμενες γενιές φωτογράφων.

Το 1968, αρχίζει να αφήνει την αγαπημένη του Leica για να ασχοληθεί κυρίως με το σκίτσο και όπως αναφέρει ''η φωτογραφία είναι μια άμεση πράξη, το σχέδιο είναι στοχασμός''. Θα κάνει δύο γάμους. Το 1937 με την χορεύτρια Ratna Mohini και το 1970 με τη φωτογράφο Martine Franck. Από τον δεύτερο του γάμο απέκτησε μια κόρη, την Melanie. Το 2003 για τη διάσωση του έργου του δημιουργεί το Henri Cartier Foundation και τον Αύγουστο του επόμενου χρόνου πεθαίνει στο σπίτι του στο Παρίσι, σε ηλικία 96 ετών.

Πηγή: www.lifo.gr

Ο Henri Cartier Bresson γεννιέται τον Αύγουστο του 1908 στο Chanteloup-en-Brie, κοντά στο Παρίσι. Η οικογένεια του ανήκει στη μεγαλοαστική τάξη και αυτό του δίνει την ευκαιρία να φοιτήσει στα καλύτερα σχολεία και να να σπουδάσει ζωγραφική. Μαθητεύει δίπλα στον κυβιστή ζωγράφο Andre Lhote και τον Jacques Εmile Blanche. Μέσα από τους καλλιτεχνικούς του κύκλους γνωρίζει τις φωτογραφίες του Eugene Atget και εντυπωσιάζεται. Επηρεασμένος, δοκιμάζει να φωτογραφίσει με μια μηχανή μεγάλου φορμά, αλλά γρήγορα καταλαβαίνει ότι δεν του ταιριάζει. "Πατέρες" του θεωρεί τον Andre Kertesz και τον Walker Evans. Στα 24 του, έχοντας εγκαταλείψει τις σπουδές του στη ζωγραφική και μετά από ένα μεγάλο ταξίδι στην Αφρική πέφτει στα χέρια του μία από τις πρώτες Leica. Όπως λέει ο ίδιος ''έγινε η προέκταση του ματιού μου και έκτοτε δεν με εγκατέλειψε ποτέ". Χρησιμοποιεί πάντα, φακό νορμάλ των 50mm. Το 1936-39 εργάζεται σαν βοηθός του σκηνοθέτη Jean Renoir. Περπατάει ατελείωτα χιλιόμετρα, ταξιδεύει και φωτογραφίζει συνεχώς. Μέχρι να πουλήσει τις πρώτες του δουλειές στο Vu, τον βοηθάει οικονομικά η οικογένεια του. Το 1940 στρατολογείται και περνά 35 μήνες αιχμάλωτος των Γερμανών, όπου μετά απο δύο αποτυχημένες προσπάθειες, τελικά καταφέρνει να δραπετεύσει και να επιστρέψει στη Γαλλία. Εν τω μεταξύ στο ΜοΜΑ με την είδηση ότι σκοτώθηκε στον πόλεμο, ετοιμάζουν προς τιμήν του έκθεση, στην διοργάνωση της οποίας βοηθάει τελικά και ο ίδιος. Το 1947, μαζί με τους Robert Capa, David Seymour, George Rodger, William Vandivert, Rita Vandivert και την Maria Eisner ιδρύει το διεθνές φωτοειδησεογραφικό πρακτορείο Magnum. Τα επόμενα χρόνια γυρίζει τον κόσμο και παράγει έναν τεράστιο όγκο δουλειάς. Έζησε και κατέγραψε με τη μηχανή του μερικές από τις καθοριστικότερες στιγμές της ιστορίας του 20ου αιώνα. Από την Κίνα του Μάο, την Σοβιετική Ένωση, την Αφρική, την Ινδία, το Μεξικό, τον πόλεμο στην Ευρώπη, τον εμφύλιο της Ισπανίας. Παράλληλα με την υπόλοιπη θεματολογία του κάνει και πολλά πορτρέτα. Έχει πρόσβαση και φωτογραφίζει, τις περισσότερες φορές στον προσωπικό τους χώρο, πρόσωπα της παγκόσμιας ελίτ, από πολιτικούς, διανοούμενους και καλλιτέχνες, μέχρι σταρ του Χόλιγουντ. Συνήθως αδιαφορεί για το τελικό αποτέλεσμα. Τον ενδιαφέρει και τον ικανοποιεί μόνο η στιγμή της λήψης και χαρακτηριστικό είναι ότι δεν ασχολήθηκε ποτέ με την εμφάνιση των φιλμ και τα τυπώματα των φωτογραφιών του. Οι φωτογραφίες του αλλά και η φιλοσοφική του θεώρηση απέναντι στη φωτογραφία θα επηρεάσει όλες τις επόμενες γενιές φωτογράφων. Το 1968, αρχίζει να αφήνει την αγαπημένη του Leica για να ασχοληθεί κυρίως με το σκίτσο και όπως αναφέρει ''η φωτογραφία είναι μια άμεση πράξη, το σχέδιο είναι στοχασμός''. Θα κάνει δύο γάμους. Το 1937 με την χορεύτρια Ratna Mohini και το 1970 με τη φωτογράφο Martine Franck. Από τον δεύτερο του γάμο απέκτησε μια κόρη, την Melanie. Το 2003 για τη διάσωση του έργου του δημιουργεί το Henri Cartier Foundation και τον Αύγουστο του επόμενου χρόνου πεθαίνει στο σπίτι του στο Παρίσι, σε ηλικία 96 ετών. Magnify Image Francis Bacon 1971 Magnify Image Marcel Duchamp 1968 Magnify Image Truman Capote 1947 Magnify Image Henri Matisse 1951 Magnify Image Samuel Beckett 1964 Magnify Image Rene Char 1977 Magnify Image Alberto Giacometti 1961 " Ένα από τα συγκινητικότερα χαρακτηριστικά του πορτρέτου είναι η αναζήτηση της ομοιότητας των ανθρώπων, της συνέχειας τους μέσα από όλα όσα περιγράφει το περιβάλλον τους, σαν να μπερδεύεις, βλέποντας ένα οικογενειακό άλμπουμ, τον θείο με τον ανιψιό του. Αλλά αν ο φωτογράφος αγγίζει την αντανάκλαση ενός κόσμου τόσο εξωτερικού όσο και εσωτερικού, είναι γιατί οι άνθρωποι βρίσκονται «εντός κλίματος», όπως λέγεται στη γλώσσα του θεάτρου. Θα πρέπει να σεβαστεί κανείς την ατμόσφαιρα, να αφομοιώσει τα στοιχεία του περιβάλλοντος, να αποφύγει κάθε τι φρικτό που σκοτώνει την ανθρώπινη αλήθεια και να φροντίσει να ξεχαστούν η μηχανή και ο χειριστής της. Οι προβολείς και οι σύνθετοι εξοπλισμοί εμποδίζουν, κατά τη γνώμη μου, το πουλάκι να βγει. Τι πιο φευγαλέο από μια έκφραση προσώπου; Η πρώτη εντύπωση που δίνει αυτό το πρόσωπο είναι συνήθως και η σωστή και όσο εμπλουτίζεται με τη συναναστροφή, τόσο δυσκολότερα μπορούμε να εκφράσουμε τη βαθύτερη του φύση, ακριβώς λόγω της οικειότητας που αποκτούμε. Η φωτογραφία πορτρέτου μου φαίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνη όταν στηρίζεται σε παραγγελίες πελατών διότι, εκτός από κάποιους ελάχιστους μαικήνες, οι περισσότεροι επιζητούν την κολακεία, κάτι που δεν αφήνει χώρο για τίποτα το αληθινό. Οι πελάτες υποπτεύονται την αντικειμενικότητα του φακού, ενώ ο φωτογράφος αναζητά μια ψυχολογική οξύτητα, δύο αντανακλάσεις συναντώνται, ένα είδος συγγένειας σκιαγραφείται ανάμεσα σε όλα τα πορτρέτα του ίδιου φωτογράφου, διότι αυτή η σύλληψη των ανθρώπων συνδέεται με την ψυχολογική ταυτότητα του ιδίου. Η αρμονία κατακτάται αναζητώντας την ισορροπία μέσα από την ασυμμετρία του κάθε προσώπου, κάτι που οδηγεί στην αποφυγή του γλυκερού ή του χοντροκομμένου. Από την επιτήδευση ορισμένων πορτρέτων, προτιμώ πολύ περισσότερο εκείνες τις μικρές φωτογραφίες ταυτότητας που στριμώχνονται η μία πλάι στην άλλη στις βιτρίνες των φωτογράφων διαβατηρίων. Σε αυτά τα πρόσωπα μπορεί κανείς να απευθύνει μια ερώτηση και να ανακαλύψει μια αξία ντοκουμέντου ελλείψει της επιθυμητής ποιητικής ταύτισης." Απόσμασμα από το βιβλίο «L'instant Decisif» εκδ.1952 με εξώφυλλο σχεδιασμένο απο τον Henri Matisse, γνωστό στα αγγλικά ως «The Decisive Moment». Μετάφρ. στα ελληνικά «Η αποφασιστική Στιγμή» εκδόσεις ΑΓΡΑ 1998. Magnify Image Luchino Visconti 1961 Magnify Image Andre Breton 1961 Magnify Image Arthur Miller 1961 Magnify Image Avigdor Arikha 1985 Magnify Image Pierre Bonnard 1944 Magnify Image Alfred Stieglitz 1946 Magnify Image Edith Piaf 1946 Magnify Image Carl Jung 1959 Magnify Image Christian Dior 1945 Magnify Image Coco Chanel 1964 Magnify Image Julien Gracq 1984 Magnify Image Pablo Picasso 1967 Magnify Image Jeanne Lanvin 1945 Magnify Image Jawaharial Nehru 1948 Magnify Image Koen Yamaguchi 1965 Magnify Image Joan Miro 1953 Magnify Image Colette and her housekeeper 1952 Magnify Image Alexander Calder 1970 Magnify Image Dominique de Menil 1960 Magnify Image Gandhi 1948 Magnify Image Jean-Paul Sartre and Ferdinand Pouillon 1946 Magnify Image Ezra Pound 1971 Magnify Image Francois Mauriac 1952 Magnify Image Georges Rouault 1944 Magnify Image Irene and Frederic Joliot-Curie 1944 Magnify Image Jacques Prevert 1974 Magnify Image Jean Genet 1964 Magnify Image John Huston 1947 Magnify Image Jean Renoir 1967 Magnify Image Louis Pons 1999 Magnify Image Barbara Hepworth 1971 Magnify Image Marc Chagall 1952 Magnify Image Marilyn Monroe 1960 Magnify Image Martin Luther King 1961 Magnify Image Pablo Neruda 1971 Magnify Image Rene Etiemble 1963 Magnify Image Robert Flaherty 1947 Magnify Image Robert Oppenheimer 1958 Magnify Image Roberto Rossellini 1960 Magnify Image Roland Barthes 1963 Magnify Image Simone de Beauvoir 1947 Magnify Image Willian Faulkner 1947 Ο Cartier Bresson εν ώρα εργασίας Magnify Image Σκιτσάροντας το πορτρέτο του. φωτ. Martine Franck 1992 Magnify Image Σκιτσάροντας στις Άλπεις, φωτ. Josef Koudelka 1989 Magnify Image Φωτογραφίζοντας τον Balthus. φωτ. Martine Franck 1999 Magnify Image Φωτογραφίζοντας στην 5η Λεωφόρο. φωτ.Rene Burri 1959 Magnify Image Στους δρόμους της Κούβας. φωτ. Rene Burri 1963 Magnify Image Στα γραφεία του Magnum. φωτ. Rene Burri 1966 Και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στο PBS μετάφραση-υποτιτλισμός: ΠΟΦΠΑ Πηγή: www.lifo.gr

Ο Henri Cartier Bresson γεννιέται τον Αύγουστο του 1908 στο Chanteloup-en-Brie, κοντά στο Παρίσι. Η οικογένεια του ανήκει στη μεγαλοαστική τάξη και αυτό του δίνει την ευκαιρία να φοιτήσει στα καλύτερα σχολεία και να να σπουδάσει ζωγραφική. Μαθητεύει δίπλα στον κυβιστή ζωγράφο Andre Lhote και τον Jacques Εmile Blanche. Μέσα από τους καλλιτεχνικούς του κύκλους γνωρίζει τις φωτογραφίες του Eugene Atget και εντυπωσιάζεται. Επηρεασμένος, δοκιμάζει να φωτογραφίσει με μια μηχανή μεγάλου φορμά, αλλά γρήγορα καταλαβαίνει ότι δεν του ταιριάζει. "Πατέρες" του θεωρεί τον Andre Kertesz και τον Walker Evans. Στα 24 του, έχοντας εγκαταλείψει τις σπουδές του στη ζωγραφική και μετά από ένα μεγάλο ταξίδι στην Αφρική πέφτει στα χέρια του μία από τις πρώτες Leica. Όπως λέει ο ίδιος ''έγινε η προέκταση του ματιού μου και έκτοτε δεν με εγκατέλειψε ποτέ". Χρησιμοποιεί πάντα, φακό νορμάλ των 50mm. Το 1936-39 εργάζεται σαν βοηθός του σκηνοθέτη Jean Renoir. Περπατάει ατελείωτα χιλιόμετρα, ταξιδεύει και φωτογραφίζει συνεχώς. Μέχρι να πουλήσει τις πρώτες του δουλειές στο Vu, τον βοηθάει οικονομικά η οικογένεια του. Το 1940 στρατολογείται και περνά 35 μήνες αιχμάλωτος των Γερμανών, όπου μετά απο δύο αποτυχημένες προσπάθειες, τελικά καταφέρνει να δραπετεύσει και να επιστρέψει στη Γαλλία. Εν τω μεταξύ στο ΜοΜΑ με την είδηση ότι σκοτώθηκε στον πόλεμο, ετοιμάζουν προς τιμήν του έκθεση, στην διοργάνωση της οποίας βοηθάει τελικά και ο ίδιος. Το 1947, μαζί με τους Robert Capa, David Seymour, George Rodger, William Vandivert, Rita Vandivert και την Maria Eisner ιδρύει το διεθνές φωτοειδησεογραφικό πρακτορείο Magnum. Τα επόμενα χρόνια γυρίζει τον κόσμο και παράγει έναν τεράστιο όγκο δουλειάς. Έζησε και κατέγραψε με τη μηχανή του μερικές από τις καθοριστικότερες στιγμές της ιστορίας του 20ου αιώνα. Από την Κίνα του Μάο, την Σοβιετική Ένωση, την Αφρική, την Ινδία, το Μεξικό, τον πόλεμο στην Ευρώπη, τον εμφύλιο της Ισπανίας. Παράλληλα με την υπόλοιπη θεματολογία του κάνει και πολλά πορτρέτα. Έχει πρόσβαση και φωτογραφίζει, τις περισσότερες φορές στον προσωπικό τους χώρο, πρόσωπα της παγκόσμιας ελίτ, από πολιτικούς, διανοούμενους και καλλιτέχνες, μέχρι σταρ του Χόλιγουντ. Συνήθως αδιαφορεί για το τελικό αποτέλεσμα. Τον ενδιαφέρει και τον ικανοποιεί μόνο η στιγμή της λήψης και χαρακτηριστικό είναι ότι δεν ασχολήθηκε ποτέ με την εμφάνιση των φιλμ και τα τυπώματα των φωτογραφιών του. Οι φωτογραφίες του αλλά και η φιλοσοφική του θεώρηση απέναντι στη φωτογραφία θα επηρεάσει όλες τις επόμενες γενιές φωτογράφων. Το 1968, αρχίζει να αφήνει την αγαπημένη του Leica για να ασχοληθεί κυρίως με το σκίτσο και όπως αναφέρει ''η φωτογραφία είναι μια άμεση πράξη, το σχέδιο είναι στοχασμός''. Θα κάνει δύο γάμους. Το 1937 με την χορεύτρια Ratna Mohini και το 1970 με τη φωτογράφο Martine Franck. Από τον δεύτερο του γάμο απέκτησε μια κόρη, την Melanie. Το 2003 για τη διάσωση του έργου του δημιουργεί το Henri Cartier Foundation και τον Αύγουστο του επόμενου χρόνου πεθαίνει στο σπίτι του στο Παρίσι, σε ηλικία 96 ετών. Magnify Image Francis Bacon 1971 Magnify Image Marcel Duchamp 1968 Magnify Image Truman Capote 1947 Magnify Image Henri Matisse 1951 Magnify Image Samuel Beckett 1964 Magnify Image Rene Char 1977 Magnify Image Alberto Giacometti 1961 " Ένα από τα συγκινητικότερα χαρακτηριστικά του πορτρέτου είναι η αναζήτηση της ομοιότητας των ανθρώπων, της συνέχειας τους μέσα από όλα όσα περιγράφει το περιβάλλον τους, σαν να μπερδεύεις, βλέποντας ένα οικογενειακό άλμπουμ, τον θείο με τον ανιψιό του. Αλλά αν ο φωτογράφος αγγίζει την αντανάκλαση ενός κόσμου τόσο εξωτερικού όσο και εσωτερικού, είναι γιατί οι άνθρωποι βρίσκονται «εντός κλίματος», όπως λέγεται στη γλώσσα του θεάτρου. Θα πρέπει να σεβαστεί κανείς την ατμόσφαιρα, να αφομοιώσει τα στοιχεία του περιβάλλοντος, να αποφύγει κάθε τι φρικτό που σκοτώνει την ανθρώπινη αλήθεια και να φροντίσει να ξεχαστούν η μηχανή και ο χειριστής της. Οι προβολείς και οι σύνθετοι εξοπλισμοί εμποδίζουν, κατά τη γνώμη μου, το πουλάκι να βγει. Τι πιο φευγαλέο από μια έκφραση προσώπου; Η πρώτη εντύπωση που δίνει αυτό το πρόσωπο είναι συνήθως και η σωστή και όσο εμπλουτίζεται με τη συναναστροφή, τόσο δυσκολότερα μπορούμε να εκφράσουμε τη βαθύτερη του φύση, ακριβώς λόγω της οικειότητας που αποκτούμε. Η φωτογραφία πορτρέτου μου φαίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνη όταν στηρίζεται σε παραγγελίες πελατών διότι, εκτός από κάποιους ελάχιστους μαικήνες, οι περισσότεροι επιζητούν την κολακεία, κάτι που δεν αφήνει χώρο για τίποτα το αληθινό. Οι πελάτες υποπτεύονται την αντικειμενικότητα του φακού, ενώ ο φωτογράφος αναζητά μια ψυχολογική οξύτητα, δύο αντανακλάσεις συναντώνται, ένα είδος συγγένειας σκιαγραφείται ανάμεσα σε όλα τα πορτρέτα του ίδιου φωτογράφου, διότι αυτή η σύλληψη των ανθρώπων συνδέεται με την ψυχολογική ταυτότητα του ιδίου. Η αρμονία κατακτάται αναζητώντας την ισορροπία μέσα από την ασυμμετρία του κάθε προσώπου, κάτι που οδηγεί στην αποφυγή του γλυκερού ή του χοντροκομμένου. Από την επιτήδευση ορισμένων πορτρέτων, προτιμώ πολύ περισσότερο εκείνες τις μικρές φωτογραφίες ταυτότητας που στριμώχνονται η μία πλάι στην άλλη στις βιτρίνες των φωτογράφων διαβατηρίων. Σε αυτά τα πρόσωπα μπορεί κανείς να απευθύνει μια ερώτηση και να ανακαλύψει μια αξία ντοκουμέντου ελλείψει της επιθυμητής ποιητικής ταύτισης." Απόσμασμα από το βιβλίο «L'instant Decisif» εκδ.1952 με εξώφυλλο σχεδιασμένο απο τον Henri Matisse, γνωστό στα αγγλικά ως «The Decisive Moment». Μετάφρ. στα ελληνικά «Η αποφασιστική Στιγμή» εκδόσεις ΑΓΡΑ 1998. Magnify Image Luchino Visconti 1961 Magnify Image Andre Breton 1961 Magnify Image Arthur Miller 1961 Magnify Image Avigdor Arikha 1985 Magnify Image Pierre Bonnard 1944 Magnify Image Alfred Stieglitz 1946 Magnify Image Edith Piaf 1946 Magnify Image Carl Jung 1959 Magnify Image Christian Dior 1945 Magnify Image Coco Chanel 1964 Magnify Image Julien Gracq 1984 Magnify Image Pablo Picasso 1967 Magnify Image Jeanne Lanvin 1945 Magnify Image Jawaharial Nehru 1948 Magnify Image Koen Yamaguchi 1965 Magnify Image Joan Miro 1953 Magnify Image Colette and her housekeeper 1952 Magnify Image Alexander Calder 1970 Magnify Image Dominique de Menil 1960 Magnify Image Gandhi 1948 Magnify Image Jean-Paul Sartre and Ferdinand Pouillon 1946 Magnify Image Ezra Pound 1971 Magnify Image Francois Mauriac 1952 Magnify Image Georges Rouault 1944 Magnify Image Irene and Frederic Joliot-Curie 1944 Magnify Image Jacques Prevert 1974 Magnify Image Jean Genet 1964 Magnify Image John Huston 1947 Magnify Image Jean Renoir 1967 Magnify Image Louis Pons 1999 Magnify Image Barbara Hepworth 1971 Magnify Image Marc Chagall 1952 Magnify Image Marilyn Monroe 1960 Magnify Image Martin Luther King 1961 Magnify Image Pablo Neruda 1971 Magnify Image Rene Etiemble 1963 Magnify Image Robert Flaherty 1947 Magnify Image Robert Oppenheimer 1958 Magnify Image Roberto Rossellini 1960 Magnify Image Roland Barthes 1963 Magnify Image Simone de Beauvoir 1947 Magnify Image Willian Faulkner 1947 Ο Cartier Bresson εν ώρα εργασίας Magnify Image Σκιτσάροντας το πορτρέτο του. φωτ. Martine Franck 1992 Magnify Image Σκιτσάροντας στις Άλπεις, φωτ. Josef Koudelka 1989 Magnify Image Φωτογραφίζοντας τον Balthus. φωτ. Martine Franck 1999 Magnify Image Φωτογραφίζοντας στην 5η Λεωφόρο. φωτ.Rene Burri 1959 Magnify Image Στους δρόμους της Κούβας. φωτ. Rene Burri 1963 Magnify Image Στα γραφεία του Magnum. φωτ. Rene Burri 1966 Και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στο PBS μετάφραση-υποτιτλισμός: ΠΟΦΠΑ Πηγή: www.lifo.gr