Καπνός και ελευθερία

 Χωρίς φωτιά καπνός δεν βγαίνει. Τη φωτιά την άναψε το ίδιο το κράτος, διά του απαγορευτικού νόμου καθολικής εφαρμογής, εξαιρουμένων των μπουζουκομάγαζων και των καζίνων, θέλοντας να γίνουμε καπνός και να βάλουμε την ουρά στα σκέλια. Το «απαγορεύεται» καταλύει την ελευθερία της έκφρασης και τη δυνατότητα την ατομική να «θέτει» ο καθένας, δηλαδή να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του, ακόμα κι όταν στρέφονται εναντίον του. 

«Απαγορεύεται το "απαγορεύεται"» δεν ήταν ένα σύνθημα του Μάη του ‘68 γενικό και αφηρημένο. Εχει να κάνει με τη συνειδητότητα του κάθε ατόμου να πράττει ελεύθερα χωρίς να βλάπτει την ελευθερία του άλλου, του διπλανού του, και προπαντός να μην ανέχεται κηδεμόνες, προστάτες και σωτήρες εξουσιαστές. Το επιχείρημα για τους παθητικούς καπνιστές χρησιμοποιείται σκοπίμως, όπως κατά καιρούς χρησιμοποιείται το δίκαιο της σιωπηρής πλειοψηφίας. Το πρόβλημα μπορούν να το λύσουν οι άνθρωποι διά συνεννοήσεως και κατανοήσεως μέσα στις καθημερινές κοινωνικές σχέσεις και συναναστροφές. Μπορεί να υπάρξουν και μαγαζιά καπνιζόντων και μη καπνιζόντων. Πάντως, οι υστερίες των μεν και των δε βλάπτουν σοβαρά την κοινωνική και πολιτισμική μας υγεία. Η απαγόρευση οδηγεί στη γλύκα της παρανομίας. Η ποτοαπαγόρευση το έχει αποδείξει, καθώς και ο κατασταλτικός νόμος αντιμετώπισης των ναρκωτικών.

ΠΑΡΤΥ ΦΙΛΩΝ ΕΝΥΔΡΕΙΟΥ - Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Για τους αναχωρητές και τους «απ’ έξω»

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Η αγωνία όλων των επικεφαλής παρατάξεων που συμμετέχουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, να σχηματίσουν ψηφοδέλτια, είναι έκδηλη. Αν μέχρι πρότινος τα κριτήρια επιλογής υποψηφίων συμβούλων ήταν και ποιοτικά, σήμερα, με τα γιγαντιαία ψηφοδέλτια του «Καλλικράτη» τα κριτήρια υποβιβάζονται κυρίως σε ποσοτικά. Αν μέχρι πρότινος το ζητούμενο ήταν η συγκρότηση ισχυρού ψηφοδελτίου, σήμερα  προέχει  να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος  αριθμός συμβούλων. Στη διαδικασία αυτή οι υποψήφιοι δήμαρχοι κυρίως, αλλά και οι περιφερειάρχες, προσεγγίζουν και προσπαθούν να πείσουν ακόμη και πολίτες που ίσως να μην είχαν φανταστεί ποτέ πριν τον εαυτό τους σε αυτό το ρόλο.

Μια πρώτη εικόνα των υποψηφίων συμβούλων που έχουν ανακοινωθεί μέχρι σήμερα, από όλες τις παρατάξεις, δείχνει ότι υπάρχουν τρεις κατηγορίες.

Οι λεγόμενοι «επαγγελματίες» του είδους. Δεν νοείται εκλογική αναμέτρηση χωρίς να είναι παρόντες. Εναλλάσσονται μεταξύ των παρατάξεων με αντικειμενικό στόχο να μετέχουν αδιαλείπτως στη νομή της τοπικής εξουσίας.

Η δεύτερη κατηγορία είναι οι κομματικοί στρατοί. Επιστρατευμένα από τα κόμματά τους στελέχη, μπαίνουν στους συνδυασμούς χωρίς να ενδιαφέρονται καν ποιος είναι ο επικεφαλής.

Δυστυχώς επτωχεύσαμεν πολιτικώς

      ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ -

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Αν η αρχή είναι το ήμισι  του παντός, τότε οι οιωνοί δεν είναι καλοί.

Ο «Καλλικράτης» απέτυχε πριν ξεκινήσει!

Είναι αδύνατον πλέον να παρακολουθήσει κανείς τις εξελίξεις στα δημοτικά πράγματα της Ρόδου, πώς αλλάζουν και ανατρέπονται από ώρα σε ώρα. Παρακινδυνευμένο να τις σχολιάσεις, αφού την επόμενη μέρα τίποτα δεν θα είναι ίδιο με την προηγούμενη.

Ακατόρθωτο να τις ερμηνεύσεις με τη λογική, αφού η λογική δεν μένει πια εδώ. 

v   

                              

                Η κοινή γνώμη παρακολουθεί άναυδη, απογοητευμένη και απαισιόδοξη  να μαίνεται εδώ και πολλούς μήνες ένα άνευ προηγουμένου και αγριότητας παρασκήνιο, μεταξύ κομμάτων, προσώπων και παρατάξεων. Η πολιτική, απούσα, έχει δώσει τη θέση της στην παραπολιτική. Σήμερα, ενάμιση μήνα πριν από τις εκλογές που υποτίθεται ότι θα σηματοδοτήσουν τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έγινε μεταπολιτευτικά σ’ αυτή τη χώρα, δεν έχει ακουστεί λέξη για την ουσία αυτής της μεταρρύθμισης. Κανένας δεν συζητά για το μέλλον, κανένας δεν προσπαθεί να δώσει προοπτική και ελπίδα για κάτι καλύτερο, σε μια εποχή που έχει ανάγκη την ελπίδα, περισσότερο παρά ποτέ.  Πόση αδημονία, πόσες προσδοκίες, πόση ρητορεία για τον «Καλλικράτη», πόσες συζητήσεις για την αξία της αυτοδιοίκησης ως θεμελίου της δημοκρατίας και για τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των εκλογών και την αξία προσώπων που συνθέτουν τάσεις και ενώνουν, για την εμπιστοσύνη στην κρίση των πολιτών... Πόσα μεγάλα λόγια..

Περί αξιολόγησης των Πανεπιστημίων

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ - ΤΕΤΑΡΤΗ  22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Πριν από λίγες ημέρες, στις 11 Σεπτεμβρίου για την ακρίβεια, ο βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Νίκος Ζωίδης είχε εκφράσει με δελτίο Τύπου την ικανοποίησή του για μια σημαντική διάκριση του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Για την ακρίβεια έγραφε:

«Την πλήρη ικανοποίησή του για το γεγονός ότι  το Πανεπιστήμιο Αιγαίου απέσπασε μια σημαντική βράβευση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο από την Κοινοβουλευτική Διάσκεψη της Μεσογείου, εξέφρασε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Νίκος Ζωίδης, ο οποίος ήταν εκείνος που κατέθεσε την σχετική πρόταση στην συνεδρίαση της επιτροπής που έγινε στις 14 Απριλίου 2010 στην  Λουμπλιάνα της Σλοβενίας. Η τιμητική αυτή βράβευση, όπως τόνισε ο κ. Ζωίδης, αντικατοπτρίζει την συστηματική δουλειά, τους κόπους και την επιστημονική προσπάθεια που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια στο Πανεπιστημιακό ίδρυμα της περιοχής μας και αποτελεί ξεχωριστή τιμή για όλους όσοι συνετέλεσαν σε αυτό. Το βραβείο αυτό, που εκ των πραγμάτων ανοίγει «νέους ορίζοντες» στην διεθνή παρουσία της Ρόδου και του Πανεπιστημίου Αιγαίου, απονέμεται για τις ακαδημαϊκές και ερευνητικές δραστηριότητες σχετικές με την συνεργασία μεταξύ των Μεσογειακών Κρατών.  Επιβεβαιώνει όμως παράλληλα και για μια ακόμα φορά τον ολοένα και ανερχόμενο ρόλο των Ακαδημαϊκών Μονάδων του Πανεπιστημίου μας. Η            απονομή, έχει προγραμματιστεί να γίνει την 30^η Οκτωβρίου 2010…».

Η χαρά μας για τη διεθνή διάκριση του Πανεπιστημίου Αιγαίου δεν κράτησε για πολύ. 

Ξεκαθάρισμα λογαριασμών

 ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΤΡΙΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Ένα – ένα τα στραπατσαρισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ μαζεύουν τα κομμάτια τους και υπερβαίνοντας εαυτούς προβαίνουν σε δηλώσεις απόλυτης κομματικής νομιμοφροσύνης!  Είναι αξιοθαύμαστοι, δε λέω… Θέλει δύναμη ψυχής  να νομιμοποιήσεις στη συνείδηση της κοινής γνώμης αυτούς που σε κακοποίησαν πολιτικά. Αυτούς και τις μεθόδους τους. Η ψυχή σου το ξέρει βέβαια πώς νοιώθεις γι’ αυτό που έκανες ή σε ανάγκασαν να κάνεις. Γι’ αυτό ψάχνεις δικαιολογία. Πρώτα για τον εαυτό σου και μετά για τους άλλους. Και τη βρήκες! «Όλα για το καλό του κόμματος» λες. «Για να πάρουμε το δήμο»! Γι αυτό αξίζει να παραμερίσεις τις προσωπικές σου πικρίες, τα συναισθήματά σου. Πρώτα από όλα το κόμμα, γιατί όλα γίνονται, μόνο το αίμα δεν γίνεται νερό.

Επειδή λοιπόν κάποιοι  επικαλούνται το «καλό του κόμματος» για να πείσουν τους εξευτελισθέντες να εξευτελιστούν ακόμη περισσότερο, επειδή κάποιους έπεισαν, επειδή προσπαθούν να πείσουν κι άλλους που ίσως ακολουθήσουν μέσα στις επόμενες ημέρες, ας δούμε για ποιο «καλό του κόμματος» μιλούν.

Αισιοδοξία

Aς υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει
στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου. Aς υποθέσουμε πως
ήρθανε τα δάση μ' αυτοκρατορικήν εξάρτυση πρωινού θριάμβου, με
πουλιά, με το φως τ' ουρανού και με τον ήλιον όπου θα τα διαπεράσει.

Στο στούντιο της Τηλεόρασης "ΚΟΣΜΟΣ"

Συνέντευξη με τον Χρήστο Δουλκερίδη, Υπουργό Οικισμού - Τουρισμού - Παιδείας της περιφερειακής κυβέρνησης των Βρυξελλών και πρώην πρόεδρο του Οικολογικού Κόμματος Του Βελγίου (20 Σεπτεμβρίου 2010)

Ανατροπές

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Αρρυθμίες και … αϋπνίες προκάλεσε στις παρατάξεις των υποψηφίων δημάρχων κκ Γιώργου Χατζημάρκου και Στάθη Κουσουρνά το πρωτοσέλιδο της «δημοκρατικής» σύμφωνα με το οποίο υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι των παρατάξεων των κκ Χατζή Χατζηευθυμίου και Γιάννη Παρασκευά σκέφτονται σοβαρά και επεξεργάζονται το σενάριο προεκλογικής συνεργασίας των δύο παρατάξεων, υπό το κλίμα που διαμόρφωσε και η τελευταία δημοσκόπηση της VPRC.

Είναι προφανές ότι αν αυτό το σενάριο, που τις τελευταίες ημέρες συζητείται ευρέως , περάσει στη φάση της υλοποίησης, όλα τα μέχρι σήμερα δεδομένα ανατρέπονται, αφού ο κοινός συνδυασμός μπορεί άνετα να χτυπήσει την πρωτιά στην εκλογική αναμέτρηση του Νοεμβρίου. Η ανακοίνωση διάψευσης από μέρους του κ. Χατζηευθυμίου που εκδόθηκε χθες με αφορμή το ρεπορτάζ  της «δ», δεν ανακόπτει τη δυναμική της πρότασης , απεναντίας, θεωρείται ότι σε αυτή τη φάση ο  δήμαρχος της Ρόδου δεν θα μπορούσε να αντιδράσει διαφορετικά. Από κάτω όμως η παράταξη «βράζει». Παράλληλα είναι πάρα πολλοί εκείνοι οι οποίοι βρίσκουν στο συγκεκριμένο σενάριο  τη διέξοδο που αναζητούν.

Σε κάθε περίπτωση, όποια κι αν είναι η εξέλιξη, οι ζυμώσεις που γίνονται καταδεικνύουν ότι στην πολιτική τα πάντα ρει και ότι πάντα υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες που μπορούν να ανατρέψουν άρδην το πολιτικό σκηνικό και να δημιουργήσουν  νέα δεδομένα. Η δημοσκόπηση της VPRC φαίνεται ότι λειτούργησε ως καταλύτης για εξελίξεις που θέτουν πλέον σε μεγάλη εκλογική επισφάλεια, τόσο τον κ. Χατζημάρκο, όσο και τον κ. Κουσουρνά.

Άλλωστε και ο ίδιος ο επιστημονικός υπεύθυνος της  VPRC Χριστόφορος Βερναρδάκης, παρουσιάζοντας και αναλύοντας τα ευρήματα της μέτρησης είπε ότι «στατιστικά  τα αποτελέσματα είναι δύσκολο έως απίθανο να ανατραπούν πλήρως, πολιτικά όμως, όλα μπορούν να συμβούν» στο διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές.

Οψόμεθα!

Τολμά να παραιτηθεί

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ 

Μπορεί να τα έκανε θάλασσα σε ό,τι αφορά τη διαδικασία επιλογής υποψηφίου δημάρχου Ρόδου με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και να οδήγησε την υπόθεση σε αδιέξοδο με πολλά ευτράπελα, ωστόσο πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι σε προσωπικό επίπεδο τολμά την υπέρβαση.

Όταν άλλοι συνάδελφοί του βουλευτές επιδεικνύουν ως υποψήφιοι με τρόπο κραυγαλέο την ανασφάλειά τους  μπροστά στις εκλογές του Νοεμβρίου και μένουν γαντζωμένοι στη βουλευτική τους καρέκλα,  ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, υποψήφιος δήμαρχος της ΝΔ στο Δήμο Πειραιά φέρεται  αποφασισμένος να παραιτηθεί από το βουλευτικό αξίωμα πριν από τις δημοτικές εκλογές . Αυτό δείχνει προφανώς  - σε αντίθεση με άλλους - και την πεποίθησή του ότι θα είναι ο τελικός νικητής.

Ο φίλος της Ρόδου και οι «κολλητοί « του.

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Με ένα εντυπωσιακό ποσοστό 82,45% εξελέγη ο νέος γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Καρχιμάκης, ο οποίος κέρδισε το στοίχημα να εκλεγεί με ποσοστό άνω του 50% συν ένα, ώστε να μην τίθεται θέμα εσωκομματικής αμφισβήτησής του. Ο Μιχάλης Καρχιμάκης είναι ο πέμπτος Γραμματέας επί προεδρίας Γιώργου Παπανδρέου μετά τους Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Νίκο Αθανασάκη, Γιάννη Ραγκούση και Σωκράτη Ξυνίδη.

Στη Ρόδο η εκλογή του χαιρετίσθηκε για ένα πολύ «σημαντικό» λόγο. Επειδή κάποιοι ετερόφωτοι κομματικοί παράγοντες θεωρούνται «κολλητοί» του, οπότε θα μπορούν να τον επηρεάζουν πιο εύκολα, όσον αφορά τους εκλεκτούς και τους υπό δυσμένεια. Κατά συνέπεια, η επιρροή τους και ο ρόλος τους αναβαθμίζεται δια της τεθλασμένης , προς δόξα του κομματικού παραγοντισμού! Χαράς ευαγγέλια!

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο νέος γραμματέας είναι καλός φίλος της Ρόδου. Και αυτό είναι αλήθεια. Ο Μιχάλης Καρχιμάκης έρχεται πολύ συχνά στη Ρόδο, όπως άλλωστε και πολλοί – πολλοί άλλοι από το ΠΑΣΟΚ όσο και από τη ΝΔ. Γεγονός όμως είναι ότι αυτό το νησί δεν είχε ποτέ έλλειψη από φίλους προβεβλημένους φίλους. Αλλού είναι το ζήτημα. Στη συμβολή των σπουδαίων και ισχυρών φίλων στη διεκδίκηση λύσεων στα χρονίζοντα προβλήματα του τόπου. Πως γίνεται αλήθεια με τόσους φίλους να μετράμε τόσες ήττες και παραγκωνισμό στο πεδίο των διεκδικήσεων;

Κόμματα και αυτοδιοίκηση

Από τον Χαράλαμπο Ανθόπουλο, Επίκουρο Καθηγητή στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

Αποτελεί σταθερό γνώρισμα της ελληνικής νομοθεσίας για την Τοπική Αυτοδιοίκηση η απαγόρευση της επίσημης συμμετοχής των πολιτικών κομμάτων στις τοπικές εκλογές, δηλαδή με συνδυασμούς που φέρουν το όνομα ή το έμβλημά τους. Η απαγόρευση αυτή διατηρήθηκε και υπό τον «Καλλικράτη» (άρθρα 19 παρ. 5 και 121 παρ. 5 του ν. 3852/2010). Φυσικά δεν μπορεί να απαγορευθεί στα πολιτικά κόμματα η εκδήλωση υποστήριξης υπέρ συγκεκριμένων συνδυασμών -κάτι τέτοιο θα παραβίαζε την ελευθερία του πολιτικού λόγου-, αν και η υποστήριξη αυτή δεν επιτρέπεται να πάρει τη μορφή της χρηματοδότησής τους (βλ. τον πρόσφατο ν. 3870/2010).

Κάποιες αλήθειες

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ 

Ισχυρότατο πρεσάρισμα δέχεται τις τελευταίες ημέρες ο Γιάννης Παρασκευάς, στην προσπάθειά του να στελεχώσει το συνδυασμό του, με το μεγαλύτερο μέρος του κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ να έχει εξαπολύσει ένα ανελέητο κυνηγητό κατά εκείνων που επιθυμούν να «στρατευθούν» μαζί του. Χρησιμοποιείται κάθε μέσο που θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς, σε σημείο που πολλοί κάνουν λόγο για μεθόδους που παραπέμπουν  σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Οι πιέσεις έχουν στόχο να μην μπορέσει ο Γιάννης Παρασκευάς να συγκροτήσει συνδυασμό και να αναγκαστεί να αποχωρήσει. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι ακόμη ρωτούν κάποιοι, αν τελικά θα κατέβει στις εκλογές.

Είναι αλήθεια ότι ξενίζει το μένος εναντίον του, όσο κι αν υπάρχουν ερμηνείες γι’αυτό.  Και δεν εκδηλώθηκε τώρα, με το πρόσχημα δήθεν να πάει το ΠΑΣΟΚ με ένα υποψήφιο στην αναμέτρηση του Νοεμβρίου. Άλλωστε, αν τους ενδιέφερε πραγματικά η ενότητα του χώρου, θα διατηρούσαν χαμηλούς τόνους, προσβλέποντας στη συνεργασία του δεύτερου γύρου. Μέρα με τη μέρα, το χάσμα βαθαίνει και όχι με ευθύνη του Γιάννη Παρασκευά, ο οποίος ανέχεται, υπομένει και προχωρά σταθερά στη συγκρότηση του ψηφοδελτίου του.

Το σφοδρότατο μένος εναντίον του πρώην νομάρχη και πρώην βουλευτή, είχε εκδηλωθεί πολύ νωρίς, μέσα στις δήθεν «διαδικασίες» που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ για την επιλογή υποψηφίου, όταν τρεις διαδοχικές δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι είχε ξεκάθαρο προβάδισμα έναντι των υπολοίπων. Τότε ξεκίνησαν τα παρασκηνιακά μαγειρέματα και οι μεθοδεύσεις, τότε ανακαλύφθηκε ξαφνικά η υποψηφιότητα Χατζηδιάκου, τότε έπεσε στο τραπέζι η λύση Κουσουρνά. Πάση θυσία έπρεπε να είναι οποιοσδήποτε άλλος πλην του Γιάννη Παρασκευά (άλλωστε, πάντα στο τοπικό ΠΑΣΟΚ υπήρχαν δύο τάσεις, ο Παρασκευάς και όλοι οι άλλοι απέναντι. Μόνο όταν επρόκειτο να τον εξοντώσουν, μόνο τότε όλοι οι υπόλοιποι προχωρούσαν στη σύναψη ανίερης συμμαχίας, όσες διαφορές κι αν τους χώριζαν).

The 100 great jazz songs of all time

 

1-20

1. “So What” – Miles Davis
Miles. Trane. Cannonball. Evans. Chambers. Cobb. The greatest lineup in jazz history. ‘Nuff said.

2. “My Favorite Things” – John Coltrane
This interpretation of the Rodgers/Hammerstein classic tune turned on a whole new audience to the brilliance of John Coltrane. It also offered a glimpse of the path that Trane was about to embark upon.

3. “Take Five” – Dave Brubeck
The first jazz instrumental to sell a million copies. A song everyone, jazz fans or not, have heard. Timeless.

4. “Acknowledgement” – John Coltrane
Trane’s spiritual awakening and the start of his ultimate quest. One of the most powerful, transcendent songs ever. This is true gospel.

5. “Birdland” – Weather Report
An excellent introduction to the late Jaco Pastorious. This tune pushed Weather Report to the forefront of the fusion movement and into the mainstream.

6. “Freddie Freeloader” – Miles Davis
Another stone-cold classic from the best jazz album (Kind of Blue) of all time. Never to be duplicated, this is jazz at its highest form.

7. “Psalm” – John Coltrane
Closes out one of the most important albums ever, regardless of genre, on a plateau others could never hope to scale. Monumental.

8. “Strange Fruit” – Billie Holiday
One of the most chilling and haunting, yet utterly compelling, songs of all time. Lady Day poured her heart, soul and every fabric of her being into this cut.

9. “Salt Peanuts” – Dizzy Gillespie
If there were a Mount Rushmore of jazz, Dizz would be carved in stone. And this tune would be playing in the background. Go cat, go!

10. “Mercy, Mercy, Mercy” – Cannonball Adderley
Proving their was life after Miles Davis, Cannonball hooked up with then little-known composer/keyboardist Joe Zainwaul and churned out this soulful masterpiece. Who says jazz ain’t got no soul?

Complete list of "Billboard 50th Anniversary" charts

• "All-Time Hot 100 Top Songs" ^[12]
• "All-Time Top Artists" ^[13]
• "All-Time Top Latin Songs" ^[14]
• "All-Time Top Country Songs" ^[15]
• "All-Time Top R&B/Hip-Hop Songs" ^[16]
• "All-Time Top Rock Songs" ^[17]
• "Hot 100 Songs of the Year: 1958-2009" ^[18]
• "Every No. 1 Song: 1958-2008" ^[19]
• "Song With the Most Weeks at No. 1" ^[20]
• "One-Hit Wonders" ^[21]
• "Most Weeks at No. 1 By Artist" ^[22]
• "Most Hot 100 Hits By Artist" ^[23]
• "Most No. 2 Hits Without Reaching No. 1 By Artist" ^[24]
• "Most Weeks at No. 2 Without Reaching No. 1 By Title" ^[25]
• "Different Songs, Same Titles To Hit No. 1" ^[26]
• "Same Songs To Hit No. 1 By Two Different Artists" ^[27]
• "Most No. 1s By Artist (All-Time)" ^[28]

All-Time Hot 100 top songs

1. "The Twist" – Chubby Checker
2. "Smooth" – Santana featuring Rob Thomas
3. "Mack the Knife" – Bobby Darin
4. "How Do I Live" – LeAnn Rimes
5. "Macarena (Bayside Boys Mix)" – Los del Río
6. "Physical" – Olivia Newton-John
7. "You Light Up My Life" – Debby Boone
8. "Hey Jude" – The Beatles
9. "We Belong Together" – Mariah Carey
10. "Un-Break My Heart" – Toni Braxton
11. "Yeah!" – Usher featuring Lil Jon & Ludacris
12. "Bette Davis Eyes" – Kim Carnes
13. "Endless Love" – Diana Ross & Lionel Richie
14. "Tonight's the Night (Gonna Be Alright)" – Rod Stewart
15. "Foolish Games" / "You Were Meant for Me" – Jewel
16. "(Everything I Do) I Do It for You" – Bryan Adams
17. "I'll Make Love to You" – Boyz II Men
18. "Theme from A Summer Place" – Percy Faith & His Orchestra
19. "Le Freak" – Chic
20. "How Deep Is Your Love" – Bee Gees
21. "Eye of the Tiger" – Survivor
22. "I Just Want to Be Your Everything" – Andy Gibb
23. "Low" – Flo Rida featuring T-Pain
24. "Too Close" – Next
25. "Every Breath You Take" – The Police
26. "Flashdance... What a Feeling" – Irene Cara
27. "Tossin' and Turnin'" – Bobby Lewis
28. "The Battle of New Orleans" – Johnny Horton
29. "One Sweet Day" – Mariah Carey & Boyz II Men
30. "Truly Madly Deeply" – Savage Garden
31. "Silly Love Songs" – Paul McCartney & Wings
32. "Let's Get It On" – Marvin Gaye
33. "Night Fever" – Bee Gees
34. "Another One Bites the Dust" – Queen
35. "Say Say Say" – Paul McCartney & Michael Jackson
36. "How You Remind Me" – Nickelback
37. "Tie a Yellow Ribbon Round the Ole Oak Tree" – Dawn Featuring Tony Orlando
38. "It's All in the Game" – Tommy Edwards
39. "I Want to Hold Your Hand" – The Beatles
40. "Shadow Dancing" – Andy Gibb
41. "Candle in the Wind 1997" / "Something About the Way You Look Tonight" – Elton John
42. "No One" – Alicia Keys
43. "End of the Road" – Boyz II Men
44. "Call Me" – Blondie
45. "Let Me Love You" – Mario
46. "Stayin' Alive" – The Bee Gees
47. "Lady" – Kenny Rogers
48. "I'm a Believer" – The Monkees
49. "Gold Digger" – Kanye West featuring Jamie Foxx
50. "Apologize" – Timbaland featuring OneRepublic
    

Εὐάγγελος Λεμπέσης - Ἡ Τεραστία Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ

Τὸ πλέον γνωστὸ αὐτὸ ἔργο τοῦ Εὐάγγελου Λεμπέση, δημοσιεύτηκε ἀρχικὰ στὴν «Ἐφημερίδα τῶν Ἑλλήνων Νομικῶν» τὸ ἔτος 1941 μὲ ἀποτέλεσμα τὴν πολεμικὴ συζητήσεων κριτικῶν καὶ ἀντιπαραθέσεων στὶς ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς. Εἶναι γεμάτο ἀπὸ ὀξυδερκεῖς παρατηρήσεις πάνω στὸ τεράστιο θέμα τῆς βλακείας στὶς σύγχρονες κοινωνίες. Εἶναι μακροσκελές, στὴν καθαρεύουσα, ἀλλά, κατὰ κρίση ἀγαθοῦ, ἀνδρὸς ἀξίζει τὸν κόπο νὰ διαβαστεῖ καὶ νὰ γίνει κτῆμα ὅλων.

Πρόλογος

Ἁπλὴ ὑποσημείωσις ἐξ ὀλίγων γραμμῶν εἰς ἄλλην μελέτην μου ἡ παροῦσα μικρὰ ἐργασία ἐξελιχθῆ εἰς τὸ ἀνὰ χείρας δοκίμιον χάρις εἰς τὴν παρώθησιν τοῦ διαπρεπεστάτου νομικοῦ καὶ ἀγαπητοῦ φίλου Διευθυντοῦ τῆς «Ἐφημερίδος τῶν Ἑλλήνων Νομικῶν», κ. Ν. Π. Θηβαίου. Εἰς αὐτὸν ἑπομένως τὸν ἀνεξάντλητον εἰς ἐμπνεύσεις καὶ εἰς παντοειδῆ πρωτοτυπίαν ἐπιστήμονα καὶ συγγραφέα ὀφείλεται τόσον ἡ συγγραφή, καθὼς καὶ ἡ δημοσίευσις εἰς τὴν «Ἐφημερίδα τῶν Ἑλλήνων Νομικῶν», ὡς καὶ ἡ ἐνταῦθα ἀναδημοσίευσις τῆς παρούσης μικρᾶς πραγματείας. Ὀφείλομεν χάριτας εἰς αὐτόν, ἀπὸ κοινοῦ συγγραφεὺς καὶ ἀνανῶσται, διὰ τὴν σύντομον αὐτὴν ἐντρύφησιν εἰς τὸν χλοερὸν τοῦτον κόσμον μιᾶς κατηγορίας συνανθρώπων, τῶν ὁποίων ἡ κοινωνικὴ σημασία ἔχει δεινῶς ὑποτιμηθῆ καὶ τῶν ὁποίων τὰ δικαιώματα εἶναι ἐξησφαλισμένα οὐ μόνον -φεῦ!- ἐν τῷ βασιλείῳ τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ἔτι πλέον ἐπὶ τοῦ χλοεροῦ τούτου πλανήτου!

Η εγκατάλειψη της μητρικής γλώσσας δεν είναι πρόοδος· είναι υποταγή

Tου Nικου Γ. Ξυδακη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Θενξ μαν... Οταν τ’ ακούω, μεταφράζω σιωπηρά: Ευχαριστώ, μάγκα μου. Ή: Ευχαριστώ, φιλάρα... Τα μεταφράσματα μου φαίνονται πιο αρρενωπά και χυμώδη, πιο άμεσα, πιο μοναδικά. Γιατί λοιπόν οι μάγκες έφηβοι και οι μετέφηβοι τιτιβίζουν τα δικά τους κρεολικά greeklish; Ισως γιατί κάθε γενιά χρειάζεται τη δική της ιδιόλεκτο, μια μυητική αργκό, προσωρινή, αναλώσιμη, φθαρτή, με ημερομηνία λήξεως. Η ιδιόλεκτος του «μαν» θα ξεθωριάσει με την είσοδό του σε ανώτερο σχολείο, με τη συμμόρφωσή του σε άλλες αργκό, ακαδημαϊκές ή επαγγελματικές, με την ένταξή του στα μαζικά υπερσύνολα της ενήλικης ζωής, της εργασίας.

Το ερώτημα παραμένει πάντως: Γιατί τα αγγλικά κατακλύζουν τον καθημερινό λόγο; Τα κρεολικά των εφήβων είναι η πιο αθώα περίπτωση, η πιο χαριτωμένη. Οταν όμως ακούς ενήλικους, επαγγελματίες, επιστήμονες, σπουδαγμένους, να παπαγαλίζουν αγγλικά, να περιγράφουν τη δουλειά τους, τη σκέψη τους, ακόμη και τη διάθεσή τους, με αγγλικά μονοσύλλαβα ή ολιγοσύλλαβα, δεμένα με λίγα ελληνικά ρήματα και άφθονα λεκτικά τικ, όπως «καταλαβαίνεις...», ε, τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι για τα βαθύτερα αίτια.

100 Greatest Rock Albums

  

1. Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1967) - The Beatles
  2. Pet Sounds (1966) - The Beach Boys
  3. What's Going On (1971) - Marvin Gaye
  4. Dark Side Of The Moon (1973) - Pink Floyd
  5. Revolver (1966) - The Beatles
  6. Live at the Apollo (1962) - James Brown
  7. Highway 61 Revisited (1965) - Bob Dylan
  8. Thriller (1982) - Michael Jackson
  9. Are You Experienced? (1967) - Jimi Hendrix
10. Rubber Soul (1965) - The Beatles
11. It Takes A Nation Of Millions To Hold Us Back (1988) - Public Enemy
12. Nevermind (1991) - Nirvana
13. Elvis Presley (1956) - Elvis Presley
14. Born To Run (1975) - Bruce Springsteen
15. Exile On Main Street (1972) - The Rolling Stones
16. Blonde On Blonde (1966) - Bob Dylan
17. Innervisions (1973) - Stevie Wonder
18. London Calling (1979) - The Clash
19. Abbey Road (1969) - The Beatles
20. Purple Rain (1984) - Prince
21. Who's Next (1971) - The Who
22. Led Zeppelin II (1969) - Led Zeppelin
23. Songs In The Key Of Life (1976) - Stevie Wonder
24. The Joshua Tree (1987) - U2
25. Rumours (1977) - Fleetwood Mac
26. The Beatles (The White Album) (1968) - The Beatles
27. I Never Loved A Man the Way I Love You (1967) - Aretha Franklin
28. Modern Sounds in Country and Western Music (1962) - Ray Charles
29. Blue (1971) - Joni Mitchell
30. Tapestry (1971) - Carole King
31. Raising Hell (1986) - Run-D.M.C.
32. Tommy (1969) - The Who
33. Led Zeppelin IV (1971) - Led Zeppelin
34. The Velvet Underground & Nico (1967) - The Velvet Underground
35. Appetite For Destruction (1987) - Guns N Roses
36. Paranoid (1970) - Black Sabbath
37. There's A Riot Goin' On (1971) - Sly & The Family Stone
38. Ziggy Stardust (1972) - David Bowie
39. Let It Bleed (1969) - The Rolling Stones
40. Bringing It All Back Home (1965) - Bob Dylan

Τhe Rolling Stone Magazines 500 Greatest Songs Of All Time

001 - Bob Dylan - Like A Rolling Stone.mp3
002 - Rolling Stones - (I Can't Get No) Satisfaction.mp3
003 - John Lennon - Imagine.mp3
004 - Marvin Gaye - Whats Going On.mp3
005 - Aretha Franklin - Respect.mp3
006 - The Beach Boys - Good Vibrations.mp3
007 - Chuck Berry - Johnny B. Goode.mp3
008 - The Beatles - Hey Jude.mp3
009 - Nirvana - Smells Like Teen Spirit.mp3
010 - Ray Charles - What'd I Say Parts I & Ii.mp3
011 - The Who - My Generation.mp3
012 - Sam Cooke - A Change Is Gonna Come.mp3
013 - The Beatles - Yesterday.mp3
014 - Bob Dylan - Blowin' In The Wind.mp3
015 - Clash - London Calling.mp3
016 - The Beatles - I Want To Hold Your Hand.mp3
017 - Jimi Hendrix - Purple Haze.mp3
018 - Chuck Berry - Maybellene.mp3
019 - Elvis Presley - Hound Dog.mp3
020 - The Beatles - Let It Be.mp3
021 - Bruce Springsteen - Born To Run.mp3
022 - The Ronettes - Be My Baby.mp3
023 - The Beatles - In My Life.mp3
024 - The Impressions - People Get Ready.mp3
025 - The Beach Boys - God Only Knows.mp3
026 - The Beatles - A Day In The Life.mp3
027 - Derek And The Dominos - Layla.mp3
028 - Otis Redding - (Sittin' On) The Dock Of The Bay.mp3
029 - The Beatles - Help.mp3
030 - Johnny Cash - I Walk The Line.mp3

Πολιτικές ή όχι οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση;

Του Νίκου Κοτζιά

Υπάρχουν κάποιοι που προπαγανδίζουν την άποψη ότι οι εκλογές του Νοεμβρίου δεν είναι μια πολιτική μάχη, αλλά είναι μια μάχη αποκλειστικά για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Κάποιοι άλλοι παραδέχονται ότι είναι και «λίγο» πολιτική μάχη, αλλά σίγουρα όχι, υποστηρίζουν, στοιχείο της μεγάλης πολιτικής. Κατά συνέπεια, υποστηρίζεται, ότι σε αυτή τη μάχη δεν κρίνεται το μνημόνιο, αλλά αποκλειστικά οι τοπικές ανάγκες των δήμων και περιφερειών. Συνολικά προπαγανδίζουν τρία «δεν»: Οι εκλογές του Νοέμβρη δεν είναι πολιτικές, δεν είναι κομματικές, δεν αφορούν στο μνημόνιο.

Α. «Οι επικείμενες εκλογές δεν είναι πολιτικές»
Η άποψη ότι οι επικείμενες εκλογές δεν είναι πολιτικές μπορεί να επικαλεστεί σωρεία επιχειρημάτων για τον «μη πολιτικό» χαρακτήρα των επικείμενων εκλογών, αλλά δεν μας λέει το κύριο. Τελικά τι είναι πολιτική; Νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε στον πιο απλό ορισμό: Πολιτική είναι η λήψη δημόσιων δεσμευτικών αποφάσεων. Δηλαδή αποφάσεων που αφορούν τον δημόσιο χώρο, ο χαρακτήρας τους είναι δεσμευτικός για αυτόν τον χώρο και οι συμμετέχοντες σε αυτόν οφείλουν να τις λαμβάνουν υπόψη και να τις εφαρμόζουν. Διαφορετικά θα υποστούν κυρώσεις.

Το μηδέν και το άπειρο στην πολιτική

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμη ιστορική καμπή.

Τα μάτια του πλανήτη είναι στραμμένα επάνω της. Η αξιωματούχος του ΔΝΤ Κάρμεν Ράινχαρτ διευκρινίζει ότι ο απολογισμός του εφαρμοζόμενου προγράμματος στην Ελλάδα αφορά όλες τις χώρες, όχι μόνον τις αναπτυσσόμενες, αλλά και τις ήδη ανεπτυγμένες. Η ίδια, ομού μετά του Κεν Ρόγκοφ από το Χάρβαρντ, συνιστά ως θεραπευτική αγωγή για τις υπερχρεωμένες χώρες τη μέθοδο της «χρηματιστικής καταστολής», δηλαδή το χρηματοπιστωτικό «ξεφούσκωμα», μέχρι ασφυξίας και οικονομικής συρρίκνωσης, με υποθετικό στόχο την πτώση τιμών προς αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητος. Εννοείται ότι η ασφυξία αφορά κατά κύριο λόγο τα εργασιακά εισοδήματα, ενώ εκείνα του κεφαλαίου παραμένουν εξ ορισμού άθικτα, ιδίως στον τομέα των χρηματοπιστωτικών «καινοτομιών», με την υποθετική προσδοκία απεξάρτησης από τη σημερινή θηριώδη κρατική στήριξη.

Πρόσφατα, η ίδια πάντα, έπειτα από μελέτη 15 κρίσεων μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποφαίνεται ότι «εξαντλήθηκε πλέον η εποχή της επιεικούς διαχείρισης» και επιβάλλεται προσφυγή σε «ακραίες και σκληρές» -δηλαδή ακεραιόφρονες- «εξυγιαντικές επιλογές». Σε κάθε περίπτωση, προειδοποιεί η αξιωματούχος, η οριστική απεμπλοκή μιας χώρας από κρίση του δημοσίου χρέους αποτελεί διαδικασία όχι γραμμική, αλλά «δύστροπη και ελικοειδή», που μπορεί να διαρκέσει από 50 μέχρι 100 έτη ή και περισσότερο! Σε αυτήν περιλαμβάνονται: η σοβαρή συρρίκνωση του κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος, η ταχύτερη πτώση του εργατικού εισοδήματος, η εκτίναξη της ανεργίας στα ύψη, και αυτό εντοπίζεται περισσότερο στις ανεπτυγμένες οικονομίες και λιγότερο στις αναπτυσσόμενες. Η αξιωματούχος διευκρινίζει ότι η αναπόφευκτη απόσυρση των χρηματοπιστωτικών μοχλεύσεων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε διόγκωση της ανεργίας και σε αναπόφευκτη περικοπή των εισοδημάτων.

Είμαστε πολλοί αλλά είμαστε σκόρπιοι...

Επλανήθημεν πλάνην οικτράν…

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΠΕΜΠΤΗ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Δεν πείθουν κανέναν οι δημόσιες δηλώσεις πολιτικής αβροφροσύνης και δήθεν πολιτικού πολιτισμού. Όλα αυτά είναι για το θεαθήναι και μόνο, όταν όλοι γνωρίζουν ότι στο παρασκήνιο μαίνεται ένας ανηλεής πόλεμος , όπου αυτοί που θεωρούν εαυτούς ισχυρούς – ελέω πρωθυπουργού – μετέρχονται κάθε μέσο, εκβιασμούς, εκφοβισμούς, ακόμη και απειλές για χρήση προσωπικών δεδομένων, για να αποτρέψουν ανθρώπους να συμμετάσχουν σε άλλους συνδυασμούς υποψηφίων δημάρχων  και κυρίως στο συνδυασμό του Γιάννη Παρασκευά, για τον οποίον είναι πλέον κοινό μυστικό ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πλήρες σχέδιο πολιτικής  εξόντωσής του.

Θα πει κανείς, εκλογές είναι , ανέκαθεν αυτά συνέβαιναν. Είναι αλήθεια. Το ΠΑΣΟΚ (η ΝΔ κοιμάται άλλωστε ύπνο βαθύ, με τα δικά της λάθη και τα δικά της αδιέξοδα) θυμίζει αυτές τις μέρες τον χειρότερο εαυτό του. Κι έχουμε ακόμη δύο ολόκληρους μήνες προεκλογικού αγώνα, κατά συνέπεια, δεν έχουμε δει ακόμα τίποτα!

Κι εδώ ακριβώς είναι το θέμα 

Αναζητείται συμβατός δότης μυελού των οστών

Έκκληση για βοήθεια απευθύνουν οι γονείς του 6χρονου Γιάννη Μπούκλα, προκειμένου ο μικρούλης να καταφέρει να κερδίσει τη μάχη για τη ζωή του. Ο 6χρονος Γιάννης πάσχει από μεσογειακή αναιμία και κάθε είκοσι ημέρες κάνει μετάγγιση αίματος.
Ο μόνος τρόπος για την αντιμετώπιση της ασθένειάς του είναι η μεταμόσχευση μυελού των οστών, όμως κανένας από την οικογένεια του μικρούλη δεν είναι συμβατός δότης. Οι γονείς του απευθύνουν έκκληση σε όσους θέλουν και μπορούν να δώσουν αίμα, ώστε να βρεθεί δότης. Η διαδικασία είναι απλή και γίνεται στο τμήμα αιμοδοσίας του Νοσοκομείου της Ρόδου.
Η παιδίατρος Ντίνα Μαχαιρίδη μίλησε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης ΚΟΣΜΟΣ και εξήγησε πόσο απλή και ακίνδυνη είναι η διαδικασία, για να σωθεί το 6χρονο αγοράκι.

Έκκληση για τη σωτηρία ενός 6χρονου αγοριού

maxairidh doth from NewsKosmos.com on Vimeo.

Ρένα Διακίδη για τις διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Αν ήμουν ο Κουσουρνάς...

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΤΡΤΗ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Το «ναι» είναι μια γενναία απόφαση. Το «όχι» ακόμη γενναιότερη. Γι αυτό άλλωστε δεν είναι και τόσο … δημοφιλές.  Ο Στάθης Κουσουρνάς είπε «ναι» χωρίς δεύτερη σκέψη στον πρωθυπουργό. Ξέχασε τα «όχι» που έλεγε μόλις μια μέρα πριν. Η ευκολία της απάντησης απέδειξε ότι ήταν έτοιμος από καιρό. Κι ας έλεγε…

Κάποιοι είπαν - και ο ίδιος ο βουλευτής μεταξύ αυτών - ότι «η πρόταση του πρωθυπουργού είναι ιδιαιτέρως τιμητική, δεν γυρίζεις την πλάτη σε μια τέτοια πρόταση». Κάποιοι άλλοι κρύβονται πίσω από την κομματική νομιμοφροσύνη. Νομιμοφροσύνη απέναντι στον πρόεδρο ναι, να το δεχτώ. Στο κόμμα όχι. Γιατί κόμμα πια δεν υπάρχει. Κι ο κ. Κουσουρνάς, όπως και οι υπόλοιποι, με το «ναι» τους φρόντισαν για να απομειωθεί το κόμμα ακόμη περισσότερο. Το κατήργησαν! Με τη συγκατάθεσή τους καταργήθηκε στην πράξη κάθε έννοια εσωκομματικής δημοκρατίας!  Το αξιοπρόσεκτο είναι ότι κανένας δεν φαίνεται να ενοχλείται γι αυτό. Κανένας δεν επαναστατεί. Κανένας δεν παραιτείται. Της πολιτικής και της ιδεολογίας προέχουν οι καρέκλες και οι παραγοντισμοί. Η εξαργύρωση του «κομματικού πατριωτισμού» με θέσεις που παρεμπιπτόντως εξασφαλίζουν και ένα και δύο και τρεις και τέσσερις μισθούς σε κρατικοδίαιτες θέσεις. Για ιδεολογίες θα μιλάμε τώρα; Άλλωστε όπως είπε κι ο Ξυνίδης, αυτές μας τελείωσαν….

Αν ήμουν ο Κουσουρνάς, με τόσα χρόνια πορείας στο ΠΑΣΟΚ, θα με προβλημάτιζε αυτός ο ξεπεσμός. Αυτή η μετάλλαξη. Δεν θα ήθελα να γίνω ένα σκαλοπάτι για όλα αυτά, παρά το «τιμητικό» της πρότασης.

Τα «συν» και τα «πλην» της υποψηφιότητας Κουσουρνά

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΤΡΙΤΗ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Η επιλογή του Στάθη Κουσουρνά για το Δήμο έχει και θετικά και αρνητικά στοιχεία. Το θέμα είναι ποιά θα υπερισχύσουν καθ’ οδόν προς τις κάλπες του Νοεμβρίου.

Αναμφιβόλως στα θετικά είναι το «φωτοστέφανο» του επισήμου υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ κατ’ εντολή του ιδίου του πρωθυπουργού. Αυτό σημαίνει αυτομάτως συστράτευση όλου  - ή σχεδόν όλου -  του κομματικού μηχανισμού για την ενίσχυση της υποψηφιότητας του, διότι, κατά το κοινώς λεγόμενον, βασιλική η διαταγή και τα σκυλιά δεμένα.

Θετικό στοιχείο επίσης η παρουσία του για χρόνια στο β΄ βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης, που κατά κάποιον τρόπο μετριάζει την εντύπωση της επιστράτευσης ενός βουλευτή για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Ο κ. Κουσουρνάς έχει όμως να ξεπεράσει σημαντικούς σκοπέλους.

Το «φωτοστέφανο» της πρωθυπουργικής επιλογής  ξεθωριάζει  από τη δυσαρέσκεια της τοπικής κοινωνίας και κυρίως της βάσης του ΠΑΣΟΚ, που ήθελε η ίδια να επιλέξει τον υποψήφιό της και όχι να της επιβληθεί άνωθεν, έξω από κάθε διαδικασία.

Η αποδοχή της απόφασης Παπανδρέου από μέρους του, δεν μπορεί να πείσει την κοινή γνώμη με το επιχείρημα «δεν μπορείς να αρνηθείς στον πρωθυπουργό», όταν οι περισσότεροι από αυτούς που επιχείρησε να επιστρατεύσει ο πρωθυπουργός , αρνήθηκαν να υπακούσουν. Πολύ δε περισσότερο, όταν στην περίπτωση Κουσουρνά, η κοινή γνώμη αλλά και τα κομματικά στελέχη είδαν την ευκολία με την οποία και ο ίδιος απαξίωσε και αγνόησε τους συντρόφους του υποψηφίους που πήραν μέρος στην υποτιθέμενη διαδικασία, δεχόμενος με χαρακτηριστική ευκολία το ρόλο του «από μηχανής θεού».

"Δεν υπάρχει τίποτε εγκληματικότερο από το να δολοφονήσεις τον μύθο!"

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ κ. ΜΑΝΟΛΗ ΜΑΚΡΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ

Το να θυμάσαι σήμερα την 3η του Σεπτέμβρη 1974 καταντά ρομαντισμός, ένας ρομαντισμός οδυνηρός, αδικαίωτος. Δεν παραβλέπω ούτε τον καταλυτικό ιστορικό ρόλο που διαδραμάτισε το ΠΑΣΟΚ ριζοσπαστικοποιώντας τις μάζες, ούτε τα επιμέρους (εξαιρετικά όντως) επιτεύγματα των Κυβερνήσεών του. Όμως, ξαναδιαβάζοντας το κείμενο εκείνης της Ιδρυτικής Διακήρυξης, που ξεχειλίζει από λαμπερά οράματα, δεν μπορώ ν’ αποφύγω την πικρή διαπίστωση ότι η «Εθνική Ανεξαρτησία», η «Λαϊκή Κυριαρχία», η «Κοινωνική Απελευθέρωση» «με τελικό στόχο το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας» ηχούν σήμερα παράξενα, εξωτικά, σαν μηνύματα σ’ άγνωστη γλώσσα. Γιατί, αν οι Κυβερνήσεις κινούνται κατ’ ανάγκην στη σφαίρα του εφικτού κι αν χρειαστεί χαμηλώνουν και τις σημαίες τους, το «ΠΑΣΟΚ», αντίθετα, είναι όνομα όχι Κυβέρνησης αλλά πολιτικού σχηματισμού, που ήδη έχει ιστορία 36 ετών και –μεταξύ άλλων- έχει αναδείξει σειρά Κυβερνήσεων.

ΤΟΤΕ, λοιπόν, κι αν δεν ήσαν όλα ξεκάθαρα, πάντως αναζητούσαμε μια ιδεολογία. Λέγαμε: Ούτε ο καπιταλισμός, ούτε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» με τα αδιέξοδά τους, θέλουμε το δικό μας δρόμο. (Κι η ιστορία ήρθε και δικαίωσε εκείνες τις αγωνίες μας). Προσπαθούσαμε, παράλληλα, να δομήσουμε αξίες. Θέλαμε όχι ένα «δόγμα» (όπως άλλοι), αλλά ένα «όραμα» που να μας δίνει ελπίδες και να μας εμπνέει, θέλαμε ένα υπερ-χρονικό μέτρο της όποιας προοδευτικότητάς μας. Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε γράψει τότε αξιόλογα κείμενα για τη σοσιαλιστική μας ταυτότητα. Μα όλ’ αυτά κράτησαν πολύ λίγο, μέχρι που η εξουσία έγινε ορατή. Ακόμα κι Εκείνος πολύ εύκολα φαίνεται να τα ξέχασε. Όραμα (και τέρμα του αγώνα) ήταν πια η «εξουσία» κι ένα θολό γενικό αίτημα περί «αλλαγής».