Οι πιο λαμπεροί πρωταγωνιστές από αυτούς που
σημάδεψαν το σινεμά φέτος φωτογραφίζονται και μιλούν για το εδώ και τώρα
της δόξας τους.
Εμα Στόουν - La La Land
«Το πραγματικό μου όνομα είναι Εμιλι Στόουν, αλλά όταν άρχισα να
δουλεύω, το όνομα μου ήταν πιασμένο από μια άλλη ηθοποιό, οπότε έπρεπε
να σκεφτώ ένα διαφορετικό. Για μια δεκαεξάχρονη, το να πρέπει να
διαλέξει ένα νέο όνομα είναι μια ενδιαφέρουσα προοπτική. Είπα ότι "Από
δω και πέρα θα είμαι η Ράιλι Στόουν". Οπότε για έξι μήνες με φώναζαν
Ράιλι. Κατάφερα να κερδίσω ένα μικρό ρόλο στο "Malcolm in the Middle"
και μια μέρα φώναζαν: "Ράιλι! Ράιλι! Ράιλι! Σε χρειαζόμαστε στο σετ,
Ράιλι!" και δεν είχα ιδέα σε ποιον μιλούσαν. Εκείνη τη στιγμή
συνειδητοποίησα ότι δεν θα μπορούσα να είμαι Ράιλι. Οπότε έγινα Εμα.
Αλλά η Εμιλι μου λείπει. Θα ήθελα να γυρίσει πίσω.»
Μάθιου ΜακΚόναχεϊ - Gold
«Με γοήτευσε το "Gold" γιατί μου θύμισε τον πατέρα μου. Του άρεσαν οι
βρωμοδουλειές με ανθρώπους που είχαν πλάκα παρά καθως πρέπει συναλλαγές
με ένα μάτσο ξενέρωτους. Επένδυσε σε ορυχεία διαμαντιών στο Εκουαδόρ,
και δεν υπήρχαν γαμημένα διαμάντια εκεί. Αυτό είναι το πνεύμα του
χαρακτήρα μου, Κένι Γουελς. Ηξερε ότι τα πράγματα ήταν μια απάτη αλλά το
λάτρευε.»
Εϊμι Ανταμς - Arrival & Nocturnal Animals
Ο Τομ Φορντ έγινε η μούσα μου στα «Νυκτόβια Πλάσματα». Ο χαρακτήρας
μου, η Σούζαν, ήταν κάτι πολύ προσωπικό για τον Τομ, οπότε βάσισα την
ερμηνεία μου σε αυτόν. Ο Τομ ρωτούσε στο γύρισμα: "Γιατί η Εϊμι έχει τα
χέρια της έτσι;" Και εγώ έλεγα: "Σε αντιγράφω, Τομ". Τον αντέγραψα
τελείως.»
Νάταλι Πόρτμαν - Jackie
«Το να υποδυθώ την Τζάκι Κένεντι ήταν τρομακτικό. Ημουν πολύ νευρική
στην αρχή και άρχισα κάνοντας έρευνα. Οι βιογραφίες που έχουν γραφτεί
γι' αυτή είναι κάπως φτηνές, αλλά οι απομαγνητοφωνήσεις με τον ιστορικό
Αρθουρ Σλέσινγκερ ήταν αυτές που με βοήθησαν πολύ. Είχε ηχογραφήσει τα
πάντα και έτσι μπορούσες να ακούσεις τη φωνή της: η ευφυία της, το
πνεύμα της, όλα αυτά για τα οποία είχε πίκρα ήταν εμφανή. Την ίδια
στιγμή, δοκίμαζα ρούχα και μακιγιάζ. Οταν έβαλα την περούκα για το ρόλο,
η σωματική και η συναισθηματική πλευρά ενώθηκαν. Τα μαλλιά από μόνα
τους ήταν τόσο εμβληματικα, οπότε αν πετύχαινες αυτό, άρχιζες να βλέπεις
την Τζάκι. Δεν μοιάζω σαν αυτήν αλλά ένιωσα σα να μπήκα κάτω από το
δέρμα της.»
«Οταν ο Μάρτιν Σκορσέζε με φώναξε στο σπίτι του να μιλήσουμε για το
"Silence", γνώριζα ήδη ότι ήταν ένα σχέδιο ζωής που κυνηγούσε να
υλοποιήσει τα τελευταία 28 χρόνια... Τελικά με ρώτησε αν είχα την
πρόθεση να χάσω κιλά για το ρόλο. Είχε νόημα. Πως μπορείς να παίξεις ένα
φυλακισμένο ιερέα του 17ου αιώνα τρώγωντας κανονικά γεύματα; Οπότε
έχασα κιλά. Το μόνο κακό ήταν ότι προσπαθούσα να δω πως θα παίξω στην
κάθε σκηνή και δεν είχα ιδέα, γιατί πεινούσα τρομερά. Μετά έτρωγα μια
κουταλιά φυστικοβούτυρο και ξαφνικά ενεργοποιούνταν τα πάντα.»
Κρις Πάιν - Hell or High Water
«Οι γονείς μου ήταν και οι δύο ηθοποιοί. Την εποχή που μόλις είχα
αποφοιτήσει από το κολέγιο, ο πατέρας μου είχε πάει για μια οντισιόν στο
"Gilmore Girls". Και είπε στους υπεύθυνους του κάστινγκ: "Ο γιος μου
είναι πίσω στην πόλη. Θέλετε να σας τον στείλω να διαβάσει για εσάς;"
Οπότε ήταν νεποτισμός στην καλύτερο περίπτωση. Δεν θυμάμαι τον πρώτο μου
ρόλο - μάλλον το αγόρι μιας κοπέλας. Ξεκίνησα παίζοντας το αγόρι
κάποιου κοριτσιού, μελλοντικούς συζύγους, πρίγκιπες.»
Ρουθ Νέγκα - Loving
«Οταν πέρασα οντισιόν για το ρόλο της Μίλντρεντ Λόβινγκ, έπρεπε να
εξαφανιστώ μέσα στο χαρακτήρά της. Συνήθως δεν φτιάχνω κοστούμια για τις
οντισιόν, αλλά αυτή τη φορά φόρεσα ένα καλοκαιρινό φόρεμα. Ηξερα πως αν
εμφανιζόμουν έτσι θηλυκή θα έκανα εντύπωση. Ενα χρόνο μετά έμαθα ότι
είχα πάρει το ρόλο. Στην πρεμιέρα της ταινίας στις Κάννες ανέβηκα τα
σκαλιά του Palais μακιγιαρισμένη και τα κατέβηκα με τη μάσκαρα να
τρέχει...»
Ταράζι Π. Χένσον - Hidden Figures
«Είμαι αρκετά καλή ηθοποιός. Θα το έλεγες αυτό, ε; Ε, λοιπόν για να
παίξω την Κάθριν Τζόνσον, μια μαθηματικό που βρήκε τον τρόπο να σταλούν
αστροναύτες στο διάστημα, έπρεπε να γίνω πιστευτή σαν ειδική στα
μαθηματικά - και είχα αποτύχει στο κολέγιο. Οπότε ο Θεός μάλλον έχει
απίστευτη αίσθηση του χιούμορ. Ακόμη και στο σετ υπήρχε καθηγητής για να
προσπαθήσει να με διδάξει. Και του έλεγα: "Πες μου τι πρέπει να γράψω
και θα το μάθω απ' έξω, γιατί δεν πρόκειται να το καταλάβω". Πάρτε τα
Μαθηματικά! Κέρδισα! Εγινα ηθοποιός!.»
Γουόρεν Μπίτι - Rules Don't Apply
«Δεν γνώριζα τον Χάουαρντ Χιουζ, οπότε είχα τη δυνατότητα να επιτρέψω
στη φαντασία μου να πάρει ελευθερίες. Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που
είχε πει ο Χένρι Φορντ: «Η Ιστορία είναι ένα ψέμα». Θα ήθελα να αναφερθώ
σε κάτι που είχε πει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ: "Η Ιστορία ήταν ευγενική
μαζί μου, γιατί είχα την πρόθεση να την γράψω μόνος μου". Και στην
ταινία χρησιμοποιώ κάτι που είχε πει ο ίδιος ο Χιουζ: "Μην διπλτσεκάρεις
ποτέ ένα ενδιαφέρον γεγονός".»
Κέισι Αφλεκ - Manchester by the Sea
«Μου άρεσαν οι ταινίες που με έκαναν να κλαίω και τώρα όλες οι
ταινίες με κάνουν να κλαίω. Δεν μου αρέσει αυτό τόσο πολύ. Εχω τα δικά
μου πράγματα για να κλάψω. Θυμάμαι να είμαι νέος στο πάτωμα του
διαμερίσματος του πατέρα μου και να βλέπω τον "Ανθρωπο Ελέφαντα" σε μια
ασπρόμαυρη τηλεόραση. Εκεί που ο Ανθρωπος Ελέφαντας έβγαζε το λόγο του
άρχισα να κλαίω. Αυτή η ταινία μου έκανε τρομερή εντύπωση. Εθεσε στο
μυαλό μου ένα επίπεδο για το τι είναι πιθανό στη ζωή.»
Ντακότα Φάνινγκ - American Pastoral
«Ο χαρακτήρας μου, η Μέρι, είναι πολύ σκοτεινός. Υπάρχει μια σκηνή
στην ταινία που βρίσκεται στη χειρότερη στιγμή της και ανυπομονούσα να
κάνω τις σκηνές αυτές. Αναπόφευκτα, επειδή ξεκίνησα να παίζω από πολύ
μικρή, o κόσμος έχει προαποφασίσει ποια είμαι και για τι πράγματα είμαι
ικανή. Εχω μάθει να το παραβλέπω αυτό γιατί θα τρέλαινε και επίσης θα με
έκανε να διαλέξω πράγματα για τους λάθους λόγους.»
Αλντεν Ερενράιχ - Rules Don't Apply & Hail Caesar!
«Ο Γουόρεν Μπίτι δεν κάνει ποτέ οντισιόν. Απλά τρως μαζί του και
μιλάς. Δύο, τρία χρόνια πριν, δειπνήσαμε μαζί και του ζήτησα να διαβάσει
μια από τις σκηνές. Ο Γουόρεν ήταν κάπως κουρασμένος και τον πίεσα.
Καταλήξαμε να παίζουμε τη σκηνή μαζί εννιά φορές. Θυμάμαι να έχω την
αίσθηση πως ακόμη και αν αυτή η ταινία δεν γίνει ποτέ ή αν εγώ τελικά
δεν παίξω σε αυτήν, θα έχω πάντα τη μνήμη να καθόμαστε στην κουζίνα του
στη μέση της νύχτας παίζοντας μια σκηνή.»
Νικόλ Κίντμαν - Lion
«Οταν έγινα 40, ο συζυγός μου ο Κιθ, με πήγε στην κορυφή ενός μικρού
λόφου στην Αυστραλία και είχε οργανώσει μια επίδειξη από πυροτεχνήματα
μόνο για τους δυο μας. Ηταν σέξι.»
Βίγκο Μόρτενσεν - Captain Fantastic
«Νομίζω ότι οι γυναίκες είναι καλύτεροι ηθοποιοί από τους άντρες.
Ιστορικά, έπρεπε να υποκρίνονται για την προστασία τους και να παίζουν
ρόλους σε ένα κόσμο που κυριαρχούσαν οι άντρες. Οι καλύτεροι άντρες
ηθοποιοί, όπως ο Μάρλον Μπράντο, είναι άνετοι με τη θηλυκή τους πλευρά.
Είναι αυτό που τους κάνει σπουδαίους.»
Ανέτ Μπένινγκ - 20th Century Women
«Μου αρέσουν τα emojis. Τα έμαθα από τα παιδιά μου και τώρα, συχνά
προτιμώ να μην χρησιμοποιώ λέξεις, μόνο emojis. Τις τελευταίες μέρες,
για παράδειγμα, χρησιμοποιούσα τη ντουντούκα. Σημαίνω ότι κάνω θόρυβο
για κάτι.»
Τζόελ Ετζερτον - Loving
«Εμαθα με έκπληξη πως πολλοί Αμερικάνοι δεν γνώριζαν την υπόθεση των
Λόβινγκ, πως έκανε νόμιμο των διαφυλετικό γάμο στη χώρα. Τα ονόματα των
Μίλντρεντ και Ρίτσαρτ Λόβινγκ δεν βρίσκονται στο χρονολόγιο των
κοινωνικών δικαιωμάτων που διδάσκονται στα σχολεία. Με κάποιο τρόπο,
αυτή η τεράστια νίκη δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο μια βόμβα ή το φόνο
κάποιου. Αντίθετα, ήταν μια ήρεμη επανάσταση που της αξίζει να είναι
αντικείμενο μιας δυνατής συζήτηση.»
Μισέλ Γουίλιαμς - Manchester by the Sea
«Γιατί το κάνουν αυτό στα παιδιά; Γιατί πρέπει πάντα κάποιος να
πεθαίνει σε μια ταινία κινουμένων σχεδίων για παιδιά; Οι ταινίες είναι
όλες τόσο καταθλιπτικές. Υπάρχει αρκετός χρόνος για να το μάθουν. Εγώ
και η κόρη μου έχουμε τελειώσει! Από δω και πέρα, θα βλέπουμε μόνο
ρομαντικές κομεντί και μιούζικαλ. Δεν θέλω να είμαι θλιμμένη.»
«Μπορεί να ακουστεί περίεργο, αλλά κλαίω πάντα στο φινάλε του "Step
Brothers". Εχω δει την ταινία δέκα φορές και με αγγίζει πάντα στο τέλος
όταν ο Γουίλ Φέρελ τραγουδάει. Δεν περιμένεις να κλάψεις βλέποντας αυτού
του είδους την κωμωδία, αλλά εγώ κλαίω πάντα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου