ΠΑΡΤΥ ΦΙΛΩΝ ΕΝΥΔΡΕΙΟΥ - Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Για τους αναχωρητές και τους «απ’ έξω»

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ - ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Η αγωνία όλων των επικεφαλής παρατάξεων που συμμετέχουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, να σχηματίσουν ψηφοδέλτια, είναι έκδηλη. Αν μέχρι πρότινος τα κριτήρια επιλογής υποψηφίων συμβούλων ήταν και ποιοτικά, σήμερα, με τα γιγαντιαία ψηφοδέλτια του «Καλλικράτη» τα κριτήρια υποβιβάζονται κυρίως σε ποσοτικά. Αν μέχρι πρότινος το ζητούμενο ήταν η συγκρότηση ισχυρού ψηφοδελτίου, σήμερα  προέχει  να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος  αριθμός συμβούλων. Στη διαδικασία αυτή οι υποψήφιοι δήμαρχοι κυρίως, αλλά και οι περιφερειάρχες, προσεγγίζουν και προσπαθούν να πείσουν ακόμη και πολίτες που ίσως να μην είχαν φανταστεί ποτέ πριν τον εαυτό τους σε αυτό το ρόλο.

Μια πρώτη εικόνα των υποψηφίων συμβούλων που έχουν ανακοινωθεί μέχρι σήμερα, από όλες τις παρατάξεις, δείχνει ότι υπάρχουν τρεις κατηγορίες.

Οι λεγόμενοι «επαγγελματίες» του είδους. Δεν νοείται εκλογική αναμέτρηση χωρίς να είναι παρόντες. Εναλλάσσονται μεταξύ των παρατάξεων με αντικειμενικό στόχο να μετέχουν αδιαλείπτως στη νομή της τοπικής εξουσίας.

Η δεύτερη κατηγορία είναι οι κομματικοί στρατοί. Επιστρατευμένα από τα κόμματά τους στελέχη, μπαίνουν στους συνδυασμούς χωρίς να ενδιαφέρονται καν ποιος είναι ο επικεφαλής.

Δυστυχώς επτωχεύσαμεν πολιτικώς

      ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ -

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Αν η αρχή είναι το ήμισι  του παντός, τότε οι οιωνοί δεν είναι καλοί.

Ο «Καλλικράτης» απέτυχε πριν ξεκινήσει!

Είναι αδύνατον πλέον να παρακολουθήσει κανείς τις εξελίξεις στα δημοτικά πράγματα της Ρόδου, πώς αλλάζουν και ανατρέπονται από ώρα σε ώρα. Παρακινδυνευμένο να τις σχολιάσεις, αφού την επόμενη μέρα τίποτα δεν θα είναι ίδιο με την προηγούμενη.

Ακατόρθωτο να τις ερμηνεύσεις με τη λογική, αφού η λογική δεν μένει πια εδώ. 

v   

                              

                Η κοινή γνώμη παρακολουθεί άναυδη, απογοητευμένη και απαισιόδοξη  να μαίνεται εδώ και πολλούς μήνες ένα άνευ προηγουμένου και αγριότητας παρασκήνιο, μεταξύ κομμάτων, προσώπων και παρατάξεων. Η πολιτική, απούσα, έχει δώσει τη θέση της στην παραπολιτική. Σήμερα, ενάμιση μήνα πριν από τις εκλογές που υποτίθεται ότι θα σηματοδοτήσουν τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έγινε μεταπολιτευτικά σ’ αυτή τη χώρα, δεν έχει ακουστεί λέξη για την ουσία αυτής της μεταρρύθμισης. Κανένας δεν συζητά για το μέλλον, κανένας δεν προσπαθεί να δώσει προοπτική και ελπίδα για κάτι καλύτερο, σε μια εποχή που έχει ανάγκη την ελπίδα, περισσότερο παρά ποτέ.  Πόση αδημονία, πόσες προσδοκίες, πόση ρητορεία για τον «Καλλικράτη», πόσες συζητήσεις για την αξία της αυτοδιοίκησης ως θεμελίου της δημοκρατίας και για τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των εκλογών και την αξία προσώπων που συνθέτουν τάσεις και ενώνουν, για την εμπιστοσύνη στην κρίση των πολιτών... Πόσα μεγάλα λόγια..