ΒΙΒΛΙΟ: MeMyselfandI: Photo Portraits of Picasso

 

O Pablo Picasso ήταν μια από τις πιο πολυφωτογραφημένες προσωπικότητες του περασμένου αιώνα. Σχεδόν όλες οι μεγάλοι φωτογράφοι του  εικοστού αιώνα τον φωτογράφισαν, συμπεριλαμβανομένων των Cecil Beaton, Henri Cartier-Bresson, Robert Doisneau, Man Ray, Irving Penn και ο Lee Miller

Κι ακόμη, οι  Rogi André, Richard Avedon, Bill Brandt, Brassaï, René Burri, Robert Capa, Lucien Clergue, Jean Cocteau, Denise Colomb, David Douglas Duncan, Jaques-Henri Lartigue, Herbert List, Dora Maar, Madame d'Ora, Willy Maywald, Gjon Mili, Inge Morath, Arnold Newman, Roberto Otero, Edward Quinn, Gotthard Schuh, Michel Sima και André Villiers.

Brassai: Ο φωτογράφος που λάτρεψε τη νύχτα, την ομίχλη και το Παρίσι

 O Gyula Halasz (γνωστός με το ψευδώνυμο Brassai) γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1899, στο Brasov...απ' όπου πήρε και το ψευδώνυμό του.

Στην ηλικία των τριών, η οικογένειά του μετακινήθηκε για να ζήσει στο Παρίσι για ένα έτος ενώ ο πατέρας του, καθηγητής λογοτεχνίας, δίδαξε στη Sorbonne. Σαν νέος ο Brassai μελέτησε τη ζωγραφική και τη γλυπτική στην ακαδημία Καλών Τεχνών στη Βουδαπέστη πριν καταταχθεί σε ένα σύνταγμα ιππικού του αυστροουγγρικού στρατού, μέχρι το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου.

Το 1920 πήγε στο Βερολίνο όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος και παράλληλα φοίτησε στην ακαδημία Καλών Τεχνών του Βερολίνου -Charlottenburg

Το 1924 κινήθηκε προς το Παρίσι όπου θα ζούσε το υπόλοιπο της ζωής του. Προκειμένου να μάθει τη γαλλική γλώσσα, ξεκίνησε με την ανάγνωση των εργασιών του Marcel Proust. Ζώντας ανάμεσα σε τόσους σημαντικούς καλλιτέχνες του Μontparnasse, ανέλαβε δουλειά ως δημοσιογράφος. Έγινε σύντομα φίλος μεταξύ άλλων με τους Henry Miller, lιon-Paul Fargue, και τον ποιητή Ζακ Prιvert.

Το 1926 συναντά τον συμπατριώτη του Andre Kertesz και τον ακολουθεί συχνά στις φωτογραφικές του βόλτες. Μάλιστα αρκετές φορές χρησιμοποιεί τις φωτογραφίες του φίλου του, ώστε να εικονογραφήσει άρθρα του.
Ο Brassai σαν δημοσιογράφος άρχισε να εξερευνά καλύτερα την πόλη του και ιδιαίτερα αργά τη νύχτα..και κάπως έτσι οδηγήθηκε στη φωτογραφία.
Αργότερα έγραψε ότι "η φωτογραφία μου επέτρεψε να καταλάβω τη νύχτα του Παρισιού και την ομορφιά των δρόμων και των κήπων στη βροχή και την ομίχλη"

Irving Penn: "Less is more" (φωτό)

"Το να φωτογραφίζεις ένα κέικ, μπορεί να είναι τέχνη"
Ίρβιν Πεν

Ο Ίρβινγκ Πεν, ο μεγάλος δάσκαλος στης αμερικανικής φωτογραφίας μόδας, του οποίου η μίνιμαλ αισθητική και ο γκλαμ αισθησιασμός άφησαν ένα μοναδικό οπτικό αποτύπωμα στην παγκόσμια μόδα, πέθανε στις 7 Οκτωβρίου 2009 στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη, σε ηλικία 92 ετών.
Ο εφευρέτης της ιδέας "less is more", μια φράση που ταυτίστηκε με την "αφαίρεση" στη φωτογραφία, γεννήθηκε το 1917 και ξεκίνησε την καριέρα του ως εικονογράφος στο περιοδικό Harper's Bazaar. "Σκόνταψε" πάνω στη φωτογραφία, όταν εγκαταλείποντας τη ζωγραφική, έπιασε δουλειά σαν γραφίστας στο περιοδικό Vogue, το 1943.
Οι φωτογράφοι του περιοδικού έβλεπαν με σηκωμένο φρύδι τις ανορθόδοξες ιδέες του, μέχρι που κάποιος υπεύθυνος του ανέθεσε το πρώτο του εξώφυλλο. Το αποτέλεσμα; Το τεύχος της Vogue, που κυκλοφόρησε την 1η Οκτωβρίου 1943, ήταν εντυπωσιακό: Μια καφέ δερμάτινη τσάντα, ένα μπεζ μαντίλι, γάντια, πορτοκάλια και λεμόνια ... σε σχήμα πυραμίδας!
Με το περιοδικό Vogue "έδεσε" τη μακρόχρονη και επιτυχημένη καριέρα του στο χώρο της μόδας. Το έργο του Πεν χαρακτηρίστηκε από τον αρμονικό συνδυασμό της κομψότητας με τον μινιμαλισμό και έγινε διάσημος για τα χαρακτηριστικά πορτρέτα διασημοτήτων και τις αισθησιακές φωτογραφήσεις μοντέλων, όπως η Κέιτ Μος και η Ζιζέλ.
Ο Πεν προτιμούσε τον κλειστό χώρο και στοχευμένο φωτισμό ενός στούντιο, θεωρώντας ότι μακριά από το φυσικό τους φόντο τα πρόσωπα βγάζουν τον πραγματικό τους εαυτό!
Ο Πεν παντρεύτηκε το αγαπημένο του μοντέλο, τη Λίζα Φόνσαγκριβ το 1950 - απέκτησαν έναν γιό, τον Τομ - και παρέμεινε μαζί της μέχρι το θάνατό της το 1992. Ήταν αδελφός του σκηνοθέτη Άρθουρ Πεν.

Έργα του έχουν φιλοξενηθεί σε μεγάλες αίθουσες τέχνης και μουσεία, όπως το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης και η Εθνική Πινακοθήκη στην Ουάσινγκτον, και έχουν ξετινάξει το σφυράκι μεγάλων δημοπρασιών τέχνης σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο.