Να διατηρήσουμε τα κεκτημένα

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ

Για μια ακόμη φορά φοβάμαι ότι θέτουμε λάθος στόχους και κινδυνεύουμε να απολέσουμε κεκτημένα. Ο λόγος περί της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου στο νησί της Ρόδου, η διαχείριση της οποίας  περνά πλέον στην Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων, γεγονός που επί της ουσίας ισοδυναμεί με την κατάργηση της ΚΕΔ.
Στη σύσκεψη που έγινε προ ολίγων ημερών με πρωτοβουλία του δημάρχου Ροδίων κ. Χατζή Χατζηευθυμίου  όλοι οι συμμετέχοντες συμφώνησαν να διεκδικήσουν το δικαίωμα του ενιαίου δήμου Ρόδου να διαχειρίζεται την περιουσία που ουσιαστικά του ανήκει. Παράλληλα αποφασίστηκε να συνταχθεί κείμενο με το οποίο η κυβέρνηση ότι θα πρέπει να δεσμευθεί θα πράξει αυτό που πρέπει.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν, στη δεδομένη συγκυρία, με την κυβέρνηση να έχει βάλει πλώρη για την αξιοποίηση (κατ΄ άλλους ξεπούλημα) της δημόσιας περιουσίας ανά τη χώρα, το να διεκδικούμε να περάσει στον καλλικρατικό δήμο της Ρόδου  διαχείριση της δημόσιας περιουσίας στο νησί, είναι ένα ρεαλιστικό αίτημα. Πολύ φοβάμαι πως δεν είναι. Ακριβώς λόγω του άγχους της κυβέρνησης να αυξήσει τα έσοδά της . Ίσως, λοιπόν, σε αυτή τη συγκυρία , αυτό που προέχει είναι να διατηρήσουμε τα κεκτημένα που σήμερα κινδυνεύουμε να χάσουμε, αν δεν έχουν χαθεί ήδη. Και εξηγώ.
Ήδη από τον ιδρυτικό νόμο της ΚΕΔ, περιγράφηκε με σαφήνεια η απόδοση στα Δωδεκάνησα των εσόδων του κράτους από τη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας στο νομό. Το 1982, με υπουργική απόφαση του τότε υπουργού Οικονομίας Δημήτρη Κουλουριάνου, καθορίστηκε το ποσοστό  75% επί των εσόδων της ΚΕΔ να διατίθεται στη Νομαρχία Δωδεκανήσου (μετέπειτα στην αιρετή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση). Σήμερα, με την επικείμενη κατάργηση  της ΚΕΔ τείνει  να καταργηθεί εν τοις πράγμασιν και το δικαίωμα αυτό της Δωδεκανήσου, εκτός κι αν προβλεφθεί ρητώς δια νόμου, τα έσοδα από τη αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου να περιέλθουν στον ενιαίο δήμο Ρόδου ή στην αιρετή Περιφέρεια. Ίσως από εκεί θα έπρεπε να ξεκινήσει η διεκδίκηση και δευτερευόντως να συζητήσουμε για τη διαχείριση αυτής καθαυτής της περιουσίας. Αυτό προέχει στη δεδομένη στιγμή και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθούν άμεσα,  χωρίς καθυστέρηση και χωρίς άλλες συσκέψεις οι βουλευτές του νομού, πριν είναι αργά.

Ληστεία και συμπάθεια!

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται ληστεία σε Τράπεζα στο νησί της Ρόδου. Είναι όμως η πρώτη φορά που ο ληστής περιεβλήθη με τόση συμπάθεια από όσους παρακολούθησαν το απονενοημένο που επιχείρησε, για να σώσει το σπίτι του από κατάσχεση! Αυτό τουλάχιστον ισχυρίστηκε ο ίδιος, αφού εκτός του ότι κατάφερε να ληστέψει με συνοπτικές διαδικασίες την Τράπεζα, είχε διάθεση να συνομιλήσει και με όσους βρίσκονταν εκεί την ώρα εκείνη και να τους εξηγήσει ότι αναγκάζεται να το κάνει, γιατί η Τράπεζα του παίρνει το σπίτι και ότι για όλα φταίει η κυβέρνηση και ο Παπανδρέου! Οι δηλώσεις που έγιναν από αυτόπτες μάρτυρες μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες ήταν αποκαλυπτικές! Σχεδόν με οίκτο αντιμετώπισαν όλοι το ληστή, παράλληλα με την εμφανή διάθεση να τον δικαιολογήσουν και να προβλέψουν ότι από εδώ και στο εξής οι ληστείες θα αυξηθούν αφού ο κόσμος δεν έχει να φάει. ‘Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, με τις Τράπεζες να βρίσκονται στη δίνη της οργής και της αγανάκτησης των πολιτών, δεν θα πρέπει να παραξενεύει κανέναν η προοπτική οι ληστές να αναγορεύονται σε λαϊκούς ήρωες! Σημεία των καιρών…

Αυτοί τρέχουν κι εμείς στη μιζέρια μας!

 ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ

Όσο εμείς διαχειριζόμαστε επί δεκαετίες τη μιζέρια μας – όμηροι της μικροπολιτικής και της αδυναμίας να συνεννοηθούμε μεταξύ μας – η Κρήτη τρέχει μίλια μπροστά. Και δεν αναφέρομαι στο πρόσφατο Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών (όταν επιχειρήθηκε η συνάντηση των Δωδεκανησίων της Διασποράς πριν από 2-3 χρόνια, οι λιγοστοί ομογενείς που ήλθαν στη Ρόδο βρέθηκαν να παρακολουθούν  περιορισμένης  προσέλευσης εκδηλώσεις, με τα λογύδρια της ποικιλώνυμης πολιτικής ηγεσίας του τόπου να βρίθουν  κοινοτυπιών). Δεν αναφέρομαι στη χθεσινή ανθρώπινη αλυσίδα των 200.000 ανθρώπων που χόρεψαν πεντοζάλη απ’ άκρου εις άκρον της Κρήτης, για να διεκδικήσουν μια θέση στο βιβλίο Γκίνες και να κάνουν παγκοσμίως γνωστή  την Κρήτη με σύνθημα τη συναδέλφωση των λαών. Δεν αναφέρομαι μόνο σ’ αυτά.  Όσο εμείς αδυνατούμε εδώ και δεκαετίες να ολοκληρώσουμε βασικά έργα υποδομής στο νησί της Ρόδου, όσο «ψαχνόμαστε»  με την περιβόητη ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ και τη δυνατότητά της να διαχειριστεί τα έργα στα μικρά νησιά, με απώλειες πόρων και καταγγελίες, η Κρήτη προχώρησε στη σύσταση της ΚΡΗΤΗ ΑΕ, στα πρότυπα της ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ.
Το αίτημα είχε καταθέσει στους αρμόδιους υπουργούς Λούκα Κατσέλη και Δημήτρη Ρέππα τον περασμένο Δεκέμβριο ο Βουλευτής Ηρακλείου της ΝΔ, Λευτέρης Αυγενάκης. Τον περασμένο Ιανουάριο ο υπουργός Υποδομών Δημήτρης Ρέππας προανήγγειλε στη Βουλή τη δημιουργία της και την επιβεβαίωσε πριν λίγες ημέρες ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών. Με την επιστροφή του Γιώργου Παπανδρέου από την Κρήτη, η αρμόδια διυπουργική επιτροπή έπιασε δουλειά. 

Συνέντευξη Χρήστου Σταϊκούρα στη Ρένα Διακίδη - Δημοκρατική της Ρόδου

Στο αδιέξοδο της κυβερνητικής πολικής για την απεμπλοκή της χώρας από την οικονομική κρίση αναφέρεται σε συνέντευξη του στη «δ» ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, ο οποίος προ ημερών βρέθηκε στη Ρόδο.
«Αν συνεχίσουμε επί μακρόν το δρόμο του «Μνημονίου» λαμβάνοντας μόνο περιοριστικά μέτρα, μειώνουμε το διαρθρωτικό, όμως αυξάνουμε το κυκλικό έλλειμμα με την ύφεση που προκαλούμε, ενώ, παράλληλα, διατηρούμε το υψηλό δημόσιο χρέος» αναφέρει και προσθέτει ότι «η αξιολόγηση από την “Τρόικα”, της εφαρμογής του Μνημονίου από την Κυβέρνηση, δεν δικαιολογεί θριαμβολογίες. Αντιθέτως οι αποκλίσεις, οι κίνδυνοι και οι συστάσεις που περιλαμβάνονται στην αξιολόγηση καταδεικνύουν ότι οι μεγάλες θυσίες του Ελληνικού λαού δεν πιάνουν τόπο».
Ο κ. Σταϊκούρας σχολιάζει την πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης για τη στήριξη των Τραπεζών με ένα νέο πακέτο μέτρων, λέγοντας πως, παρά τα πυρά που είχε δεχθεί από το ΠΑΣΟΚ ανάλογη απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή, σήμερα η κυβέρνηση Παπανδρέου «υιοθετεί πλήρως την πολιτική της Κυβέρνησης της ΝΔ».
Αναφερόμενος στην πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την έξοδο της χώρας από την κρίση, επαναλαμβάνει ότι το μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος και ότι υπάρχει και άλλος δρόμος: «Πρόκειται για έναν εναλλακτικό δρόμο που οδηγεί σε «ενάρετο κύκλο» αειφόρου ανάπτυξης και διαρκώς βελτιούμενης κοινωνικής ευημερίας,
που, βέβαια, δεν είναι χωρίς θυσίες. Δρόμο, όμως, με λιγότερες θυσίες και καλύτερες προοπτικές».


Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ...

Νίκος Ζωίδης : Οι εκλογές στο Δήμο Ρόδου είναι αμιγώς πολιτικές

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ

«Οι εκλογές του Νοεμβρίου για την αυτοδιοίκηση στον ενιαίο δήμο της Ρόδου είναι αμιγώς πολιτικές και αυτό θα παίξει ρόλο στην τελική επιλογή των πολιτών», αναφέρει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δωδ/σου κ. Νίκος Ζωίδης στην συνέντευξή του προς τη «δ», υπερτονίζοντας τον πολιτικό χαρακτήρα της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης, το διακύβευμα των οποίων είναι η επιτυχία της επιχειρούμενης μεγάλης τομής στα αυτοδιοικητικά πράγματα του τόπου.
Ο κ. Ζωίδης, ο οποίος με τον τρόπο αυτό απαντά στην υποψηφιότητα Χατζημάρκου, υπεραμύνεται των διαδικασιών του ΠΑΣΟΚ για την επιλογή του υποψηφίου δημάρχου Ρόδου και δεν δέχεται την άποψη ότι μέχρι τώρα η διαδικασία αυτή έχει απαξιώσει τους συμμετέχοντες διεκδικητές του κομματικού χρίσματος. Επικαλούμενος το συσχετισμό των δυνάμεων των κομμάτων στις τελευταίες εκλογές, πιστεύει ότι «όταν θα γίνει η τελική επιλογή, θα δημιουργηθεί η δυναμική αυτή που θα φέρει τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ στον δημαρχιακό θώκο».
Προβλέπει δε ότι η επιλογή του υποψηφίου δημάρχου θα γίνει μεταξύ των 6 στελεχών που μετέχουν στη διαδικασία και ότι δεν συντρέχει λόγος αναζήτησης μιας άλλης λύσης , είτε ακόμη της πιθανολογούμενης παρέμβασης του πρωθυπουργού.
Για τον Γιάννη Παρασκευά, ο κ. Ζωίδης δεν πιστεύει ότι θα δημιουργήσει πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ , αν δεν είναι εκείνος η επολογή του κόμματος. Αναφερόμενος στην πορεία και την ιστορία του στο ΠΑΣΟΚ, εκτιμά ότι «θα είναι ο τελευταίοs που θα δημιουργήσει πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ ή ο τελευταίος που θα εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ».

H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ .......

Καλλιτέχνες σε εγρήγορση

Από την Αμερική έως την Ινδία και από τη Μέση Ανατολή έως την Καραϊβική, η εξουσία αναγκάζει τους ανήσυχους δημιουργικούς ανθρώπους να βρίσκονται σε συνεχή ετοιμότητα και εγρήγορση.  Ο Ζαν - Λικ Γκοντάρ ανατάραξε τα γαλλικά νερά με την άρνησή του να παρευρεθεί στο Φεστιβάλ των Κανών σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την τοκογλυφική «βοήθεια» των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην Ελλάδα. Το ίδιο είχε κάνει όταν επρόκειτο να τιμηθεί σε φεστιβάλ κινηματογράφου στο Ισραήλ, επικαλούμενος την κακομεταχείριση των Παλαιστινίων. Και ο ιρλανδός σκηνοθέτης Κεν Λόουτς ανάγκασε το Φεστιβάλ του Εδιμβούργου να επιστρέψει μια ισραηλινή χορηγία, ενώ απέσυρε την ταινία του από το φεστιβάλ της Μελβούρνης που είχε χορηγό την ισραηλινή πρεσβεία.


Ολοι κατά του νόμου 

Στις ΗΠΑ, οι διαμαρτυρίες δεν εστιάζονται μόνο στους πολέμους. Ο Μάικλ Μουρ ανέδειξε με την ταινία Sicko τις τεράστιες τρύπες του συστήματος υγείας. Και τώρα, ένας νέος νόμος για τους μετανάστες στην Αριζόνα, ξεσήκωσε θύελλα και δίχασε την Αμερική.
Η Σακίρα, με καταγωγή από την Κολομβία, τα πήρε στο κρανίο και πήγε στο Φίνιξ για να μεταπείσει τις τοπικές αρχές. Ο Πορτορικανός Ρίκι Μάρτιν, στην απονομή των βραβείων του Billboard για τη μουσική λάτιν, αποθεώθηκε από το ακροατήριο λέγοντας εκτός κειμένου «Αυτός ο νόμος είναι απαράδεκτος. Σταματήστε τις διακρίσεις! Σταματήστε το μίσος! Σταματήστε τον ρατσισμό!» Αλλά και η Λίντα Ρόνσταντ δήλωσε «οι Μεξικανο-αμερικανοί δεν πρέπει να υποκύψουν» και ο Τζο Σατριάνι «εάν ζεις σε πόλεις των συνόρων, αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε πολιορκία. Τα τελευταία 15 χρόνια, η διάβρωση των δικαιωμάτων των αμερικανών πολιτών μάς έχει κάνει να ζούμε σε αστυνομικό κράτος».

Τζον Ρόμερ : H Aριστερά και η ισότητα των ευκαιριών

Συνέντευξη στους Χρηστο Καμπολη, Χαριδημο Κ. Τσουκα και Αριστειδη Ν. Χατζη (*) Ελάχιστοι διανοούμενοι έχουν την ικανότητα να συνεισφέρουν ταυτόχρονα σε τρία επιστημονικά πεδία – τα οικονομικά, την πολιτική φιλοσοφία και την πολιτική επιστήμη. Ακόμα λιγότεροι είναι οι διανοούμενοι για τους οποίους η επιστήμη δεν είναι «εσωτερική» ενασχόληση, αλλά εργαλείο ανάλυσης της κοινωνίας, με σκοπό τη βελτίωσή της. Ο Τζoν Ρόμερ (John Roemer) είναι ένας κατ’ εξοχήν τέτοιος διανοούμενος. Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Οικονομικών στην Eδρα Elizabeth S. και A. Varick Stout στο Πανεπιστήμιο Γέιλ (Yale University) στις ΗΠΑ, ο Ρόμερ είναι ένας από τους κορυφαίους αριστερούς κοινωνικούς και οικονομικούς επιστήμονες στην εποχή μας. Το επιστημονικό έργο του πλούσιο, πολυσχιδές και αξιοζήλευτο, εκτείνεται από τις θεωρίες της εκμετάλλευσης και της ισότητας μέχρι την οικονομική ανάλυση της ξενοφοβίας και των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Στα κυριότερα βιβλία του περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων: A General Theory of Exploitation and Class (1982), A Future for Socialism (1994, κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Στάχυ), Theories of Distributive Justice (1996), Equality of Opportunity (1998), Political Competition (2001), Democracy, Education & Equality (2006) και Ra-cism, Xenophobia and Redistribution (2007). Από τους πρωτοπόρους του λεγόμενου «αναλυτικού μαρξισμού» στη δεκαετία του 1980, το έργο του Ρόμερ ανανέωσε τη σοσιαλιστική επιστημονική σκέψη, ιδιαίτερα μετά το 1989, επισημαίνοντας την αναγκαιότητα τόσο της αγοράς σε κάθε πολύπλοκη κοινωνία όσο και του εξισωτικού προτάγματος. Για τον Ρόμερ η σοσιαλιστική σκέψη δεν μπορεί να θεωρηθεί έγκυρη αν δεν λάβει υπόψη την ανάγκη της οικονομικής αποτελεσματικότητας, της ισότητας και της ελευθερίας. Η επίτευξη της ισότητας στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς και της φιλελεύθερης δημοκρατίας αποτελεί τον μόνιμο προβληματισμό που διαπερνά το έργο του κορυφαίου οικονομολόγου. Πολιτικός ακτιβιστής στη δεκαετία του 1960, εντυπωσιακά ευρυμαθής και ευαίσθητος στα κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, ο Ρόμερ υποστηρίζει με πάθος ότι δεν αρκεί να θέλει κανείς να αλλάξει τον κόσμο, πρέπει συγχρόνως να μοχθήσει να τον κατανοήσει. Eνα ανήσυχο και ανοιχτόμυαλο πνεύμα διαπερνά το έργο του: όπως τονίζει στη συνέντευξη αυτή, «η σκέψη μου αλλάζει όσο συνεχίζω να μελετώ».