Για τους μετά Χριστόν προφήτες.

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ - ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Επειδή εκ των υστέρων πολλοί θα σπεύσουν να εμφανιστούν ως μετά Χριστόν προφήτες για όσα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ με τις διαδικασίες επιλογής υποψηφίου , η στήλη ανατρέχει σε προηγούμενα άρθρα, όπου είχε προβλέψει με μαθηματική ακρίβεια το τι  επρόκειτο να συμβεί.  Όχι βέβαια  ότι διαθέτει μαντικές ικανότητες, αλλά γιατί όλα ήταν φαεινότερα του ηλίου. Από την αρχή…

Οι άξιοι και όχι οι αρεστοί – Παρασκευή 11 Ιουνίου

Η πρώτη ένσταση που θα μπορούσε να έχει κανείς επί της διαδικασίας, εν προκειμένω του ΠΑΣΟΚ, είναι η αυστηρά συγκεντρωτική πρακτική που ακολουθείται. Η πολυδιαφημισμένη από τον Γιώργο Παπανδρέου «συμμετοχική δημοκρατία» εφαρμόστηκε μόνο δύο φορές στην πράξη για την εκλογή του ιδίου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Έκτοτε, όλες οι άλλες επιλογές προσώπων έγιναν από μια ολιγομελή επιτροπή οι αποφάσεις της οποίας ουδόλως δεσμεύονται από τις αποφάσεις και τις προτάσεις των τοπικών κομματικών οργάνων, που υποτίθεται ότι εκφράζουν τις τοπικές κοινωνίες και την κομματική βάση. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που άλλα αποφάσιζαν οι τοπικές οργανώσεις και άλλα προέκυπταν στη συνέχεια, αφού τα μέλη της επιτροπής αξιολόγησης  αποδείχθηκαν επιρρεπή σε παρασκηνιακές πιέσεις, μεθοδεύσεις, υποδείξεις, ακόμη και απειλές αν δεν περνούσαν τα ονόματα της αρεσκείας ορισμένων. Πολλές φορές οι επιλογές έγιναν με κριτήριο τις ισορροπίες, τις προσωπικές σχέσεις, τις γνωριμίες, κριτήρια κάθε άλλο παρά πολιτικά.

Τα τοπικά κομματικά όργανα από την πλευρά τους, έχουν κι αυτά τη δική τους ευθύνη. Δεν είναι λίγες και εδώ οι περιπτώσεις που στελέχη με θεσμικούς κομματικούς ρόλους, αντί να διαφυλάξουν ως οφείλουν τη διαδικασία και το αδιάβλητό της, την υπονόμευσαν αφού επέλεξαν να παίξουν το ρόλο του μηχανισμού που εξυπηρετεί συγκεκριμένες στοχεύσεις μεγαλόσχημων τοπικών κομματικών παραγόντων. Αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες σε τοπικό επίπεδο, με κομματικά στελέχη να απαξιώνουν εκ των προτέρων τους υποψηφίους του κόμματος και μετά να τους καλούν να υποβάλουν τις προτάσεις τους μέσα από το διαδίκτυο, που αναζητούν υποψηφίους σε χώρους συντηρητικούς τους οποίους χωρίζει άβυσσος με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ στην αυτοδιοίκηση, που άγονται και φέρονται από δημοσκοπήσεις – φαντάσματα που ‘άλλους απαξιώνουν και άλλους αναδεικνύουν ως … σωτήρες, όλα αυτά είναι ενδεικτικά των αδυναμιών της ακολουθούμενης από το ΠΑΣΟΚ διαδικασίας επιλογής.

Η κατάθεση προτάσεων και αυτοπροτάσεων κάθε ενδιαφερόμενου μέσω διαδικτύου, δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι, ούτε να θεωρηθεί άνοιγμα της διαδικασίας στην κοινωνία, αφού οι πλειονότητα των προτάσεων αυτών, αν όχι όλες, καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων.

 Το ΠΑΣΟΚ όφειλε να ανοίξει τις διαδικασίες στην κοινωνία, μέσα από εσωκομματικές εκλογές ανάδειξης των υποψηφίων δημάρχων που θα στηρίξει. Μόνο τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια αντιπροσωπευτική της βούλησης της βάσης επιλογή προσώπων, παρά τον κίνδυνο που ελλοχεύει, να  εμφανιστούν εμφυλιοπολεμικά φαινόμενα, που είναι αλήθεια ότι τα ζήσαμε στο παρελθόν και στο τοπικό ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε περίπτωση, το στοίχημα είναι να αναδειχθούν οι άξιοι και όχι οι αρεστοί. Και την ευθύνη γι αυτό φέρουν αποκλειστικά τα κόμματα. Οι άξιοι  θα πρέπει να επιλεγούν -  έστω και μέσα από τις διαδικασίες που αποφασίστηκαν -  και οι πολίτες να κληθούν, εν συνεχεία, μέσα από τους άξιους να επιλέξουν τους καλύτερους.

 Διαδικασίες παρωδία – Παρασκευή 18 Ιουνίου

Πως θα μπορούσε κανείς να περιγράψει τις διαδικασίες επιλογής υποψηφίων στο ΠΑΣΟΚ με μια λέξη; Πολύ απλά. Ρεζιλίκι! Οι κομματικοί  «υπεύθυνοι», αυτοί που συνέταξαν την τελική λίστα που έστειλαν στη Κεντρική Επιτροπή Αξιολόγησης Υποψηφίων, όχι μόνο μετέτρεψαν τη διαδικασία σε παρωδία, αλλά εξευτέλισαν και αυτά τα ίδια τα πρόσωπα που τελικώς συμπεριέλαβαν στην πρότασή τους.  Κατ’ αρχήν, δεν μπορώ να αντιληφθώ με ποιο κριτήριο, άνθρωποι που ούτε προτάθηκαν, ούτε αυτοπροτάθηκαν στην διαδικτυακή διαδικασία, τελικά συμπεριελήφθησαν στη λίστα. Από …ελεημοσύνη ή για να τους εξευτελίσουν; Όταν λοιπόν οι μισοί από όσους προτείνεις ως κομματική οργάνωση, δεν θέλουν να είναι υποψήφιοι δήμαρχοι, ποιά είναι η αξία της πρότασής σου; Κατόπιν τούτων, αποδεικνύεται τουλάχιστον εξευτελιστική η όλη διαδικασία ανάδειξης των υποψηφίων. Όπως ήδη έχει υποστηρίξει η παρούσα στήλη, η δυνατότητα που θεωρητικά δίνεται στο κάθε στέλεχος ή μέλος του ΠΑΣΟΚ (εξαιρουμένων όσων εμπίπτουν σε ασυμβίβαστα) να προτείνει και να αυτοπροταθεί μέσω διαδικτύου, δεν είναι παρά μια προσχηματικά ανοιχτή διαδικασία, που δημιουργεί την ψευδαίσθηση των ίσων ευκαιριών και της αντικειμενικής αξιολόγησης. Δεν είναι τίποτε από όλα αυτά. Από τη στιγμή που κάθε Νομαρχιακή Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να καταστρατηγεί αυτή τη λογική και να προσθέτει όλως αυθαιρέτως και κάτω από τις όποιες σκοπιμότητες διάφορα πρόσωπα, είναι προφανές ότι όλη η υπόθεση εκφυλίζεται και μετατρέπεται σε διαδικασία - παρωδία. Από εκεί και πέρα, ο ρόλος των κατά τόπους κομματικών οργανώσεων δεν είναι παρά απλά γνωμοδοτικός και ουδόλως δεσμευτικός των αποφάσεων της Κεντρικής Επιτροπής Αξιολόγησης, η οποία θα κάνει τις δικές της επιλογές, με τα δικά της κριτήρια, ενώ μπορεί κάλλιστα να καταλήξει και σε πρόσωπο που ούτε προτάθηκε, ούτε αυτοπροτάθηκε, ούτε από το διαδίκτυο, ούτε από τις Νομαρχιακές Επιτροπές. Προς τι λοιπόν όλη αυτή η φασαρία; Ας όριζαν από μιας αρχής τους υποψηφίους της αρεσκείας τους να τελειώνουμε ή , αν τολμούσαν, ας έδιναν το λόγο στη βάση.

Παραιτηθείτε! Είναι θέμα αξιοπρέπειας – Πέμπτη 1η Ιουλίου

Δεν θυμάμαι να έχουν  απαξιωθεί και αποδυναμωθεί στο παρελθόν υποψηφιότητες μέσα σε μια κομματική διαδικασία, όσο αυτή τη φορά, στη διαδικασία που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ για την επιλογή του υποψηφίου δημάρχου Ρόδου.

Πριν ακόμη εκδοθεί η εγκύκλιος που τους καλούσε σε πρόταση και αυτοπρόταση, τους είχαν ήδη απαξιώσει όσοι έλεγαν ότι «δεν τραβάνε», «δεν συσπειρώνουν», «είναι φθαρμένοι» και άλλα παρόμοια, ενώ ταυτόχρονα είχαν αρχίσει στο παρασκήνιο να αναζητούν και να συζητούν για πρόσωπα στο συντηρητικό χώρο.  ‘Όπως είχε γράψει τότε η στήλη, αυτό δεν συνιστά υποβάθμιση και απαξίωση μόνο των  εν δυνάμει υποψηφίων, αλλά και του ίδιου του κομματικού χώρου του ΠΑΣΟΚ συνολικά.

Τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα όταν ξεκίνησε η διαδικασία και μαζί το άκριτο γράψε – σβήσε στις λίστες των υποψηφίων που εστάλησαν στα κεντρικά. Και τότε όμως δεν τελείωσαν τα βάσανά τους. Ακόμα κι εκεί μέσα συνεχίζεται το ίδιο τροπάριο. «Δεν τραβάνε», «δεν συσπειρώνουν», «είναι φθαρμένοι», «να ξαναπαρακαλέσουμε τον Κοσμά Σφυρίου» κλπ.

Κατόπιν αυτών, διερωτώμαι αν υπάρχει έστω και ένας εκ των υποψηφίων που δεν αισθάνεται αυτή την ώρα το παιχνίδι της απόλυτης απαξίωσης, για να μην πω εξευτελισμού, που παίζεται σε βάρος τους και που θα τραβήξει πολύ ακόμη ως φαίνεται.

Πρόταση: Κύριοι, παραιτηθείτε εδώ και τώρα από τη διαδικασία – παρωδία που σας εξευτελίζει και σας απομειώνει πολιτικά κάθε μέρα που περνάει. Με κοινή η συλλογική δήλωση, διαχωρίστε τη θέση σας και λάβετε τις προσωπικές σας αποφάσεις για το πώς θα πορευτείτε στο άμεσο μέλλον. Σε τελευταία ανάλυση, είναι θέμα αξιοπρέπειας

Σήμερα κιόλας να βγουν μπροστά! - Τρίτη 6 Ιουλίου

Από το κακό στο χειρότερο πάνε τα πράγματα στο ΠΑΣΟΚ και θα συνεχίσουν να πηγαίνουν ώσπου  να εμπεδώσουν άπαντες το ατελέσφορο των «διαδικασιών» επιλογής των υποψηφίων.

Το κόμμα που «είχε χρόνο» και «είχε στελέχη» κατά τις αυτάρεσκες δηλώσεις των εκπροσώπων του, σήμερα ούτε χρόνο έχει, ούτε τα στελέχη του θεωρεί ικανά, ώστε να τελειώνει μια ώρα γρηγορότερα από τη φάση της επιλογής.  Το χειρότερο είναι ότι πολλοί είναι εκείνοι, αν όχι οι περισσότεροι, που δηλώνουν πεπεισμένοι ότι  πίσω από τις καθυστερήσεις και τα κάθε λογής άλλοθί τους, δεν κρύβεται η απώλεια ελέγχου της κατάστασης (το ΠΑΣΟΚ δεν είναι χθεσινό κόμμα και τουλάχιστον σ’ αυτά τα ζητήματα έχει μεγάλη εμπειρία), αλλά σκοπιμότητες.  Όσο τα τοπικά στελέχη του στις διάφορες συνεντεύξεις τους, αλλά και από τους πολίτες, καλούνται να πείσουν ότι δεν είναι «στημένη η δουλειά» για να πάει ο Δήμος Ρόδου σε συντηρητικό υποψήφιο, τόσο πιο μεγάλη γίνεται η καχυποψία των απλών μελών και ψηφοφόρων, τόσο περισσότερο απαξιώνονται οι διαδικασίες.

Κατόπιν αυτών των εξελίξεων, μια είναι η διέξοδος. Όποιος εκ των υποψηφίων δημάρχων αισθάνεται έτοιμος να βγει μπροστά, να το κάνει σήμερα κιόλας. Να ανακοινώσει την κάθοδό του στις εκλογές του Νοεμβρίου, χωρίς να περιμένει το αποτέλεσμα μιας κομματικής διαδικασίας που ήδη έχει απαξιωθεί στη συνείδηση της βάσης τους ΠΑΣΟΚ, ως εκ τούτου το αποτέλεσμά της, όποιο κι αν  είναι,  δύσκολα θα νομιμοποιηθεί. Όποιος το τολμήσει, μπορεί να θεωρηθεί «αντάρτης» για ένα κομματικό κονκλάβιο, για τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ όμως είναι ο μόνος τρόπος που απομένει για να γλυτώσει ο χώρος τους το ρεζιλίκι.

Σε αντιπερισπασμό – Πέμπτη 8 Ιουλίου

Μέσα σε όλα που ακούστηκαν χθες, με τη βεβαιότητα της ανακοίνωσης της υποψηφιότητας του Γιάννη Παρασκευά, ήταν και τα περί  της ανακοίνωσης της υποψηφιότητας του Στάθη Κουσουρνά. Το ΠΑΣΟΚ δηλαδή, σε μια προσπάθεια να προλάβει τη συνέντευξη Παρασκευά, σήμερα το πρωί (Πέμπτη) αν όχι και χθες το βράδυ ακόμη, θα ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του βουλευτή για το Δήμο Ρόδου.

Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές καμία τέτοια εξέλιξη δεν υπήρχε,  ούτε επιβεβαιωνόταν από κάπου η πληροφορία. Δια της κοινής λογικής όμως, δεν μπορώ να φανταστώ ένα εν ενεργεία βουλευτή να δέχεται να παίξει το ρόλο του … κομπάρσου σε μια παράσταση που από τη αρχή δεν είχε και τόση επιτυχία, μόνο και μόνο «για να τη σπάσουν» στον Γιάννη Παρασκευά,  αγνοώντας και παρακάμπτοντας με τρόπο απόλυτα μειωτικό τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους  για το δήμο. Ακόμη κι αν κάποιοι στο σκέφτηκαν, ακόμη κι αν το επιδίωξαν, ακόμη κι αν το εισηγήθηκαν, μου φαίνεται απολύτως εξωφρενικό για να το αποδεχθεί ένας βουλευτής.

(Κι όμως το απεδέχθη!)