Η ίδια η πολιτική των διακύβευμα των δημοτικών εκλογών

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ

Σε μια περίοδο γενικευμένης απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών, είναι μάλλον ουτοπία να προσδοκά κανείς ότι οι εκλογές του Νοεμβρίου για την ανάδειξη των νέων δημοτικών αρχών, θα γίνουν με όρους πολιτικούς. Συνηθίζουμε να λέμε ότι ο Έλληνας δεν ψηφίζει, καταψηφίζει. Κατά συνέπεια, θα καταψηφίσει και πάλι όλους όσους έκαναν τη ζωή του πιο δύσκολη στην καθημερινότητά της, όλους όσους ευθύνονται για το άδειασμα της τσέπης του. Ψήφος καταδίκης επί δικαίων και αδίκων. Στην ουσία των νέων προτάσεων ελάχιστα θα σταθεί. Αυτό θα το ξεπεράσει με τη συνήθη δικαιολογία: «Ας δούμε κι αυτούς τι θα κάνουν»…

Ελάχιστοι θα αντιληφθούν ότι το διακύβευμα των εκλογών δεν είναι ούτε το πεζοδρόμιο μπροστά από το σπίτι τους, ούτε το πάρκο της γειτονιάς τους, ούτε το σιντριβάνι στην Πλατεία Χαρίτου, ούτε οι δημόσιες τουαλέτες στο Ενυδρείο. Ελάχιστοι θα αντιληφθούν ότι το διακύβευμα των εκλογών του Νοεμβρίου είναι η ίδια η πολιτική.

Ζούμε σε μια περίοδο που οι πολιτικοί σχεδόν ντρέπονται να πουν ότι είναι πολιτικοί . Κι εκείνοι που δεν είναι, αλλά φιλοδοξούν να ασκήσουν εξουσία, περιφέρουν σαν τίτλο τιμής το γεγονός ότι ουδεμία σχέση έχουν με την πολιτική! Οι τελευταίες εξελίξεις στο τοπικό πολιτικό σκηνικό έχουν ήδη καθορίσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα διεξαχθούν οι δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου. Επιχειρηματίες εναντίον πολιτικών. Επιχειρηματίες που επιχειρούν να εκμεταλλευθούν την κρίση της πολιτικής και να βγουν στο προσκήνιο, για να ασκήσουν εξουσία και να διαμορφώσουν συνθήκες που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα. Το ζήτημα δεν είναι καθόλου απλό κι ούτε εξαντλείται στις ικανότητες ή στη δυναμική των προσώπων. Το ζήτημα είναι εξόχως πολιτικό, απόρροια του γενικότερου κλίματος που έχει διαμορφωθεί τόσο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης.

Δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τότε που ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος έδινε μαθήματα πολιτικής στους πολιτικούς και ξεσήκωνε τα κόμματα εναντίον του.«Για να αντιμετωπιστεί η χρεοκοπία του κράτους της μεταπολίτευσης, δεν επαρκούν τα μέτρα που λαμβάνονται και πρέπει να μεταγγίσουμε μια νέα ιδεολογική και θεσμική βάση στην κοινωνία και στο ίδιο το πολιτικό σύστημα», είχε πει τον περασμένο Μάιο, για να ξεσπαθώσουν εναντίον του όλες οι πτέρυγες της Βουλής. Ο Χάρης Καστανίδης είχε απαντήσει με την παροιμιώδη φράση για την ψείρα που χόρτασε και βγήκε στο γιλέκο και όλοι μαζί είχαν μιλήσει για πογκρόμ κατά των πολιτικών.

Η στήλη είχε σχολιάσει εκείνη την περίοδο την όψιμη ενόχληση του πολιτικού συστήματος , όταν το ίδιο σταδιακά τα τελευταία χρόνια – από το 1989 και μετά - είχε αυτοϋπονομευθεί και αυτοακυρωθεί, χωρίς να προβλέψει τις επιπτώσεις του ξεπεσμού και της απαξίωσής του. Τα πολιτικά σκάνδαλα και η ηθική κατάπτωση στιγμάτισαν το πολιτικό σύστημα και επιτάχυναν την υποχώρηση της πολιτικής έναντι της οικονομικής διαχείρισης που ξεκίνησε με την επικράτηση πανευρωπαϊκά του νεοφιλελευθερισμού. Ούτε αυτό έγινε αντιληπτό από το πολιτικό σύστημα. Κι αν έγινε, σκοπίμως αγνοήθηκε.

Σήμερα που η οικονομία βρίσκεται σε κρίση, η πολιτική είναι πλέον ανίκανη να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Στην πλειοψηφία τους οι πολίτες αποστρέφουν το βλέμμα από την πολιτική. Και είναι πραγματικά οξύμωρο αυτό που συμβαίνει. Αντί η κατάρρευση του νεοφιλελεύθερου οράματος που βιώνει σήμερα η Ελλάδα και ολόκληρη η Ευρώπη, να σηματοδοτήσει την επιστροφή στην πολιτική, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι κοινωνίες συντηρητικοποιούνται και δείχνουν διάθεση να εμπιστευθούν τους θιασώτες της διαχειριστικής λογικής έναντι της πολιτικής. Αυτό συμβαίνει και στον τόπο μας, στο δικό μας μικρόκοσμο. Σε ποιο βαθμό, λίγο ή πολύ, θα φανεί στις εκλογές του Νοεμβρίου. Πόσοι θα αντιληφθούν ότι το διακύβευμα των εκλογών του Νοεμβρίου είναι η ίδια η πολιτική; Είναι ευθύνη των πολιτικών να δώσουν στους πολίτες να καταλάβουν ότι εξουσία χωρίς πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο, μπορεί να αποβεί καταστροφική. Αφού πρωτίστως το κατανοήσουν οι ίδιοι και επιστρέψουν σε αρχές, αξίες και ιδεολογίες που εγκατέλειψαν. Κι αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, στη σημερινή οικονομικό – κοινωνικο – πολιτική συγκυρία, δεν είναι καθόλου εύκολο να το επιτύχουν.