Rena's blog: Τα χρώματα της Σαντορίνης είναι υπέροχα ακόμα και με συννεφιά και οι φωτογραφίες του Michał Huniewicz το αποδεικνύουν

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Τα χρώματα της Σαντορίνης είναι υπέροχα ακόμα και με συννεφιά και οι φωτογραφίες του Michał Huniewicz το αποδεικνύουν

Η Σαντορίνη είναι υπέροχη την άνοιξη. Οι φωτογραφίες που βλέπουμε κατά κόρον από το νησί είναι το ηφαίστειο, το ηλιοβασίλεμα και η καλδέρα. Τα χρώματα του νησιού εξακολουθούν να είναι μοναδικά όταν ο καιρός είναι μουντός και ιδιαιτέρως λίγη ώρα μετά τη βροχή.

Ο 31χρονος Πολωνός φωτογράφος, που ζει στο Λονδίνο, Michał Huniewicz ταξίδεψε στο νησί και το φωτογράφισε σε μια περίοδο που υπήρχαν εκεί ελάχιστοι τουρίστες. Η HuffPost Greece ήρθε σε επικοινωνία μαζί του και μίλησε για την εμπειρία που είχε κατά την διάρκεια της διαμονής του στο όμορφο κυκλαδίτικο νησί.

"Στη Σαντορίνη βρέθηκα για λίγες μέρες. Αρχικά μαζί με τον φίλο μου τον Khen είχαμε προγραμματίσει να πάμε με πλοίο ωστόσο μια καταιγίδα απαγόρευσε τον απόπλου. Τελικά πήραμε το αεροπλάνο και φτάσαμε στη Σαντορίνη. Εκείνες τις ημέρες το νησί ήταν "σκοτεινό" (σ.σ δεν είχε ηλιοφάνεια), δεν θύμισε Μεσόγειο, ωστόσο περάσαμε πολύ ωραία καθώς δε υπήρχαν πολλοί τουρίστες" αναφέρει ο Michał
"Η ιδέα να πάμε στη Σαντορίνη ήταν του φίλου μου. Πρόκειται για ένα ρομαντικό νησί όπου απολαύσαμε το καλό φαγητό και τις υπέροχες σαλάτες του. Η Σαντορίνη έχει ελάχιστη φωτορύπανση και προσφέρει ένα θεαματικό ουρανό τη νύχτα. Η ομορφιά του νησιού ήταν καταπληκτική" καταλήγει.
Στη συνέχεια η συζήτηση πήγε στις στιγμές που του έμειναν αξέχαστες. Ο Michał θυμάται: "Η στιγμή που θα μου μείνει αξέχαστη ήταν όταν βλακωδώς αποφάσισα να σκαρφαλώσω τα βράχια, παρά την πλήρη έλλειψη αναρριχητικών δεξιοτήτων. Μπήκα μέσα σε μια σήραγγα, έχασα την ισορροπία μου και άρχισα να γλιστράω, ωστόσο προσπάθησα να φρενάρω με τα χέρια μου, χωρίς αποτέλεσμα. Ήταν μια στιγμή "Ιντιάνα Τζόουνς" , όπου κυριολεκτικά σταμάτησα να σύρομαι στην άκρη του γκρεμού. Τα χέρια μου αιμορράγησαν από τα κοψίματα, η αδρεναλίνη έφτασε στο ζενίθ. Έχω πάει σε γυρίσματα στην έρημο, επισκέφθηκα το Τσερνομπίλ και τη Βόρεια Κορέα, αλλά κατά πάσα πιθανότητα εκεί ήταν που φλέρταρα με τον θάνατο".
Ποια είναι η γνώμη του για την Ελλάδα ρωτάω τον φωτογράφο: "Είμαι σίγουρα ότι θα επιστρέψω πίσω στην Ελλάδα. Πάντα ήμουν γοητευμένος από την ελληνική μυθολογία. Θυμάμαι ακόμα και τώρα ένα βιβλίο που μου είχε πάρει ο πατέρα μου όταν ήμουν ακόμα παιδί. Μου αρέσει επίσης να διαβάζω βιβλία για την Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Η Ελλάδα δεν είναι το λίκνο του πολιτισμού μας, μετά από όλα αυτά;"
Ερωτηθείς για την αγαπημένη του φωτογραφία ανέφερε: "Είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω την αγαπημένη μου φωτογραφία. Ίσως να επέλεγα μια φωτογραφία του Richard Avedon, όπου βλέπουμε έναν πρώην σκλάβο, τον William Casby. Πρόκειται για μια φωτογραφία που δείχνει τη σκληρότητα της σκλαβιάς. Πρόκειται για μια φωτογραφία που δε θα μπορούσα να ξεχάσω ποτέ. Επίσης μου αρέσουν οι φωτογραφίες του Joel-Peter Witkin."
"Αυτή τη στιγμή εργάζομαι σε ένα πρότζεκτ όπου φωτογραφίζω γυναίκες οι οποίες βοηθούν ανιδιοτελώς παράνομους μετανάστες από το Μεξικό. Αυτοί διακινδυνεύουν τη ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν στις Η.Π.Α με σκοπό να αποφύγουν τη φτώχεια και τη βία η οποία υπάρχει στη Κεντρική Αμερική”, αναφέρει ο Michał για τα άμεσά του σχέδια.