Ρένα Παυλάκη - Διακίδη: Σε μαύρο - κόκκινο

 

Τι σας γοητεύει περισσότερο στη Ρόδο;

Η δυνατότητα που σου δίνει να την δεις μέσα από μια κινηματογραφική ματιά και να ανακαλύψεις την πραγματική της ομορφιά. Αρκεί βέβαια να έχεις τη διάθεση και την ικανότητα να αλλάξεις τη ματιά σου. Είναι εντυπωσιακό πόσα καινούργια πράγματα θα ανακαλύψεις, πόσα παλιά, κρυμμένα ή ξεχασμένα θα ξαναβείς!

Αν σας ζητούσαμε ένα πρωτοσέλιδο / ή μια εκπομπή αφιερωμένα στη Ρόδο τι τίτλο θα βάζατε;

«Σαν παλιό σινεμά…». Για να αναδείξω όλα αυτά που καθημερινά ξεθωριάζουν, ξεφτίζουν, χάνονται, την αισθητική εκείνων των καιρών.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για τις γυναίκες στη Ρόδο να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της παραγωγικής διαδικασίας του νησιού;

Πιστεύω ότι ήταν πολύ πιο εύκολο από άλλες περιοχές. Η έντονη τουριστική δραστηριότητα του νησιού δημιούργησε πολύ νωρίς τις συνθήκες και έδωσε τις δυνατότητες σε πολλές γυναίκες – αν όχι στις περισσότερες – να μπουν στην παραγωγική διαδικασία και πολλές από αυτές να διακριθούν και να διαπρέψουν επιχειρηματικά.

Οι πολλαπλοί ρόλοι που καλούνται να επιτελέσουν οι γυναίκες σήμερα είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο να βρουν ισορροπία σε ένα νησί σαν τη Ρόδο;

Οι ρόλοι είναι πράγματι πολλοί και διαφορετικοί. Δεν θα έθετα το ζήτημα υπό το πρίσμα του τόπου αλλά των νοοτροπιών. Οι ρόλοι αλλάζουν, τα πρότυπα επανακαθορίζονται και η ισορροπία απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας στο περιβάλλον που κινείται μια γυναίκα, οικογενειακό, επαγγελματικό , κοινωνικό. Δυστυχώς, διαπιστώνω ότι τα στερεότυπα καλά κρατούν….

Πιστεύετε ότι αν ζούσατε κάπου αλλού θα είχατε κάνει –ή επιτύχει- περισσότερα;

Σαφώς. Όμως έκανα τις επιλογές μου κάποια χρόνια πριν, όχι με κριτήριο την επαγγελματική ανέλιξη και επιτυχία.

Έχετε ζηλέψει κάτι που είδατε να συμβαίνει αλλού και δεν το βλέπετε να γίνεται στο κοντινό μέλλον και εδώ;

Έχω ζηλέψει μέχρι θανάτου το Θέατρο Badminton και τις εκπληκτικές του παραστάσεις. Αυτή η μοναδική ατμόσφαιρα Broadway ή West End! Μαγεία!

Τι σας ξεκουράζει;

Σινεμά και πάλι σινεμά. Με προτίμηση στο παλιό κλασικό Hollywood και τον ιταλικό νεορεαλισμό. Τίποτα δεν συγκρίνεται με τη σκοτεινή αίθουσα. Θα μπορούσα να πηγαίνω σινεμά κάθε βράδυ ανελλιπώς. Κάθε σαιζόν προσπαθώ να βλέπω όσο γίνεται περισσότερες ταινίες στη μεγάλη οθόνη, όχι στο DVD. Αν δεν ήμουν δημοσιογράφος, θα ήθελα να ήμουν σκηνοθέτης. Είναι εκπληκτικό να στήνεις ολόκληρους κόσμους εκ του μη όντος!

Ποιο είναι το πιο κυρίαρχο χαρακτηριστικό σας;

Ένας πολύ καλός φίλος το χαρακτήρισε «επαναληπτική εφηβεία»! Όχι με την έννοια της ανωριμότητας αλλά του ενθουσιασμού μπροστά στα νέα ξεκινήματα. Νομίζω ότι είμαι έτοιμη για restart ανά πάσα στιγμή. Νιώθω ότι ξαναγεννιέμαι από τις στάχτες μου … Πάμε πάλι απ’ την αρχή…

Ποια είναι η αγαπημένη σας κινηματογραφική ατάκα;

Της Scarlett O'Hara στο «Όσα παίρνει ο άνεμος»: “After all... tomorrow is another day”

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση (motto);

Γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, όχι μια δευτεροκλασάτη εκδοχή κάποιου άλλου.

Πως ορίζετε την επιτυχία;

Να χαρακτηρισθείς επιτυχημένος όχι από αυτά που κάνεις αλλά γι αυτά που είσαι. Αυτό σημαίνει ότι στην πορεία έχεις κάνει τους λιγότερους δυνατούς συμβιβασμούς. 

Συνέντευξη στο περιοδικό Rodos Confidential