Κι ενώ όλα δείχνουν ότι θα κληθούμε σε δύο χρόνια να εκλέξουμε – υποτίθεται - όλως δημοκρατικώς και χωρίς εκβιασμούς, διλήμματα και μονοδρόμους τους τοπικούς μας άρχοντες μέσα από την ίδια κι απαράλλακτη λίστα ,των κυβερνώντων τις τελευταίες δεκαετίες τον τόπο, έρχεται κι ο Πάγκαλος και μας ζητάει και τα ρέστα! Το σχόλιο του, στο νέο του συγγραφικό πόνημα μπορεί να αναφέρεται στους βουλευτές, ωστόσο έχει να κάνει με όλους όσοι εκλέγονται δια της ψήφου των πολιτών. Κι εμείς ψαχνόμαστε αυγουστιάτικα να ανακαλύψουμε, αν είμαστε κλέφτες, λωποδύτες ή ηλίθιοι, για να εκλέγουμε κάθε φορά τους ίδιους, αυτούς που βρίζουμε στη συνέχεια.
Φυσικά ο Πάγκαλος στο πόνημά του δεν υπεισέρχεται σε περιττές λεπτομέρειες όπως για παράδειγμα τους τρόπους με τους οποίους οι κομματικοί μηχανισμοί ελέγχουν μέχρι στραγγαλισμού τη διαδικασία επιλογής των “εκλεκτών” τους, που στο τέλος θα φέρουν ενώπιον της “ελευθέρας βουλήσεως” των ψηφοφόρων. Ασημαντότητες... Τη Δευτέρα, λοιπόν, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Τα φάγαμε όλοι μαζί» του Θ. Πάγκαλου σε ηλεκτρονική μορφή (e-book) στο οποίο περιγράφει το πόσα, πότε και ποιοι «τα φάγανε» και πώς κατανέμεται η ευθύνη από πάνω προς τα κάτω, στους πολιτικούς και στους πολίτες. Και μας “τη λέει” κανονικά! Γράφει μεταξύ άλλων:
“Δεν έχουν απαντήσει όμως οι πρωτεργάτες αυτής της εκστρατείας σε μια πολύ απλή ερώτηση. Οι βουλευτές, για να μείνουμε σε αυτή την περιορισμένη ερμηνεία του όρου “πολιτικοί”, πόθεν προέρχονται; Ποιος τους κάνει βουλευτές; Γιατί αυτοί είναι βουλευτές και μερικές χιλιάδες άλλοι που κατά καιρούς βάζουν υποψηφιότητα δεν γίνονται ποτέ; Η απάντηση είναι θανάσιμη για τον τρόπο του “σκέπτεσθαι” των εχθρών του κοινοβουλευτισμού, γιατί οι βουλευτές είναι το φυσικό και αβίαστο προϊόν της ελεύθερης άσκησης του δικαιώματος του πολίτη να εκλέγει τον αντιπρόσωπό του. Όταν λοιπόν μερικοί από αυτούς που εκλέγονται επί σειρά ετών, από δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες κατηγορούνται ως λωποδύτες, εχθροί του λαού, καθάρματα ή ό,τι άλλο, αυτό μπορεί να σημαίνει δύο τινά: ή ότι οι πολίτες που τους εκλέγουν είναι και αυτοί ανάλογοι, ή ότι οι πολίτες που τους εκλέγουν είναι ηλίθιοι...».
Εν πάση περιπτώσει, πολύ δύσκολα μπορώ να αντιπαρατεθώ με επιχειρήματα στον αφοπλιστικής απλότητας συλλογισμό του Πάγκαλου. Κι επειδή κλέφτρα δεν είμαι, κατέληξα στο ασφαλές συμπέρασμα ότι είμαι ηλίθια!
Κι επειδή δε γουστάρω να με αποστομώνει ο Πάγκαλος – και ο κάθε Πάγκαλος – είμαι δε σίγουρη ότι δεν γουστάρετε κι εσείς να σας “τη λέει” για να βγει λάδι ο ίδιος και οι όμοιοί του, την επόμενη φορά που θα πάμε στο ταμείο – στην κάλπη εννοώ – ας είμεθα προσεκτικοί. Διότι, με την απομάκρυνση από το Ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται... Άσε που στο τέλος θα σε πουν ή κλέφτη ή ηλίθιο...
Ρένα Παυλάκη - Διακίδη
ΠΡΟΟΔΟΣ Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012
Ποιός άλλος λόγος μπορούσε να υπάρξει που είχε γίνει "μονομαχία κτυπημάτων πολιτικής βρωμιάς κάτω από την μέση"; Γιατί να θέλουν να πάρουν τις "πολιτικές αρχές" ενός κράτους στα πρόθυρα μίας βέβαιας χρεοκοπίας; Δεν νομίζω εάν δεν υπήρχαν (όπως λένε στα γαλλικά) τα bon fillet. Παριστάνουν δε τους "σωτήρες", αυτή είναι η μεγαλύτερη ειρωνεία καθώς και το μεγαλύτερο ψέμα που έχω ακούσει στην ζωή μου. Περίπου πριν δίμηνο είχα γράψει: Η επιχείρηση "Real Estate" με την ονομασία Ελλάς έχει αρκετή περιουσία για "ξεπούλημα" και τα κέρδη είναι με - γάλα. Υπάρχει δε μεγάλη πελατεία που είναι πρόθυμη να επενδύσει: "Στον ήλιο, θαυμάσια ακρογιάλια, και καθαρό αέρα". Και μετά έχουμε και τον κ. Παγκαλο με την "καραμέλα" που ακόμα πιπιλίζει να λέει: Μαζί τα φάγαμε !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή