Kate Winslet and the legend of Elizabeth Taylor
Πρεμιέρα έκανε το fashion week του Παρισιού με τον Γαλλικό οίκο Dior. Η νέα καμπάνια παρουσιάστηκε μέσα από μια ταινία μικρού μήκους για τη συλλογή Haute Couture Spring/Summer 2021. Η ταινία, με τίτλο «Le Château du Tarot», όπου στα γαλλικά σημαίνει το Παλάτι των Ταρώ την επιμελήθηκε ένας από τους πιο καταξιωμένους Ιταλούς σκηνοθέτες, ο Matteo Garrone. Και σε συνεργασία με την καλλιτεχνική διευθυντήρια του οίκου, Maria Grazia Chiuri δημιούργησαν μια ονειρική ταινία, γυρισμένη στο κάστρο του Sammezzano.
Έμπνευση : H τέχνη της τράπουλας Ταρώ – Μια τέχνη που έχει ιστορία στον οίκο, αφού ο Monsieur Dior συνήθιζε να συμβουλεύεται τις μάντισσες, όπως αναφέρει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του. Μια συνήθεια που τον ενέπνευσε και τον καθοδήγησε καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας του.
...και σκηνοθετεί μια 9λεπτη ταινία, με τις Τζούλιαν Μουρ, Κλόι Σεβινί, Σαρλότ Γκενσμπούργκ και Ιντια Μουρ, για τη νέα κολεξιόν του οίκου.
Το δείπνο έχει τελειώσει. Ένας μοναχικός σερβιτόρος κοιτάζει, καθώς οι καλεσμένοι ψάχνουν τη Σαρλότ. Η ηχώ των ψιθύρων τους πολλαπλασιάζεται. Η μυστηριώδης Σαρλότ εξαφανίζεται κι επανεμφανίζεται, δημιουργώντας μια αίσθηση ιλίγγου, καθώς ο χώρος και ο χρόνος στροβιλίζονται πανέμορφα στην αιωνιότητα.
Ο Τζιμ Τζάρμους γράφει και σκηνοθετεί, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου Saint Laurent, Αντονι Βακαρέλο, αναλαμβάνει την αισθητική επιμέλεια, οι Τζούλιαν Μουρ, Ιντια Μουρ, Σαρλότ Γκενσμπούργκ και Κλόι Σεβινί χαρίζουν λάμψη και μυστήριο με την παρουσία τους, σ' ένα ονειρικό εννιάλεπτο μικρού μήκους που αποτελεί το λανσάρισμα της νέας, καλοκαιρινής κολεξιόν του οίκου, με τίτλο «French Water».
Οι οίκοι μόδας στρέφονται στο σινεμά για να παρουσιάσουν την κολεξιόν τους για την άνοιξη-καλοκαίρι του 2021 (τώρα είναι ο καιρός), μια και τα ντεφιλέ, φυσικά, απαγορεύονται στην εποχή της πανδημίας. Πρόσφατα [είδαμε τη δουλειά του Γκας Βαν Σαντ για την Gucci και δεν σταματάμε εκεί.
Η Κέιτ Γουίνσλετ έχει καταλάβει ότι η τελειότητα δεν μας κάνει ευτυχισμένους. Θεωρεί ότι τα λάθη του παρελθόντος είναι διδακτικές εμπειρίες. Απαιτεί στα 45 της να παίζει ρόλους αυθεντικών γυναικών, όπως αυτές που συναντά στον δρόμο, και όχι καλογυαλισμένες κούκλες με αψεγάδιαστα σώματα. Πασχίζει ως εργαζόμενη μητέρα να είναι αρκετή. Και αυτό την κάνει ενοχική. Ξέρει ότι είναι ταλαντούχα, διάσημη, επιτυχημένη, αλλά δεν το κάνει μεγάλo θέμα.
Απροσποίητα ανθρώπινη. Αυτό είναι το πιο ελκυστικό χαρακτηριστικό της Κέιτ Γουίνσλετ. Και μπορεί να τραβήξει τον εκάστοτε συνομιλητή της σαν μαγνήτης. «Καλώς ορίσατε στην πιο γαμάτα περίεργη συνέντευξη», λέει σε δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο στο Zoom, που ξεσπούν σε γέλια στα «παράθυρα» και σπάει ο πάγος, εξατμίζεται στο διαδικτυακό cloud η αμηχανία και ξεκινά η απολαυστική συνομιλία με την πρωταγωνίστρια της μίνι δραματικής αστυνομικής σειράς επτά επεισοδίων του ΗΒΟ «Mare of Easttown», που θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στις 18 Απριλίου στο Vodafone TV.
(Η Αντζελα ντελ Μόρο, μία από τις cortigiane oneste (έντιμες πόρνες) της αναγεννησιακής Ιταλίας. Από τις καλλιεργημένες γυναίκες της εποχής της. Εδώ, όπως την απαθανάτισε ο Τιτσιάνο το 1534, ως «Αφροδίτη του Ουρμπίνο»)
Στην εικονογραφημένη «Ιστορία του αγοραίου έρωτα» (εκδ. Thames & Hudson, προσεχώς στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καπόν), η Κέιτ Λίστερ μας πληροφορεί πως τα πρώτα χρόνια της Αναγέννησης, σε πόλεις σαν τη Βενετία, απαγόρευαν διά νόμου σε άνδρες τη διαχείριση των μπορντέλων. Αντιθέτως, τοποθετούσαν μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες, γνωστές ως ματρόνες, να κάνουν τη δουλειά, να πληρώνουν τους φόρους της επιχείρησης στο κράτος κ.ο.κ.
Ο κύριος Γκρι, λάτρης της ιταλικής κουζίνας (ποιος δεν είναι εξάλλου;), υπογραμμίζει ορισμένες λεπτομέρειες γαστριμαργικού περιεχομένου: το διάσημο ιταλικό γλυκό τιραμισού, διαβάζει στο ωραίο βιβλίο της Λίστερ, λέγεται ότι επινοήθηκε στα μπορντέλα για να ανεβάζει τα φθίνοντα επίπεδα ενέργειας.
